Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε χτες στην εφημερίδα "Μακεδονία", από όπου ο "Ρ" το αναδημοσιεύει, λόγω και του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος του θέματος που πραγματεύεται.

Τα κυβερνητικά επιτελεία πανηγυρίζουν για την επιτυχία της κυβέρνησης και από κοντά σε μια αγαστή συγχορδία οι "παραγωγικές τάξεις" του νομού - Σύνδεσμος Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας, Βιοτεχνικό Επιμελητήριο, Σύνδεσμος Εξαγωγέων, βουλευτές του νομού από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΚΚΙ, παράγοντες και πάει λέγοντας.

Στην Ελλάδα έτσι γίνεται μια ζωή. Οταν οι ιμπεριαλιστές πετάνε ένα ψίχουλο, οι υποτακτικοί σπεύδουν να πανηγυρίσουν, ξεχνώντας πάντα τις βαρβαρότητες, τις λεηλασίες, τις καταστροφές που επέφεραν στη χώρα μας, τις διευκολύνσεις που τους παραχωρούνται, διευκολύνσεις που βαθαίνουν την εξάρτηση και την υποτέλεια της χώρας, υποθηκεύοντας το μέλλον της. Αφού, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση παρέδωσε τον Οτσαλάν, συμβάλλοντας έτσι αποφασιστικά στο χτύπημα του κουρδικού κινήματος, αφού έβαψε τα χέρια της με αίμα, προσυπογράφοντας τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, αφού παρέδωσε τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τους σιδηροδρομικούς σταθμούς, το οδικό δίκτυο στους ΝΑΤΟικούς εισβολείς, αφού στην ουσία μετέτρεψε τη Θεσσαλονίκη σε μια πόλη υπό ΝΑΤΟική κατοχή. Καιρός, λοιπόν, ήταν να προσφέρουν και οι επικυρίαρχοι αυτό το αντάλλαγμα για τις προσφερθείσες υπηρεσίες της ελληνικής κυβέρνησης στον αγώνα των G7+1 για την εξασφάλιση των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" στη Γιουγκοσλαβία και στον κόσμο ολόκληρο.

Πανηγυρίζουν για την έδρα της ανασυγκρότησης και σιωπούν για το ότι το λιμάνι της πόλης αποτελεί μόνιμο προγεφύρωμα του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Στην ουσία έβαλαν τον εχθρό εντός των τειχών.

Πανηγυρίζουν για την προοπτική ανάπτυξης της πόλης και σιωπούν για τη "Βαλκάν", που καταστρέφεται και οι εργάτες είναι απλήρωτοι στους δρόμους, για την ΑΓΝΟ, που οδεύει στο ξεπούλημα, για την ΕΛΒΟ, την ΕΛΕΝΙΤ, την ΕΚΟ, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που κλείνουν, τον τουρισμό της περιοχής που καταστράφηκε ουσιαστικά από αυτή την εμπλοκή μας σ' αυτό το βρώμικο πόλεμο. Σπέρνουν ψεύτικες ελπίδες. Αυτό είναι όλο. Σε μια εναγώνια προσπάθεια να εγκλωβίσουν το λαό να τον αποπροσανατολίσουν, να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία.

Τίποτα από όσα υπόσχονται δεν πρόκειται να γίνει. Απλά με την έδρα, με το σχέδιο ανασυγκρότησης των Βαλκανίων κάποια μικρή ελάχιστη μειοψηφία θα τα οικονομήσει.

Ετσι δεν έγινε άλλωστε και στη χώρα μας το 1948 με το περίφημο σχέδιο Μάρσαλ;

Οταν η Θεσσαλονίκη αναγορεύτηκε Πολιτιστική Πρωτεύουσα, τα ίδια πανηγύρια είχαμε. Τι ανάπτυξη, τι υποδομή, τι Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα των Βαλκανίων, δημιούργησαν τότε την εντύπωση ότι τα βάσανα της πόλης και των εργαζομένων τελείωσαν.

Τα πανηγύρια εκείνα τελείωσαν και η Θεσσαλονίκη σήμερα μετρά τις πληγές της, ανεργία πάνω από 30%, γοργή απαξίωση βασικών παραγωγικών μονάδων, ακόμα περιμένει το μετρό, την υποθαλάσσια αρτηρία, αντιμετωπίζει πρόβλημα λειψυδρίας, το νερό από τον Αλιάκμονα ακόμα έρχεται, η ΔΕΘ παραδόθηκε στους ιδιώτες, το Λιμάνι επίσης. Η μεγάλη πλειονότητα των κατοίκων, οι εργάτες, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, η μικρομεσαία αγροτιά, η νεολαία, οι συνταξιούχοι, οι γυναίκες, τίποτα δεν κέρδισαν από εκείνα τα πανηγύρια, τίποτα δεν πρόκειται να κερδίσουν από τα καινούρια επινίκια.

Αυτός που επιχαίρει για επιτυχίες πάνω στο αίμα των αθώων, που προκάλεσε ο πόλεμός τους στη Γιουγκοσλαβία, όπως κάνουν η κυβέρνηση και όσοι πανηγυρίζουν μαζί της, αξίζει την εσχάτη προδοσία.

Η Θεσσαλονίκη μετράει επίσης τα παιδιά της που μετέχουν στα στρατεύματα κατοχής που έστειλε η κυβέρνηση στο Κόσσοβο.

Το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα έδειξε ότι οι εργαζόμενοι όλο και περισσότερο κατανοούν την αναγκαιότητα ότι μόνο η συγκρότηση ενός ισχυρού λαϊκού πατριωτικού, αντιιμπεριαλιστικού μετώπου πάλης των κοινωνικών δυνάμεων μπορεί να ανοίξει το δρόμο για την προκοπή της πόλης και των κατοίκων της. Καμία λοιπόν αυταπάτη. Ο αγώνας συνεχίζεται.

Χρήστος ΚΟΦΦΑΣ,

Γραμματέας της ΚΟΘ του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