Από τη συνάντηση με μέλη της διοίκησης του «Αγία Σοφία»

Ηδη, απ' το ξεκίνημα της επίσκεψης η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε ότι και η συγκεκριμένη επίσκεψη γίνεται στα πλαίσια της ευρύτερης προσπάθειας του Κόμματος να ενημερωθεί, να φέρει στο προσκήνιο και να αγωνιστεί για τη φροντίδα, την προστασία και τα δικαιώματα του παιδιού, κυρίως του εγκατελειμμένου, του κακοποιημένου παιδιού, των παιδιών των μεταναστών και προσφύγων, των ρομά, και όσων ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης.

«Το νοσοκομείο εφημερεύει μέρα παρά μέρα και από 'δω περνάει όλη η Αθήνα και η Ελλάδα. Ιδιαίτερα το χειμώνα περνάμε δύσκολες μέρες, όταν στα ιατρεία εξετάζονται 800 - 1.000 παιδιά. Οποια υπερπροσπάθεια και αν κάνουν οι εργαζόμενοι, υπάρχουν ταλαιπωρία και ουρές», επισήμανε ο διοικητής του νοσοκομείου Αντώνης Λαναράς. Στο «Αγία Σοφία» το 2007 εξυπηρετήθηκαν στα εξωτερικά ιατρεία 235.000 ασθενείς, νοσηλεύτηκαν 53.000 παιδιά, έγιναν 12.900 εγχειρήσεις. Το νοσοκομείο διαθέτει 750 κλίνες, απ' τις οποίες 110 είναι εντατικής και αυξημένης φροντίδας, με αποτέλεσμα ο φόρτος δουλειάς να είναι πολύ μεγάλος, ενώ υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, κυρίως σε νοσηλευτές.

«Χτυπάμε καμπανάκι! Δεν πάει άλλο! Δεν ξέρουμε ανά πάσα στιγμή τι θα συμβεί, όταν δυο νοσηλευτές έχουν στη φροντίδα τους 40 και 60 παιδιά. Δεν τολμάμε να αρρωστήσουμε!», ήταν η κραυγή αγωνίας των εργαζομένων. Ακόμα και σε μονάδες εντατικής θεραπείας, το προσωπικό είναι πολύ κάτω από τα όρια ασφαλείας. Την ίδια ώρα οι προσλήψεις προσωπικού γίνονται με το σταγονόμετρο, κυρίως συμβασιούχων. «Η κυβέρνηση δεν κάνει προσλήψεις, συνειδητά. Θέλουν να ξεμπερδεύουν πρώτα με την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων», τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα.

Οπως επισήμαναν οι γιατροί, το νοσοκομείο αντιμετωπίζει περιπτώσεις εγκαταλελειμμένων και κακοποιημένων παιδιών, που κάποιες φορές παραμένουν στο νοσοκομείο επειδή δεν υπάρχουν οι αναγκαίες δομές για να ενταχθούν. Στο «Αγία Σοφία» λειτουργεί και μονάδα για έφηβους, εθελοντικά και με δωρεές «χορηγών» και «φιλανθρώπων». «Είναι αναγκαίο να υπάρχουν δημόσια κέντρα σε κάθε πόλη για τους έφηβους που είναι αφημένοι στη μοίρα τους. Καπνίζουν, πίνουν, τρώνε ακατάσχετα, βλέπουν τηλεόραση 4-5 ώρες τη μέρα», υπογράμμισαν οι ειδικοί.

Πολύτιμο έργο, με ελάχιστα μέσα προσφέρει, το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού που είναι ΝΠΙΔ εποπτευόμενο από το υπουργείο Υγείας. «Είμαστε ο φτωχός συγγενής», υπογράμμισαν η Αγλαΐα Καραντανά, πρόεδρος του Ινστιτούτου και οι επικεφαλής των τμημάτων του Ινστιτούτου. Το Ινστιτούτο προσφέρει μοναδικό έργο στην Ελλάδα, σε κρίσιμους τομείς (προγεννητικός έλεγχος, ανιχνευτικό πρόγραμμα νεογνών για κληρονομούντα μεταβολικά νοσήματα, κοινωνική παιδιατρική, αγωγή υγείας, έρευνα και φροντίδα για την κακοποίηση στα παιδιά κ.ά.). Ομως όχι μόνο δεν ενισχύεται στο έργο του, αλλά εμποδίζεται, ενώ την ίδια στιγμή σε αυτούς τους τομείς δραστηριοποιούνται, σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας, ιδιώτες και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.

