Η συνεχής ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, το συμπέρασμα ότι η μόρφωση είναι θέμα οικονομικών δυνατοτήτων κάθε οικογένειας επιβεβαιώνονται από τα στοιχεία της έρευνας που ανακοίνωσε χτες το ΚΑΝΕΠ της ΓΣΕΕ, χωρίς ωστόσο στα συμπεράσματά του να κατονομάζει τους υπεύθυνους. Αντίθετα, οι προτάσεις που καταθέτει κινούνται μέσα στα στενά πλαίσια της πολιτικής που γεννά τις ανισότητες.

Την πενταετία 1999-2005 το 5,09% των μηνιαίων δαπανών κατευθύνεται σε δαπάνες για εκπαίδευση. Αυτό μεταφράζεται, σύμφωνα με την έρευνα, σε 4.371 εκατ. ευρώ ετησίως, από τα οποία 1.441,8 εκατ. για την ανώτατη εκπαίδευση, 1.345,9 εκατ. για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, 804 εκατ. για την προσχολική και πρωτοβάθμια εκπαίδευση, 355,5 εκατ. για βιβλία και σχολικά είδη. Σε 503,6 εκατ. ευρώ υπολογίζονται οι δαπάνες για φροντιστήρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, 258,2 εκατ. για ιδιαίτερα μαθήματα, 346,9 εκατ. για ξένες γλώσσες. Ενα δισεκατομμύριο ευρώ, δηλαδή το 69,5% των δαπανών που τα νοικοκυριά καταβάλλουν για την ανώτατη εκπαίδευση, αφορά στις δαπάνες διαβίωσης και σπουδών των φοιτητών στο εσωτερικό, ενώ 342,1 εκατ. ευρώ είναι οι αντίστοιχες δαπάνες στο εξωτερικό.

Σε ό,τι αφορά τη γεωγραφική κατανομή των δαπανών παρατηρείται ότι το ποσοστό των οικογενειακών δαπανών για την εκπαίδευση στην περιφέρεια της πρωτεύουσας είναι 5,13%, στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης 4,39%, στις υπόλοιπες αστικές περιοχές 6,02%, στις ημιαστικές περιοχές 5,70% και στις αγροτικές περιοχές 3,98%. Σημειώνεται ότι η έρευνα αποτελεί επεξεργασία των στοιχείων της έρευνας οικογενειακών δαπανών για την εκπαίδευση, της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για την περίοδο 2004-2005, ενώ τα ενδεικτικά ποσοστά στην πράξη σημαίνουν ότι για πολλές οικογένειες ένα μεγάλο μέρος του πενιχρού εισοδήματος προορίζεται για την εκπαίδευση των παιδιών.