Σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού από τον ιδιωτικό τομέα, αντιμετωπίζουν οι περισσότερες συνεταιριστικές βιομηχανίες μεταποίησης βιομηχανικής ντομάτας. Και αυτό γιατί, η κατανομή της ποσόστωσης που έγινε με βάση τον καταστροφικό κανονισμό της ΕΕ για τη βιομηχανική ντομάτα, ευνοεί τους μεγαλοβιομηχάνους και την ασύδοτη δράση τους, σε βάρος των παραγωγών, ενώ βγάζει εκτός "παιχνιδιού" τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις.

Οι ιδιωτικές βιομηχανίες με εικονικές προκαταβολές, δηλαδή με υπογραμμένα από τους παραγωγούς παραστατικά της τράπεζας, εμφανίζουν ότι τους πληρώνουν με την ελάχιστη εγγυημένη τιμή της ΕΕ. Στην πραγματικότητα, η τιμή πώλησης της εξωσυμβασιακής ποσότητας είναι ίση περίπου με τα 2/3 της ελάχιστης τιμής.

Ετσι, ένας παραγωγός που παραδίνει 100 τόνους βιομηχανικής ντομάτας, τους 50 τόνους τους πληρώνεται με την ελάχιστη εγγυημένη τιμή - που πέρσι ήταν 31 δραχμές\κιλό περίπου - και τους υπόλοιπους 50 τόνους, με 19 δραχμές το κιλό. Δηλαδή, η μέση τιμή που στην πραγματικότητα απολαμβάνει ο παραγωγός είναι 25 δραχμές το κιλό και όχι 31 δραχμές, όπως αυτή εμφανίζεται. Η διαφορά των έξι δραχμών κατά κιλό ή συνολικά των 600.000 δραχμών, εμφανίζεται ως προκαταβολή. Εκτός απ' αυτό, κερδοσκοπούν σε βάρος των παραγωγών με τη μη αντικειμενική μέτρηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών της πρώτης ύλης, με τα υψηλά ποσοστά ξένων υλών που υπερβαίνουν το 5% - και τα οποία εμφανίζονται σαν απομείωση της ποσότητας - με τη μείωση του συντελεστή ξηρού εκχυλίσματος (PRIX) κλπ.

Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις που δεν εφαρμόζουν ανάλογες πρακτικές με τις ιδιωτικές βρίσκονται σε οριακό σημείο και οδηγούνται στο κλείσιμο.

Βουλευτές του ΚΚΕ είχαν καταθέσει στις 26/5/99 σχετική Ερώτηση στη Βουλή, ζητώντας από την κυβέρνηση να πάρει άμεσα μέτρα προκειμένου να προστατευτούν οι συνεταιρισμοί από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των ιδιωτικών επιχειρήσεων και να στηριχτεί το εισόδημα των παραγωγών. Ομως, ο υφυπουργός Γεωργίας Ντ. Βρεττός στην "απάντησή" του το μόνο που έκανε ήταν να επικαλεστεί τα όσα επιτάσσουν οι καταστροφικοί κοινοτικοί κανονισμοί. Κοινώς "άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε"...