Η διοίκηση του Ινστιτούτου παρακαλάει χρόνια το υπουργείο Υγείας, χωρίς αποτέλεσμα, για δυο πολύτιμα σύγχρονα μηχανήματα που θα βοηθούν στον έγκαιρο εντοπισμό και στην αντιμετώπιση νοσημάτων, που διαφορετικά θα συνοδεύουν τα παιδιά στο υπόλοιπο της ζωής τους. «Τον εξοπλισμό αυτό τον έχουν τα ιδιωτικά μαιευτήρια και εκμεταλλεύονται τον κόσμο. Εμείς κάνουμε δωρεάν εξετάσεις για 100.000 γεννήσεις το χρόνο, αλλά στερούμαστε τα σύγχρονα μηχανήματα», τόνισαν.

Συγκλονιστικές ήταν και οι μαρτυρίες των επικεφαλής των τμημάτων του Ινστιτούτου. Οπως τόνισαν, η χώρα δε διαθέτει επιδημιολογικά στοιχεία για την υγεία των παιδιών, δεν υπάρχουν δομές αποκατάστασης για τα παιδιά με μαθησιακά και νοητικά προβλήματα ή προβλήματα συμπεριφοράς και στο χώρο «αλωνίζουν» ανεξέλεγκτοι οι ιδιώτες. Δεν υπάρχει κανένα σύστημα αναφοράς, διάγνωσης και διαχείρισης της βίας και κακοποίησης στα παιδιά.

Κι αυτό ενώ έρευνες του Ινστιτούτου δείχνουν ότι: υπάρχουν 5.000 - 10.000 παιδιά θύματα βαριάς σωματικής βίας στην Ελλάδα κάθε χρόνο, το 65% των γονέων χρησιμοποιούν σωματική βία για την πειθάρχηση των παιδιών τους, 17% των κοριτσιών και 7-8% των αγοριών έχουν βιώσει κάποιο περιστατικό σεξουαλικής βίας στα παιδιά τους χρόνια. Τα στοιχεία και οι προτάσεις των ειδικών του Ινστιτούτου γι' αυτά τα θέματα «αραχνιάζουν» στα συρτάρια του υπουργείου Υγείας...

Μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό αντιμετωπίζει και το τμήμα Μεσογειακής Αναιμίας του «Αγία Σοφία», το μεγαλύτερο της Ελλάδας, όπου μεταγγίζονται 800 θαλασσαιμικοί. Τεράστια προβλήματα όμως προκύπτουν και από την έλλειψη αίματος, αφού οι κυβερνήσεις δεν έχουν αναλάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες για την προώθηση της εθελοντικής αιμοδοσίας. Το νοσοκομείο χρειάζεται 40.000 φιάλες αίμα το χρόνο, μόνο για τη μετάγγιση των πασχόντων από μεσογειακή αναιμία, ενώ καταφέρνει να συλλέξει μόλις τις 15.000 από αυτές. Ετσι, το υπουργείο Υγείας εισάγει αίμα από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό, ενώ το «Αγία Σοφία» και συνολικά τα τμήματα Μεσογειακής Αναιμίας, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην επάρκεια αίματος κυρίως την περίοδο των διακοπών.

«Γίνεται ατομική ευθύνη και αγωνία του κάθε μεταγγιζόμενου η εξεύρεση αίματος. Οι ελλείψεις σε αίμα είναι αρκετά συχνές, με αποτέλεσμα να γίνονται αναβολές μεταγγίσεων ή να παίρνουμε μικρότερη ποσότητα αίματος απ' ό,τι χρειαζόμαστε! Αναγκαζόμαστε να παρακαλάμε στο συγγενικό και φιλικό περιβάλλον για αίμα. Και βέβαια πλήττεται και η ασφάλεια του αίματος όταν κάποιος δεν είναι συνειδητά αιμοδότης αλλά δίνει υπό πίεση αίμα», υπογράμμισαν οι θαλασσαιμικοί. Οι οποίοι έκαναν έκκληση για εθελοντική προσφορά αίματος και κατήγγειλαν την εγκληματική κωλυσιεργία του υπουργείου Υγείας στην εφαρμογή του μοριακού ελέγχου του αίματος σε όλη τη χώρα, για την εξασφάλιση της ασφάλειας του αίματος.