«Δεν έκρυψα ποτέ τις δημοκρατικές και κοινωνικές μου θέσεις. Δε θα τις χαρακτήριζα ριζοσπαστικές. Θυμάμαι όταν αγωνιζόμουν στην Γκλάντμπαχ ένας πολιτικός από το Μόναχο μου έλεγε να κοιτάω το ποδόσφαιρο και να αφήσω τα πολιτικά. Ναι κάποιες φορές είχα πρόβλημα. Μια χρονιά (αγωνιζόμουν στην Γκλάντμπαχ...) στην πόλη υπήρχε ένας κομμουνιστής δάσκαλος. Κάποιοι ήθελαν να τον διώξουν από τη δουλειά του λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων. Τότε εγώ μάζεψα υπογραφές ενάντια σ' αυτή την απόφαση. Θυμάμαι υπέγραψαν αρκετοί συμπαίκτες μου. Δεν είμαι κομμουνιστής (...) όμως γνώριζα τους κομμουνιστές από το κίνημα ειρήνης. Ημασταν μαζί. Δουλέψαμε ενάντια στα πυρηνικά. Τους σεβόμουν γιατί έδιναν τα πάντα στον αγώνα. Γι' αυτό πάλεψα πολύ για τον δάσκαλο. Τον υπερασπίστηκα γιατί για μένα ήταν παράλογο να κατηγορείται κάποιος για τα πολιτικά του πιστεύω. Οταν δεν έβαζα γκολ μου έλεγαν ότι φταίνε οι πολιτικές μου απόψεις (γελάει...)».

(Από συνέντευξη του Εβαλντ Λίνεν, στον συνάδελφο Μάκη Διόγο, 2/12/2006).

*

Ο κ. Λίνεν, ο αναμορφωτής του Πανιωνίου, ο σημαντικότερος μέχρι τη στιγμή που απολύθηκε εν ενεργεία προπονητής στην Ελλάδα, αποχωρεί.

Θα λέγαμε, μάλιστα, πως για έναν άνθρωπο σαν κι αυτόν, «δάσκαλος» μέσα στο γήπεδο και κύριος έξω από αυτά, η παρουσία του σ' ένα ποδοσφαιρικό σύστημα όπως το ελληνικό και πολύ κράτησε...