Τα παραπάνω σημειώνει ο Χρήστος Κόφφας, γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Ρ», αναφορικά με την προετοιμασία της Κομματικής Οργάνωσης της Θεσσαλονίκης μπροστά στο 16ο Συνέδριο του Κόμματος. Παραθέτουμε στη συνέχεια το κείμενο της συνέντευξης του Χρ. Κόφφα.

- Τι διαφορετικό σηματοδοτεί για την Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης η πορεία προς το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ;

- Για όλο το Κόμμα και κατ' επέκταση για την Οργάνωση Θεσσαλονίκης η πορεία προς το 16ο Συνέδριο είναι μια πρόκληση. Μια πρόκληση να δούμε πιο βαθιά και πιο ουσιαστικά την πολιτική μας. Αλλά είναι και μια πρόκληση για την ελληνική κοινωνία, αυτή την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ να τη γνωρίσει, να πάρει θέση. Γιατί πρέπει να συμφωνήσουμε, ότι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα στην ελληνική κοινωνία και όπως εξελίσσονται παγκόσμια, εναλλακτική πρόταση στη βαρβαρότητα που βιώνουμε σαν λαός και βιώνουν οι λαοί σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν υπάρχει. Θα έλεγα ότι στην ελληνική κοινωνία, πέρα από το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις που συσπειρώνονται γύρω από αυτό, αντιπολιτευτικό λόγο στην ουσία δεν αρθρώνουν τα κόμματα και οι φορείς, οι προσωπικότητες που φαίνεται να αντιπολιτεύονται στις κυρίαρχες δυνάμεις.

- Είναι διαπίστωση ότι στην ελληνική κοινωνία «βράζουν καζάνια». Κάτω από τα ανελέητα χτυπήματα αυτής της πολιτικής που εφαρμόζεται χρόνια και κλιμακώνεται εδώ με την πιο βίαιη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, που ξετυλίγεται σε αυτή τη φάση με την πολιτική που προωθεί το ΠΑΣΟΚ στα εργασιακά, στην παιδεία, στην υγεία κλπ. Βιώνοντας αυτή την πολιτική ο λαός προβληματίζεται, ανησυχεί, σε ακούει.

- Αυτός ο προβληματισμός του λαού εκφράζεται;

- Δε θα έλεγα ότι εκφράζεται και εδώ είναι η μεγάλη πρόκληση πηγαίνοντας προς το 16ο Συνέδριο, για το Κόμμα συνολικά και την ΚΟΘ. Πώς θα βελτιώσουμε τους ρυθμούς της δουλιάς μας για να βοηθήσουμε να εκφραστεί αυτό το οποίο τεκταίνεται μέσα στην ελληνική κοινωνία, στις συνειδήσεις των εργαζομένων.

- Ακούγεται σαν να ξεκινάτε από το μηδέν. Ετσι είναι;

- Οχι. Εδώ υπάρχει ένας ανελέητος αγώνας που ξεκίνησε μέσα στην ελληνική κοινωνία μετά τις ανατροπές. Περάσαμε και δύσκολες ώρες ως κόμμα. Υπήρχαν αμφισβητήσεις για την κατεύθυνση της πολιτικής, περάσαμε μια κρίση. Το 15ο Συνέδριο είναι ιστορικό συνέδριο και έτσι θα καταγραφεί και από τον ιστορικό του μέλλοντος. Γιατί ισοζύγιασε ορισμένα πολύ σοβαρά πράγματα που συνθέτουν την πολιτική ενός κομμουνιστικού κόμματος.

- Δηλαδή;

- Ξεκαθάρισε ότι ο αντίπαλος είναι ο ιμπεριαλισμός. Οτι αν με αυτό τον αντίπαλο δεν ξεμπλέξεις, προοπτική δεν ανοίγεται. Ξεκαθάρισε και επανατοποθέτησε τον τελικό σκοπό. Δηλαδή, αν οι εργαζόμενοι, το κομμουνιστικό κόμμα δεν παλέψουν για την ανατροπή του καπιταλισμού και να πάνε στην προοπτική τη σοσιαλιστική, μέλλον για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει. Και ξεκαθάρισε επίσης και ένα πολύ βασικό ζήτημα τότε. Οτι ο σοσιαλισμός δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, είναι ένα τρίπτυχο, θα έλεγα, τουλάχιστον στον πυρήνα του, που χωρίς αυτό δεν μπορεί να ανοίξει κανένας δρόμος για να λύσουν οι άνθρωποι τα προβλήματά τους. Σοσιαλισμός σημαίνει εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων. Σημαίνει ότι τα βασικά μέσα παραγωγής περνάνε στον κοινωνικό έλεγχο και η οικονομία βαδίζει με κεντρικό σχεδιασμό, με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων. Αν αυτό δε συντρέξει, προοπτική δεν ανοίγεται.

