Του Γιάννη Ιωάννου από το «Εθνος»

Μαζί ψήφισαν το «ευρωσύνταγμα», μαζί ενέκριναν τα 77 λεπτά αύξηση στο μεροκάματο, μαζί και στην Επιτροπή της Βουλής για το άρθρο 16.

Τώρα παίζουν ένα και το αυτό παιχνίδι: Να κάνουν το δημόσιο πανεπιστήμιο μαγαζί των επιχειρηματιών. Μαζί στηρίζουν το περιεχόμενο του νέου νόμου πλαισίου.

Προς τι, λοιπόν, οι πανηγυρισμοί;

Οταν το μόνο που μένει είναι η διευκόλυνση που παρέχει το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση σε μια στιγμή όξυνσης του αγώνα. Ηδη, μιλάνε για «νίκη του κινήματος», που σημαίνει τα κεφάλια μέσα. Επιχειρούν ό,τι δεν κατάφεραν με τα παιχνίδια με το άσυλο και τους κουκουλοφόρους.

Κι όμως, κάποιοι έχουν αγωνία για το αν το ΠΑΣΟΚ είναι αριστερά! Ετοιμοι από καιρό, ψάχνοντας τρόπο για τη «μεγάλη δημοκρατική αριστερά», που το σύγχρονο μάρκετινγκ τη θέλει να είναι και ολίγον «των κινημάτων». Μιλούν για «νίκη του κινήματος», για να πείσουν πως πράγματι το ΠΑΣΟΚ αλλάζει! Ποιος το πιάνει τώρα το κίνημα, που έπεισε ως και τον Παπανδρέου!

Στο διά ταύτα: Η «μεγάλη - πλειοψηφική -αριστερά» έχει να διαχειριστεί ένα παμπάλαιο και διαρκώς άλυτο πρόβλημα: Πώς θα πείσει την εργατική τάξη ότι τα κέρδη των επιχειρήσεων είναι δικά της, όχι κτήμα της, αλλά συμφέρον της. Διόλου παραδόξως όλες οι καλές ιδέες από την κεντροαριστερά προέρχονται. Οπως αυτή που λίγο θέλει να χειροκροτήσει ως θρίαμβο της ισοτιμίας κάτι μπατσίνες που αφού τσάκισαν κόσμο έγιναν αρχηγοί στο Σώμα.

Ασχετο: Ιδέα μας είναι, ή, πράγματι, η «Ελευθεροτυπία» μοιάζει να χειροκροτά την κίνηση των «1.000»;