Μεστά και ζεστά τα λόγια των ανθρώπων που γνώρισαν από κοντά τον Λεων. Αυδή και είχαν την καλοσύνη να πουν μερικά λόγια στο «Ρ», βαθιά ανθρώπινα, για το σύντροφο που έφυγε πρόωρα.

Ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων Αρτέμης Αναπλιώτης δήλωσε: «Υπήρξε δάσκαλος, που δίδασκε το σωστό τρόπο αγώνα για το καλό της Αθήνας και του λαού της. Υπήρξε δάσκαλος ευπρέπειας. Θα μας μείνει αξέχαστος. Τον εκτιμούσα βαθύτατα. Θα ήθελα να πω πάρα πολλά, αλλά δεν μπορώ. Είμαι συγκλονισμένος».

Η Αννα Φιλίνη, δημοτική σύμβουλος Αθηναίων και μέλος της ΚΕ του ΣΥΝ: «Ηταν ένας μεγάλος άνθρωπος. Αναντικατάστατος στο δημόσιο βίο και το Δήμο Αθηναίων. Ηταν ένας εξαίρετος άνθρωπος, σύντροφος και φίλος».

Η Ηρα Βαλσαμάκη , νομαρχιακή σύμβουλος Αθήνας, πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Παιδείας, π. δημοτική σύμβουλος Αθηναίων, π. αντιδήμαρχος: «Ηταν σεμνός, ανιδιοτελής, βαθύτατα ανθρώπινος. Υπήρξε μια πραγματικά φωτεινή φυσιογνωμία. Κόσμησε τον πολιτικό χώρο όπου ανήκε και τον οποίο συνειδητά είχε επιλέξει και υπηρετήσει με απαράμιλλη συνέπεια λόγων και έργων καθημερινής παρουσίας. Για μένα υπήρξε ένας εξαίρετος συνάδελφος στο Δημοτικό Συμβούλιο. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη βαθιά ανθρωπιά, την εξαίρετη επιστημονική σκέψη, την ξεκάθαρη πολιτική στάση, την αδιαφορία για το προσωπικό όφελος, το διαρκή του αγώνα για όσα πίστευε και υπηρέτησε».

Ο Χάρης Παπαμάργαρης, νομαρχιακός σύμβουλος Αθήνας με τη «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία»: «Ο Λεων. Αυδής ξεχώριζε. Αρχοντας στην ψυχή, ευπατρίδης στην εμφάνιση, ένιωθε άνετα μόνο μέσα και δίπλα στο λαό. Κουβάλαγε περήφανα στους ώμους την ιδεολογία του και τη συστράτευση στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, χωρίς καμία επαναστατική αλαζονεία σε κατακτούσε και μετά θυμόσουν ότι ήταν κομμουνιστής, ότι σαν τον Λέοντα υπήρχαν και υπάρχουν πολλοί κομμουνιστές».

Ο Στρατής Φιλιππότης, εκδότης: «Ενας, αλλά Λέων. Ενα πραγματικό λιοντάρι στους χώρους που υπηρέτησε».

Ο Γιάννης Γκοβόστης, εκδότης: «Ο φίλος μου. Τίποτε άλλο. Μου έχει έρθει τέτοιος ταμπλάς, που δεν ξέρω τι να πω...».

Ο Νίκος Γιαννόπουλος, εκ μέρους του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών και του Δικτύου για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα: «Ο σύντροφος Λεων. Αυδής υπήρξε ένας ξεχωριστός άνθρωπος και ένας διαλεχτός Αριστερός. Πάντοτε διαθέσιμος στην υποστήριξη των κατατρεγμένων, φωτισμένος και ευγενής, με ορίζοντες πνευματικούς και κοινωνικούς που σπανίζουν σε αυτήν την γκρίζα εποχή, θα μείνει ζωντανός στις καρδιές και τα μυαλά των πολλών που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε».

Ο Γιάννης Σχίζας , μέλος της «Συμπαράταξης για την Αθήνας»: «Με το θάνατό του ο Λεων. Αυδής, αγωνιστής της Αριστεράς και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, άνθρωπος με ήθος, διεισδυτική σκέψη και ευγένεια, σκόρπισε βαθιά θλίψη σε όλους εμάς που συμπαραταχτήκαμε μαζί του. Συμμετείχε ενεργά και δημιουργικά στις κινήσεις για την ποιότητα ζωής και την κοινωνική αλληλεγγύη, υπήρξε μέτοχος της οικολογικής ευαισθησίας και όρθωσε το ανάστημά του απέναντι σε έργα καταστρεπτικά για τη φύση. Αγωνίστηκε για ένα άλλο πρότυπο διανόησης, διακριτό από τους γνωστούς αυλικούς των μεγάλων συμφερόντων και συνέδραμε όλους τους παρίες και κατατρεγμένους της πόλης».

