Ο Δ. Μανούσος γεννήθηκε το 1920. Το 1941 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ και το 1943 μέλος του ΚΚΕ. Στην Κατοχή αναπτύσσει αντιστασιακή δραστηριότητα. Αναλαμβάνει στελεχική θέση στην ΕΠΟΝ αμέσως με τη δημιουργία της και στέλνεται απ' αυτή στη Ρούμελη για καθοδηγητική δουλιά. Μετά την απελευθέρωση στέλνεται στην Ανατολική Μακεδονία - Θράκη, όπου και τον βρίσκει ο Εμφύλιος. Τον Ιούνη του 1946 συλλαμβάνεται και καταδικάζεται από το στρατοδικείο σε φυλακή και εξορία με την κατηγορία της «παράνομης συγκέντρωσης», κρατείται για 11 χρόνια. Τον Ιούλη του 1957 απολύεται από τον Αϊ Στράτη και συνδέεται με τις παράνομες οργανώσεις του ΚΚΕ. Στο 8ο Συνέδριο εκλέγεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και αναδεικνύεται μετέπειτα σε πολλές υπεύθυνες θέσεις.

Στην περίοδο της δικτατορίας μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα παρανομίας, συλλαμβάνεται και εξορίζεται σε Γιούρα, Παρθένι κ.α. Υπερασπίζεται τις αρχές του Κόμματος το 1968, στηρίζοντας την απόφαση της 12ης Ολομέλειας. Μετά την απελευθέρωσή του, το 1971, παραμένει στην παρανομία και στο 9ο Συνέδριο εκλέγεται και πάλι αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ.