ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ: «Αναγνωρίζεται ότι τρεις διοικητικές περιοχές του πρώτου μέρους ονομάζονται Ανατολική Μακεδονία, Κεντρική Μακεδονία και Δυτική Μακεδονία και ότι το έδαφος του Πρώτου Μέρους περιλαμβάνει μέρος της ιστορικής Μακεδονίας (...) αναγνωρίζεται ότι το συνταγματικό όνομα του Δεύτερου Μέρους είναι Δημοκρατία της Μακεδονίας και ότι το έδαφος του Δεύτερου Μέρους περιλαμβάνει μέρος της ιστορικής Μακεδονίας (...) το κάθε μέρος αποκηρύσσει ρητώς κάθε εδαφική διεκδίκηση επί του άλλου Μέρους και δε θα υποστηρίξει οποιαδήποτε αλυτρωτική δήλωση με κανέναν επίσημο τρόπο (...) το Πρώτο Μέρος θα υποστηρίξει τις αιτήσεις του Δεύτερου Μέρους υπό το Επίσημο Διεθνές όνομα για ένταξη στους κοινούς περιφερειακούς και διεθνείς οργανισμούς, περιλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Βορειοατλαντικής Συνθήκης» (τμήματα από την πρόταση Νίμιτς σε μετάφραση από το ΒΗΜΑ).

ΒΑΦΤΙΣΙΑ: «Η πέμπτη προτεινόμενη ονομασία "Ανω Μακεδονία" αντανακλά την πραγματικότητα (...) η Αθήνα αποδέχεται το όνομα Ανω Μακεδονία. Υπάρχει όμως το κρίσιμο ζήτημα εάν αυτή η σύνθετη ονομασία θα ισχύει για όλες τις χρήσεις (...) ο μόνος τρόπος να διασφαλισθεί είναι η Αθήνα να εστιάσει στη ρίζα και όχι να ασχολείται με τα κλαδιά. Αντί να ζητάει ουσιαστικά ανύπαρκτες εγγυήσεις και αναγραφή της σύνθετης ονομασίας στα διαβατήρια, πρέπει να απαιτήσει την αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας. Αντί "Δημοκρατία της Μακεδονίας" να υιοθετηθεί το "Δημοκρατία της Ανω Μακεδονίας"» (ο Σ. Λυγερός στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΑΠΟ ΠΡΩΤΟ ΧΕΡΙ: «Το ζήτημα πλέον δεν είναι πώς θα λυθεί το Σκοπιανό αλλά πώς θα αποφύγουμε το ρεζιλίκι. Πώς, δηλαδή, δε θα αναγκαστούμε να απορρίψουμε μια επωφελή λύση. Ευελπιστώ ότι θα μας σώσουν οι Σκοπιανοί. Και μάλλον δε θα με διαψεύσουν» (ο Γ. Πρετεντέρης στο ΒΗΜΑ).