Το ΚΚΕ όμως δε λέει, ελάτε όλοι εδώ συλλήβδην να συμφωνήσουμε για το σοσιαλισμό, για τον τελικό σκοπό. Το ΚΚΕ λέει, όσοι έχουν συμφέρον, πιέζονται από τα μονοπώλια, από τον ιμπεριαλισμό, να συσπειρωθούν. Και ποιες είναι αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις που αντικειμενικά συμπιέζονται; Είναι η εργατική τάξη, η μικρομεσαία αγροτιά, τα μικρομεσαία στρώματα, τα οποία δέχονται ανελέητα χτυπήματα. Η πρόκληση είναι να συμπήξουμε ένα μέτωπο όλων αυτών των κοινωνικών δυνάμεων, να αντιπαραταχθούμε στα μονοπώλια και στον ιμπεριαλισμό και ανοίγοντας το δρόμο σ' αυτή την πορεία από εκεί και πέρα να τραβήξεις μπροστά.

- Τι θα επεξεργαστεί το 16ο Συνέδριο;

- Στο πλαίσιο του προγράμματος του Κόμματος, των επεξεργασιών σε βασικά ζητήματα στρατηγικής και τακτικής, το 16ο Συνέδριο έρχεται, προκαλείται, να δει ακόμα από πιο κοντά τον ιμπεριαλισμό, στις αντιθέσεις του, στην κίνησή του. Ακόμα πιο κοντά τις εξελίξεις στην ίδια την καπιταλιστική ενοποίηση στην Ευρώπη, ακόμα πιο κοντά τις εξελίξεις στα Βαλκάνια που είναι πολύ ρευστές και επικίνδυνες. Επόμενα, να γνωρίσουμε πιο καλά τον αντίπαλο. Γιατί, ξέρετε, για ένα κομμουνιστικό κόμμα το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να διαπράξει, είναι να χάσει τον αντίπαλο από το στόχαστρο, να τον εξωραΐζει. Μάλιστα, μια από τις αιτίες που οδήγησαν και στην ανατροπή είναι ότι σε μια πορεία τα κομμουνιστικά κόμματα στον υπαρκτό σοσιαλισμό χάσανε από το στόχαστρο τον ιμπεριαλισμό. Κάτι που κάνουν οι δυνάμεις που σήμερα επαγγέλλονται το «σοσιαλισμό». Το ΠΑΣΟΚ επαγγέλλεται το σοσιαλισμό αλλά προωθεί την ιμπεριαλιστική πολιτική. Κάτι το οποίο κάνει και ο Συνασπισμός, που λειαίνει γωνίες του ιμπεριαλισμού, δημιουργεί αυταπάτες ότι αυτή η καπιταλιστική ενοποίηση μπορεί να εξανθρωπιστεί.

Αρα το 16ο Συνέδριο θα δει από πιο κοντά τις εξελίξεις. Θα δει την πρόταση που απευθύνει στην κοινωνία. Πρόταση η οποία συνθέτει και ένα πλαίσιο λαϊκής οικονομίας. Τι θα κάνουμε. Δηλαδή αν συνεχίζει ο ΟΤΕ να ιδιωτικοποιείται, η ενέργεια κλπ., είναι δυνατόν να εφαρμοστούν φιλολαϊκές πολιτικές; Κοντολογίς, το 16ο Συνέδριο γίνεται πιο συγκεκριμένο στην πολιτική του πρόταση εξουσίας: Λαϊκή εξουσία, σύμπηξη μετώπου σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

- Χρησιμοποιώ το δικό σας όρο και ρωτώ: Γιατί η προσυνεδριακή διαδικασία αποτελεί «πρόκληση» για το ίδιο το Κόμμα;

- Γιατί η εμπειρία μάς λέει πως πρέπει να καταβάλουμε προσπάθειες - πέρα από αυτές που ήδη κάνουμε - να βελτιώσουμε τη λειτουργία μας, να αναπτύξουμε τις δυνάμεις μας, να κάνουμε πιο ισχυρούς τους δεσμούς με την εργατική τάξη, με τα άλλα λαϊκά στρώματα. Δηλαδή να βοηθήσουμε στην οργάνωση του λαϊκού κινήματος. Γιατί ο καθένας πλέον έχει καταλάβει ότι εκείνο που προέχει σ' αυτή τη φάση είναι πώς, πατώντας σε υπαρκτά προβλήματα, θα οργανωθεί ο λαός και θα περάσει στην αντεπίθεση. Αυτή είναι η έννοια της πρόκλησης και για την Κομματική Οργάνωση.

- Από το 15ο Συνέδριο μέχρι και σήμερα η ΚΟΘ δίνει τη μάχη για τη δημιουργία του Μετώπου. Εχουν εξαχθεί συμπεράσματα και ποια είναι αυτά;

- Θα προηγηθούν συνδιασκέψεις των οργάνων μας, η διαδικασία που προβλέπει το Καταστατικό. Θα γίνουμε πιο συγκεκριμένοι και στα απολογιστικά στοιχεία, στην εκτίμηση της δράσης μας, στη γενίκευση της εμπειρίας. Μπορούμε όμως να πούμε ότι παρά τις αδυναμίες που υπήρξαν στη δράση και τη λειτουργία της Οργάνωσης, την κατεύθυνση της πολιτικής που χάραξε το 15ο Συνέδριο η ΚΟΘ την υπηρέτησε αταλάντευτα.

