Του Αντρέα Πετρουλάκη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Το βράδυ, στα δελτία, το θέμα παρουσιάστηκε ως εξής: Οι κουκουλοφόροι που τα καίνε στις πορείες πέταξαν τις μάσκες τους και αποκάλυψαν ποιοι είναι, κοινοί ληστές.

Την ίδια μέρα, χτες, η εφημερίδα που έχει κάθε μέρα και μια τσόντα, για να χαμογελάει το χειλάκι των αναγνωστών της, όπως γράφει τακτικά - πυκνά - συχνά ο εκδότης της, είχε τίτλο για κουκουλοφόρους που κλείδωσαν μέσα καθηγητές.

Οι κουκουλοφόροι που κατασκευάζονται από το σύστημα ως διαρκής χρήσιμη εφεδρεία του ενάντια στο κίνημα, αποδεικνύονται για μια ακόμα φορά χρησιμότατοι. Για να χτυπηθεί - συκοφαντηθεί το κίνημα που επιμένει να παλεύει χωρίς κουκούλες, στο φως της μέρας, με όραμα - στόχους που οδηγούν απ' το σκοτάδι στο φως.

Καμία από τις παρουσιαζόμενες «ειδήσεις» δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Διαμορφώνει όμως πραγματικότητα έτσι που να μπορεί το βράδυ ο κάθε «εισαγγελάτος» να δηλώνει πως η τηλεόραση δε διαμορφώνει, απλά παρακολουθεί, το «κοινωνικό αίτημα». Το «αίτημα» σήμερα, αν σωστά καταλαβαίνουμε, είναι να συλλαμβάνονται προληπτικά οι διαδηλωτές, χρησιμοποιώντας γι' αυτό και την κάθε δράση των κουκουλοφόρων τους, γιατί αύριο σίγουρα θα πάνε να κλέψουν υπολογιστές...

Μεγάλε Τζουλιάνι άφησες σχολή πίσω σου, χωρίς καν να είναι υπουργός δημόσιας τάξης ο Χρυσοχοΐδης.

Οχι τίποτα άλλο, αλλά κάτι παιδιά στο πανεπιστήμιο σπουδάζουν δημοσιογραφία με την ελπίδα ότι θα γίνουν και δημοσιογράφοι. Κάποιος πρέπει να τους πει ότι το μόνο μέλλον που τους επιφυλάσσει η αστική δημοσιογραφία είναι να γίνουν παπαγαλάκια της αστυνομίας, που σημαίνει του αστικού κράτους, δηλαδή των κάθε λογής και στολής μπάτσων του κεφαλαίου.

Εχει και την καλή της πλευρά η όλη ιστορία. Βοηθάει όσους θέλουν να κρατάνε σε κίνηση το μυαλό τους να βγάλουν συμπεράσματα.

Κι αν από κάτι έχουμε ανάγκη σήμερα είναι ακριβώς απ' αυτό: Συμπεράσματα που να οδηγούν σε σημαντικές αλλαγές στη συνείδηση.

Αυτή είναι και η συνεισφορά των αγώνων που εξελίσσονται.

Τουλάχιστον αυτοί που μετέχουν εκεί υπάρχει ελπίδα να κάνουν ένα βήμα.

Το βήμα που είναι επικίνδυνο για τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, γι' αυτό και η συντονισμένη επίθεση ενάντια σε ό,τι κινείται έξω από το ιδεολογικό τους μαντρί.

Αρχίζει και γίνεται πολύ συγκεκριμένο πλέον το παιχνίδι...

Γι' αυτό πάλεψε τώρα, γιατί αλλιώς αύριο έρχεται η «πρόοδος».

Ασχετο: Ετσι που έχουν μπλέξει τα μπούτια τους, η διαφορά έχει φτάσει ήδη στο «δυο δάχτυλα και κάτι». Μόνο που στόχος είναι το δικό σου κορμί.

Κράτα τη λεπτομέρεια: Οι «1.000» κι αυτοί που ανέλαβαν να διδάξουν ιστορία στο παιδί σου σιτίζονται από το ίδιο ταμείο.