Ο Γιώργος Σαρηγιάννης, καθηγητής του Πολυτεχνείου: «Πώς να πιστέψει κανείς ότι ο Λεων. Αυδής δεν είναι πια ανάμεσά μας; Στην ακμή της δράσης του, σε μια συνεχή αγωνιστική πορεία δεκάδων χρόνων, σε μια στιγμή που χρειαζόμαστε ανθρώπους ακριβώς σαν τον Αυδή: ασυμβίβαστους, με ανοιχτή και διαλεχτική σκέψη, χωρίς αγκυλώσεις, τσιτάτα και ρουτίνες, ανθρώπους που ακριβώς η συνέπειά τους στη θεωρία και την πράξη, το ήθος και η ευγένειά τους μπορούν να δώσουν πραγματικά κομμουνιστική προοπτική - και όχι σοσιαλισμό του γραφείου. Ανθρωποι που ακτινοβολούν την ιδεολογία, την ηθική, την ανθρωπιά και την ποιότητα του πραγματικού σοσιαλισμού, και που γι' αυτό μπορούν να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη σε ευρύτερα πλαίσια της Αριστεράς, και να συσπειρώσουν στον κοινό Αγώνα. Μας άφησε το όραμα του πραγματικού κομμουνιστή. Ελάχιστο χρέος όλων μας να διδαχτούμε από αυτόν και να συνεχίσουμε».

Ο Γεράσιμος Σκλαβούνος, μέλος της «Συντονιστικής Επιτροπής για την προστασία των ελεύθερων χώρων της Αθήνας»: «Με την ευγενική του παρουσία και την αγωνιστική του συνεισφορά έδωσε μια άλλη ποιότητα στους αγώνες για ποιότητα ζωής στην Αθήνα. Ας του υποσχεθούμε ότι θα συνεχίσουμε στο δρόμο που αυτός χάραξε».

Ο Τάκης Παππάς, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών: «Είναι μια τεράστια απουσία που δεν πρόκειται να αναπληρωθεί. Είναι από εκείνα τα σπάνια διαμάντια που σ' όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής λάμπουν και πολύ δύσκολα μπορεί να αναπληρωθεί ένας σπάνιος αγωνιστής, σπάνιος επιστήμονας, σπάνιος ανθρωπιστής σαν τον Λεων. Αυδή. Ο,τι και να πω θα είναι φτωχότερο από την προσωπικότητά του».

Ο Σπ. Φυτράκης: «Είμαι πράγματι συγκλονισμένος και βαθιά λυπημένος για το θάνατο του φίλου μας. Συζητάγαμε, συχνά, τελευταία, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το προοδευτικό κίνημα. Για μένα είναι υπόδειγμα ανθρώπου προοδευτικού, μαρξιστή, κομμουνιστή. Μαζί είχαμε προσπαθήσει τελευταία και υπερασπιστήκαμε καταδιωκόμενους ανθρώπους, κυρίως από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό στη χώρα μας και νομίζω ότι προσέφερε και σ' αυτό τον τομέα της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεγάλες και πολύτιμες υπηρεσίες. Αύριο (σήμερα) θα πάμε όλοι να του αποδώσουμε τον τελευταίο χαιρετισμό».

Ο Μανώλης Κοκκινάκης, μέλος του ΔΣ του ΔΣΑ: «Ηταν ένας αγωνιστής, ιδεολόγος, ιδεαλιστής. Ηταν πάντα μπροστάρης και στους λαϊκούς αγώνες και στους συνδικαλιστικούς αγώνες των δικηγόρων. Είναι μεγάλο το κενό που αφήνει και δύσκολο να αναπληρωθεί».

Ο Γιάννης Γουσέτης, πρώην μέλος του ΔΣ του ΔΣΑ: «Ηταν και για μας τους συναδέλφους του στη δικηγορία, τους συναγωνιστές του στο συνδικαλισμό, τους συντρόφους του στην Κομματική Οργάνωση των Δικηγόρων του ΚΚΕ ό,τι ήταν και για όλο τον κόσμο: Ο άρχοντας, ο ευπατρίδης, το διαμάντι, το πρότυπο. Είναι αδύνατο να το πιστέψουμε πως έφυγε. Είναι αδύνατο να πούμε λόγια. Είναι αδύνατο να παρηγορήσουμε και να παρηγορηθούμε. Ηταν από τους ανθρώπους που σε κάνουν περήφανο που είσαι μαζί τους. Που συνεργάζεσαι μ' αυτούς, που αγωνίζεσαι κοντά τους, που λογαριάζεσαι φίλος, συναγωνιστής, σύντροφός τους. Το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, πρέπει να είναι περήφανο που τον είχε για ένα τέταρτο του αιώνα στις γραμμές του. Ηταν από τους λίγους εκείνους που επιβάλλονταν παντού: Με τις ικανότητες, τις γνώσεις του, το ανυπέρβλητο ήθος, την εντιμότητά του, την ιδεολογική του συνέπεια, τις τεκμηριωμένες απόψεις του. Τέτοιοι άνθρωποι δε γεννιούνται πολύ συχνά. Γι' αυτό και η απώλειά του είναι μεγάλη, ο πόνος ανέκφραστος. Γεια σου, Λέων. Καλό κατευόδιο».