Και σημείωσε και δράση αξιόλογη, θα έλεγα, στην περίοδο του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, στα μέτωπα των αγώνων, με τα κλειστά εργοστάσια, με την ανεργία. Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που βιώνει πολύ ισχυρά προβλήματα. Ολη αυτή η δράση, λοιπόν, είναι ένα έδαφος που μπορούμε να πατήσουμε και να συσφίξουμε περισσότερο τις σχέσεις με την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, να δούμε πιο κοντά τις αδυναμίες μας και να δούμε πιο κοντά και μέτρα που μπορούμε να πάρουμε για να βελτιώσουμε τη λειτουργία μας. Μετρήθηκαν και ορισμένα θετικά βήματα σε επίπεδο συσπειρώσεων μέσα από τα μέτωπα πάλης. Ομως, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν είναι αρκετά. Πρέπει να επιταχυνθούν γιατί οι ρυθμοί εξαρτώνται και από την πίεση που βάζουν τα προβλήματα όπως τα δημιουργεί η πολιτική του ΠΑΣΟΚ.

- Η ΚΟΘ, ενόψει του 16ου Συνεδρίου, σε ποια μέτωπα σχεδιάζει να προσανατολίσει τη δουλιά της;

- Προσπαθούμε να συνδυάσουμε δημιουργικά ένα τρίπτυχο. Εχουμε πάρει μια σειρά από μέτρα για να αφομοιωθούν καλά οι Θέσεις του 16ου Συνεδρίου από το ίδιο το κομματικό δυναμικό. Είναι μια έντονη εσωκομματική προσπάθεια γιατί η αφομοίωση της πολιτικής ενός κομμουνιστικού κόμματος δεν είναι και από τα εύκολα ζητήματα. Είναι να δεις το πρόγραμμα, να δεις τους κλασικούς και ένα πεδίο μαθήματος για να σημειώσουμε βήματα στην ιδεολογικοπολιτική μας επάρκεια. Την ίδια ώρα, όμως, κάνοντας αυτό το πράγμα δεν μπορούμε να κυλήσουμε στην εσωστρέφεια. Πρέπει να δρούμε στα διάφορα μέτωπα που είναι ανοιχτά, όπως των εργασιακών σχέσεων, της υγείας, της παιδείας. Αρα ετοιμαζόμαστε να συνεχίσουμε τις περιοδείες στους χώρους δουλιάς, να αυξήσουμε παραπέρα τη συσπείρωση. Να βοηθήσουμε τη συσπείρωση στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ, να στηθούν επιτροπές στους εργασιακούς χώρους, κλπ. Πιο δυνατά, πιο κοντά στους εργαζόμενους, να σηκώσουμε τους αγώνες. Οι εξελίξεις στα Βαλκάνια δεν είναι καλές και εκείνο το μέτωπο είναι ανοιχτό. Ηδη το σηματοδοτήσαμε με ορισμένες ενέργειες, θα συνεχίσουμε την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Πάνω σ' αυτούς τους δύο άξονες εμείς πρέπει να δούμε από πιο κοντά και πώς θα βελτιώσουμε τη λειτουργία μας, πώς θα αναδείξουμε καλύτερα όργανα, πώς θα αυξηθεί η προσφορά των κομματικών μελών.

- Δεν είναι μεγάλο «στοίχημα» για το μικρό ουσιαστικά χρονικό διάστημα που απομένει έως το Δεκέμβρη;

- Υπάρχει συνείδηση της δυσκολίας. Ομως την ίδια ώρα πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχει και αποφασιστικότητα να το προσπαθήσουμε και θα το πετύχουμε. Και αυτό το τρίπτυχο θα είναι η καλύτερη απάντηση στην επίθεση που δέχεται το Κόμμα εδώ και καιρό και θα κλιμακωθεί πηγαίνοντας προς το Συνέδριο. Τα έφερε έτσι η συγκυρία των εξελίξεων που όποιος αντιπαρατάσσεται στην πολιτική που έχει χαράξει το ΚΚΕ, με σκεπτικό να του δημιουργήσει προβλήματα, θα καεί. Είναι τέτοια η οξύτητα των προβλημάτων που δεν υπάρχει περιθώριο με ιδεολογικοπολιτικούς όρους να αντιπαραταχθεί κανένας στην πολιτική πρόταση που κάνει το ΚΚΕ. Τι θα αντιπαρατάξουνε, δηλαδή, κεντροδεξιά, κεντροαριστερά σχήματα, μέσα στο πλαίσιο της ΕΕ;