Η ελληνοκυπριακή πλευρά ενδιαφέρεται για την εφαρμογή της συμφωνίας της 8ης Ιούλη 2006, μεταξύ του προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, και όχι για κινήσεις εντυπωσιασμού. Αυτό δήλωσε ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Λιλλήκας, απορρίπτοντας έμμεσα αίτημα των κατοχικών για συνάντηση με την κυπριακή ηγεσία.

Ο υπουργός απαντούσε σε δήλωση του Ταλάτ ότι έχει προτείνει συνάντησή του με τον πρόεδρο Παπαδόπουλο για τις 31 Μάρτη. Ο Λιλλήκας θύμισε ότι στη συμφωνία της 8ης Ιούλη 2006 προβλέπονται συναντήσεις των δύο ηγετών με βάση την εξέλιξη στις ομάδες εργασίας και στις προβλεπόμενες τεχνικές επιτροπές. Συναντήσεις για επικύρωση της προόδου ή επίλυση προβλημάτων.

Την ίδια στιγμή η κυπριακή κυβέρνηση αρχίζει εργασίες προκειμένου να είναι έτοιμη, αν συμφωνήσει και η τουρκοκυπριακή πλευρά, να προχωρήσει στο άνοιγμα του οδοφράγματος του Λιμνίτη στην περιοχή Τηλλυρίας. Τα έργα αφορούν την ασφαλτόστρωση του χωματόδρομου που οδηγεί στο οδόφραγμα.

Στο μεταξύ - και ενώ στον κυπριακό Τύπο συνεχίζεται η δημοσίευση πληροφοριών για την τύχη αγνοούμενων της τουρκικής εισβολής - η εφημερίδα «Πολίτης» δημοσίευσε μαρτυρία για τη λεηλασία, το Σεπτέμβρη του 1974, από τον τουρκικό στρατό της βιομηχανικής περιοχής «Μια Μηλιά» στη Λευκωσία. Από τη λεηλασία πλούτισε ο Τουρκοκύπριος επιχειρηματίας Ασίλ Ναδίρ, ο οποίος είναι φυγόδικος από τη Βρετανία. Ο Ναδίρ, ο οποίος ζει στα κατεχόμενα, είναι ιδιοκτήτης τουρκοκυπριακών ΜΜΕ και ενός τυπογραφείου.

Η μαρτυρία για τη λεηλασία είναι του Μεχμέτ Μερτζάν, ο οποίος συμμετείχε ως δεκανέας τότε του τουρκικού στρατού. Διηγείται ότι μαζί με άλλους 60 Τούρκους στρατιώτες, υπό τις διαταγές του αξιωματικού Κορχάν, «έγδυσαν» κυριολεκτικά τη βιομηχανική περιοχή. Για δύο μέρες οι Τούρκοι στρατιώτες φόρτωναν σε στρατιωτικά φορτηγά εμπορεύματα, πρώτες ύλες, μηχανήματα, έπιπλα και ό,τι άλλο έβρισκαν. Τα λάφυρα μεταφέρθηκαν σε υποστατικό, το οποίο ανήκε στον Ναδίρ.