Το σίγουρο είναι βέβαια ότι - έστω και μετά από δυο μέρες - ο πρωθυπουργός... νευρίασε για τα καλά. Ετσι εξηγείται το γεγονός ότι, από τη στιγμή που φούντωσε η ιστορία με τα «κότερα», δεν υπάρχει ούτε ένας συνεργάτης του Κ. Σημίτη που να μην πασχίζει να πείσει τους δημοσιογράφους για την ενόχληση του πρωθυπουργού. Αυτή η ενόχληση, δε - από τη στιγμή που διαπιστώθηκε ότι οι «σύντροφοι» στο ΕΓ όχι μόνο τα έκαναν θάλασσα, αλλά έγιναν και βούκινο - καταλαμβάνει περίοπτη θέση στην ειδησεογραφία εντύπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ.

Οποια εφημερίδα και να ξεφυλλίσεις, λοιπόν, όποιο δελτίο ειδήσεων και να ακούσεις, η ενόχληση του κ. Σημίτη εκεί θα είναι. Παρούσα. Μη δηλαδή και δεν το μάθει και ο τελευταίος Ελληνας πολίτης ότι ο κ. Σημίτης νευρίασε. Γιατί, όμως όλη αυτή η πρεμούρα; Γιατί τόση προσπάθεια εκ μέρους του πρωθυπουργού, να διαχωρίσει τον εαυτό του από όσα συνέβησαν μπροστά στα μάτια του την περασμένη Τρίτη; Είπαμε. Μπροστά του έγινε ό,τι έγινε. Επομένως, μήπως ο κατά τα άλλα εξοργισμένος κ. Σημίτης, διαδίδοντας ότι είναι... «τσαντισμένος», προσπαθεί να καταλάβει (με την αμέριστη βοήθεια του φιλικού του Τύπου) μια ασφαλή γωνίτσα κάπου εκεί στο απυρόβλητο; Εποχές του «εγώ απλώς προήδρευα», δε θυμίζουν αυτά;

***

Γι' αυτό σας λέμε: Πολύ περίεργη αυτή η ετεροχρονισμένη ενόχληση του κ. Σημίτη. Εκτός κι αν ο πρωθυπουργός για άλλο λόγο νευρίασε. Οχι επειδή οι πρωτοκλασάτοι του επιδίδονται σε «κοτερο-συνάξεις», ούτε επειδή μαχαιρώνονται μεταξύ τους, αλληλοκατηγορούμενοι «όχι δεν πήγα εγώ στο κότερο, όχι εσύ πήγες στο κότερο». Αν ο κ. Σημίτης ενοχλήθηκε από κάτι, ήταν επειδή αυτές οι δραστηριότητες βγήκαν προς τα έξω. Ενοχλήθηκε γιατί αυτές οι τόσο φυσικές - όπως προκύπτει από την αντίδρασή του - δραστηριότητες, προσφέρονται από τους ίδιους, τους... «σκαφάτους» υφισταμένους του, σαν όπλα στη φαρέτρα των μεγαλοεπιχειρηματιών για να διεξάγουν οι τελευταίοι των μεταξύ τους πόλεμο.

Γι' αυτό ενοχλήθηκε ο κ. Σημίτης. Επειδή θεωρεί ότι «αυτή τη φορά μάς πήρανε χαμπάρι». Επειδή θα ήθελε η κυβέρνησή του να τσαλαβουτάει στα βαλτόνερα της διαπλοκής, αλλά χωρίς να φαίνεται. Διακριτικά. Σαν ένας καλός διαιτητής, που λέει ο λόγος. Αλλά τώρα γίνεται κι αυτή, καθ' ομολογίαν του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ, μέρος της ναυμαχίας...

***

Παρεπιμπτόντως, όπως εμείς θυμόμαστε, σε μια παλιότερη περίπτωση, όταν ο Ιησούς δηλαδή αναφώνησε εκείνο το «κάποιος από σας θα με προδώσει», οι υπόλοιποι 11 - που δεν είχαν λερωμένη τη φωλιά τους - άρχισαν να διαμαρτύρονται: «Μήπως εμένα εννοείς Κύριε;», απορούσαν. Και απορούσαν φωναχτά. Οχι από μέσα τους. Ετσι γινόταν, παλιότερα. Αλλά από τους 20 του ΕΓ, ούτε ένας δεν αναφώνησε: Μήπως εμένα εννοείς Θόδωρε; Γιατί; Μήπως διότι γνωρίζουν ότι ο Θόδωρος θα μπορούσε να εννοεί τον καθένα από κει μέσα; Ακόμα και τον εαυτό του..; Μήπως επειδή το να «νταραβερίζεσαι» με την πλουτοκρατία είναι κάτι πολύ συνηθισμένο στο «σοσιαλισμό» και στον «εκσυγχρονισμό» και μάλιστα από την εποχή κιόλας των «νέων τζακιών»;

***

Πρώτο, εμάς μάς είναι παντελώς αδιάφορο αν το κότερο ήταν του Κόκκαλη ή του Βαρδινογιάννη, αν πάνω στο κότερο ήταν ο Τσουκάτος, ο Σκανδαλίδης ή ο Αβραάμ Πάπας. Μάς ενδιαφέρει όμως πάρα πολύ να παρατηρούμε και να αποκαλύπτουμε - στο βαθμό που μπορούμε - τα θεατρινίστικα «κόλπα» όσων προκαλούν φουρτούνες στη ζωή του ελληνικού λαού, αλλά θέλουν να κρύβουν το αντιλαϊκό τους ναυάγιο, πρωταγωνιστώντας σε υποκριτικές υστερίες προστασίας της «τιμής και της υπόληψής τους»... Σε όλους αυτούς χαρίζουμε το γνωστό τραγουδάκι του Λ. Κηλαηδόνη: «Σ' ένα παπόρο μέσα, όλοι μέσα, όλοι μέσα...», λέει το τραγουδάκι...

Δεύτερο και κυριότερο: Σε ό,τι μάς αφορά δε χρειαζόμαστε κατάλογο επιβατών ούτε σε κότερα ούτε σε ελικόπτερα μεγαλοεπιχειρηματιών για να βγάλουμε συμπέρασμα περί της διαπλοκής. Εμάς, τα ονόματα των υπουργών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (καθώς και των επίδοξων αντικαταστατών τους της ΝΔ), που προχτές ψήφισαν υπέρ του ξεπουλήματος του ΟΤΕ και αύριο θα ψηφίσουν υπέρ του ξεπουλήματος της ΔΕΗ, μάς είναι αρκετά. Μάς είναι υπεραρκετά για να αντιληφθούμε τι σημαίνει διαπλοκή.