Εκλεκτός του «λευκού κεφαλαίου»... «Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Ερντογάν είναι ο ηγέτης με το μεγάλο έρεισμα στα λαϊκά στρώματα αλλά και ο ηγέτης που έχει πετύχει στο παιχνίδι ισορροπιών με το μεγάλο κεφάλαιο. Και όχι μόνο με το ισλαμικό κεφάλαιο αλλά και με το λεγόμενο λευκό αστικό. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η ξεκάθαρη υποστήριξη που παρείχε καθ' όλη την προεκλογική περίοδο στον Ερντογάν ο μεγαλύτερος όμιλος ΜΜΕ, ο όμιλος Ντογάν, που έχει στην ιδιοκτησία του τέσσερις μεγάλες εφημερίδες και τρία μεγάλα κανάλια και ανήκει στο λευκό κεφάλαιο» (Αρης Αμπατζής -ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Ολα ανοιχτά»... «Αντί να υποστεί τη φθορά της εξουσίας, το ΑΚΡ εκτοξεύτηκε από το 34% του 2002 στο 46.4%, εδραιώνοντας την πολιτική του κυριαρχία στην Τουρκία, κυρίως χάρη στα οικονομικά επιτεύγματα που ευνόησαν επιχειρήσεις και ασθενέστερες τάξεις. Ωστόσο, οι ισλαμιστές χάνουν 10-15 έδρες λόγω της δυναμικής επανεμφάνισης των εθνικιστών στη Βουλή και δυσκολεύονται να προωθήσουν το μεταρρυθμιστικό τους πρόγραμμα. Ετσι, όλα τα μεγάλα εσωτερικά και εξωτερικά "στοιχήματα" της Τουρκίας παραμένουν ανοιχτά, αφού η νέα κυβέρνηση καλείται να βρει λεπτές ισορροπίες με τους στρατηγούς, το κεμαλικό κατεστημένο και την Ουάσιγκτον» (Γιάννης Παπαδάτος - ΕΘΝΟΣ).

Τέλος στις «ψευδαισθήσεις»; «Η ολοκλήρωση των τουρκικών εκλογών, προεδρικών και βουλευτικών, θα είναι απλώς το έναυσμα για μια ανοιχτή ευρωπαϊκή συζήτηση με θέμα "τι θα κάνουμε με την Τουρκία;". Σε αυτή τη συζήτηση - και λιγότερο σε όσα συμβαίνουν στη γείτονα - πρέπει να έχει στραμμένη την προσοχή της και η Αθήνα. Η εποχή των ψευδαισθήσεων περί ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας οδηγείται προς το τέλος» (Του Δημ. Μητρόπουλου - ΝΕΑ).