Οπως μας έχουν πει, η Γερμανία είναι η «ατμομηχανή» της ΕΕ. Οταν δίνει εντολή η Γερμανία, τότε τα υπόλοιπα βαγόνια της ΕΕ ακολουθούν. Ετσι μας έχουν πει. Και είναι αλήθεια.

Ως εκ τούτου η προχτεσινή απόφαση της γερμανικής Βουλής για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των εργαζομένων από τα 65 στα 67 χρόνια, δεν είναι μια στενά γερμανική απόφαση.

Η απόφαση αυτή είναι μια «απόφαση - οδηγός», μια «απόφαση ντιρεκτίβα» που αφορά στο σύνολο των κρατών - μελών της ΕΕ, είναι μια απόφαση που δεν πλήττει μόνο τον γερμανικό λαό, αλλά τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης, πρώτον και καλύτερο τον ελληνικό λαό, δεδομένου ότι αφ' ενός ο πρωθυπουργός συντάχθηκε πλήρως με τις αποφάσεις αυτών των αντιασφαλιστικών ανατροπών (που επαναβεβαιώθηκαν στην προχτεσινή σύνοδο της ΕΕ στις Βρυξέλλες), αφ' ετέρου διότι είναι δεδομένο ότι το επόμενο μεγάλο θέμα, που μετά την Παιδεία θα τεθεί επί τάπητος, είναι το Ασφαλιστικό.

Εκείνο, δε, που δεν πρέπει να ξεχνάμε, είναι ότι στη Γερμανία η απόφαση για το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων πάρθηκε και από τους δυο μαζί. Σα να λέμε, δηλαδή, τηρουμένων φυσικά όλων των αναλογιών, ότι η γερμανική ΝΔ και το γερμανικό ΠΑΣΟΚ, μαζί αποφάσισαν ό,τι αποφάσισαν εναντίον των Γερμανών εργαζόμενων, καθώς, ως γνωστόν, στη Γερμανία οι χριστιανοδημοκράτες και οι σοσιαλδημοκράτες μαζί κυβερνούν.

Η διαφορά, πάντως, σε σχέση με την Ελλάδα, είναι... τεράστια. Εκεί, βλέπετε, κυβερνούν μαζί επίσημα. Κι εδώ κυβερνούν μαζί. Αλλά - ακόμα - ανεπίσημα.

Παρά το ανεπίσημο του πράγματος, όμως, και εδώ μαζί θα κάνουν ό,τι σχεδιάζουν να κάνουν, και εκείνο που σχεδιάζουν είναι να φέρουν σε πέρας όσα σκανδαλώδη επιχείρησε να εφαρμόσει η κυβέρνηση Σημίτη, με το νόμο του Γιαννίτση...