Ωστόσο, αν ρίξουμε μια ματιά σε μερικά άρθρα του Συντάγματος - θεμελιώδη, κατά τη γνώμη μου - και άσχετα αν δεν πρόκειται για το ιδανικότερο δυνατό - ακόμα και για μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες κατά τις οποίες φτιάχτηκε - και παρότι κι αυτό ακόμα επιδέχεται πάρα πολλές αλλαγές, διαπιστώνουμε ότι ο αντισυνταγματικός της όλης ιστορίας είναι η ίδια η κυβέρνηση και αυτό γιατί:

Την ίδια στιγμή, που σύσσωμος ο ελληνικός λαός καταδικάζει το έκτρωμα, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση», όταν οι μαθητές ξεσηκώνονται, διεκδικώντας ενιαίο δωδεκάχρονο, δημόσιο και δωρεάν σχολείο και ενώ ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα απορυθμίζεται, οι υπουργοί συκοφαντούν κάθε αντίθετη φωνή, συνομιλούν μόνο με τους «αγανακτισμένους» γονείς, φιμώνουν κάθε άλλη άποψη και στέλνουν τους εισαγγελείς και τα ΜΑΤ στα σχολεία, διότι, η εκπαιδευτική κοινότητα «δε συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις». Λέει, όμως, ή δε λέει το Σύνταγμα ότι «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό και υπάρχουν υπέρ αυτού (...)»;

Την ώρα, που μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί και γονείς απαιτούν δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, τα φροντιστήρια έχουν υποκαταστήσει τα σχολεία, φυτρώνοντας παντού, τα ιδιωτικά σχολεία κάνουν χρυσές δουλιές και ο μη έχων οικονομικές δυνατότητες καταφεύγει στα ΤΕΕ της εγκατάλειψης (όπως πολύ σωστά χαρακτηρίστηκαν), το υπουργείο Παιδείας τα βλέπει όλα ρόδινα, αφού, όπως ειπώθηκε, πρόκειται για τη «μεγαλύτερη μεταρρύθμιση από συστάσεως του ελληνικού κράτους»!!! Καθιστά, όμως, σαφές ή όχι το Σύνταγμα της Ελλάδας ότι «όλοι οι Ελληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της στα κρατικά εκπαιδευτήρια»;

****

Τη στιγμή που η τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων, και όχι μόνο, αναγνώριζε το δράμα του διωκόμενου κουρδικού λαού, με αφορμή τη «γύρα» που έκανε ο ηγέτης τους από χώρα σε χώρα μπας και βρει κάπου πολιτικό άσυλο, η κυβέρνηση Σημίτη έκανε το χαφιέ της υπόθεσης και οδηγούσε τον Οτσαλάν στη θανατική καταδίκη. Αλλά αναφέρεται ή δεν αναφέρεται στο ελληνικό Σύνταγμα, και μάλιστα ρητώς, ότι «απαγορεύεται η έκδοση αλλοδαπού που διώκεται για τη δράση του υπέρ της ελευθερίας»;

***

Λίγο καιρό πριν ξεκινήσουν οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στη Σερβία, αλλά και κατά τη διάρκεια της «κρίσης» (δες λέξεις που βρήκαν) και της «ειρηνευτικής διαδικασίας», το λιμάνι της Θεσσαλονίκης γινόταν το ορμητήριο για τη φασιστική εισβολή. Τα τρένα περνούσαν ανενόχλητα και τα άρματα μάχης παρέλαυναν μέσα στη Λαχαναγορά (!) της πόλης, με την έγκριση της ελληνικής κυβέρνησης και μόνον αυτής. Τονίζεται, ωστόσο, ή όχι στο ελληνικό Σύνταγμα ότι «χωρίς νόμο που ψηφίζεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, δεν είναι δεκτή ξένη στρατιωτική δύναμη, ούτε μπορεί να διαμείνει στην ελληνική επικράτεια ή να περάσει μέσα από αυτήν»;

****

Και επειδή, εν πάση περιπτώσει, το «νόμιμον» είναι νόμιμον είτε το διαβάζεις από τα αριστερά προς τα δεξιά, είτε αντίθετα, οι λαοί θα διαλέξουν τη δική τους νομιμότητα, ρίχνοντας στο σκοτάδι τους σημερινούς αλαζόνες και αφήνοντάς τους να λογαριαστούν μόνοι με τη βαθιά «νύχτα» που τους περιμένει, με τη χλεύη της ιστορίας και με μόνη ενθύμηση τις φιέστες για τη «νέα εποχή», με τις οποίες προσπαθούν να αποκρύψουν τη σαπίλα του συστήματός τους, που μέρα τη μέρα καταρρέει.

Υ.Γ. Και επειδή κατά τις περσινές κινητοποιήσεις «κατέλαβα για δύο ολόκληρους μήνες το σχολείο μου και έστησα μπλόκα στους δρόμους», παρακαλείται ο κ. υπουργός της Δικαιοσύνης να μου επιβάλει όλες τις σχετικές κυρώσεις του νόμου. Για περισσότερες πληροφορίες, στους «αγανακτισμένους» γονείς των Συκεών, στον διευθυντή δημόσιο υπάλληλο του 2ου Λυκείου της περιοχής ή ακόμα και στα αρχεία Σένγκεν