Associated Press

Ολα τα σχέδια και τα μέτρα που πήραν, στη διήμερο Σύνοδό τους στις Βρυξέλλες οι 27 ηγέτες της ΕΕ, αποσκοπούν στη συνέχιση της πολιτικής που ακριβώς προκάλεσε την κρίση, ενώ δε δίστασαν να «θυσιάσουν» ακόμα και κάποιους εικονικούς στόχους για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, στο όνομα της «υπέρβασης» της κρίσης. Επιπλέον, προχώρησαν σε μια πραξικοπηματική κατάργηση της βούλησης του ιρλανδικού λαού για να διασώσουν την αντιδραστική Συνθήκη της Λισαβόνας (πρώην «ευρωσύνταγμα»).

Ειδικότερα σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης, οι «27» επικύρωσαν το «πακέτο» ύψους 200 δισ. ευρώ (ή 1,5% του ΑΕΠ της ΕΕ) για την ανάκαμψη της ευρωοικονομίας, επισημαίνοντας ότι πρέπει να οριστικοποιηθούν χωρίς καθυστέρηση τα μέτρα για την εφαρμογή του. Τα κονδύλια του ευρωπακέτου θα «βγουν» από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατών - μελών, γεγονός που σημαίνει ότι ελάχιστα κράτη, μεταξύ των οποίων και η χώρα μας, έχουν τη δυνατότητα να διαθέσουν επιπρόσθετους πόρους για την «αντιμετώπιση της κρίσης». Οι «Βρυξέλλες» θα φροντίσουν ώστε οι όποιες «δράσεις» αναληφθούν να είναι σύμφωνες με τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας.

Είναι αξιοσημείωτο ότι οι «27» εκτιμούν πως η χρηματοοικονομική κρίση δεν έχει ξεπεραστεί, υποδεικνύοντας μάλιστα στα κράτη - μέλη να είναι έτοιμα να προσφέρουν νέα πακέτα στήριξης των τραπεζών! Οπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά στο κείμενο των συμπερασμάτων, «οι χρηματοπιστωτικές αγορές εξακολουθούν να είναι εύθραυστες» και για το λόγο αυτό τα κράτη - μέλη «θα πρέπει να εξακολουθήσουν να επαγρυπνούν και να εφαρμόζουν κατά προτεραιότητα τα μέτρα που αποσκοπούν στην ενίσχυση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα»!

Σε ό,τι αφορά στους άλλους κλάδους της οικονομίας τα μέτρα, π.χ., για την ενίσχυση των επιχειρήσεων ή των πλέον εξαθλιωμένων νοικοκυριών, θα πρέπει να είναι «χρονικά προσδιορισμένα» και να αφορούν τους πλέον «εκτεθειμένους» στην κρίση. Ολα αυτά βέβαια υπό το «άγρυπνο βλέμμα» του Συμφώνου Σταθερότητας, το οποίο, όπως τονίζεται στα συμπεράσματα, «παραμένει ακρογωνιαίος λίθος του δημοσιονομικού πλαισίου της ΕΕ». Μάλιστα οι «27» καλούν τα κράτη - μέλη «να επανέλθουν σύντομα, βάσει του Συμφώνου, στους μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς τους στόχους».

Αναπόσπαστο τμήμα της πρότασης «εξόδου» από την κρίση αποτελεί βέβαια «η εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισαβόνας», που ως βασική προτεραιότητα έχει τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Στο πλαίσιο αυτό προωθείται η γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η καθιέρωση του 70ωρου, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, το «πάγωμα» ή και η μείωση των αποδοχών, κ.ά.

Προκλητικές και κατ' εξοχήν καταστροφικές για το περιβάλλον ήταν οι αποφάσεις που πήραν οι «27» για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών και το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν μπαίνει κανένας περιορισμός στις μεγάλες ρυπογόνες βιομηχανίες, αλλά θα συνεχίσουν να ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα και να αυγαταίνουν τα υπερκέρδη τους. Οι μεγαλόστομες διακηρύξεις τους περί ηγετικού ρόλου της ΕΕ στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών αποδείχτηκαν μια φούσκα, καθώς το εμπόριο των ρύπων κατοχυρώνει το «δικαίωμα» των ρυπογόνων βιομηχανιών να συνεχίζουν να ρυπαίνουν ανενόχλητες. Οι ηγέτες των μεγάλων κρατών - μελών (Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Πολωνίας, κ.ο.κ.) φρόντισαν να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων στην ηλεκτροπαραγωγή, στην τσιμεντοβιομηχανία, στο χάλυβα, στα αυτοκίνητα, κ.ο.κ., αδιαφορώντας επιδεικτικά για την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Οι ηγέτες της ΕΕ κατέληξαν σε συμφωνία για την παράκαμψη του «όχι» του ιρλανδικού λαού, επιδεικνύοντας ακόμα μια φορά τη βαθύτατη περιφρόνησή τους στη βούληση των λαών. Μετά το σχετικό παζάρι οι «27» δέσμευσαν την ιρλανδική κυβέρνηση να προχωρήσει στη διεξαγωγή δεύτερου δημοψηφίσματος, πριν από τον ερχόμενο Νοέμβρη οπότε λήγει η θητεία της Κομισιόν, προσφέροντας ως αντάλλαγμα «γραπτές δηλώσεις» για να καθησυχάσουν τις «ανησυχίες» του ιρλανδικού λαού, λογαριάζοντας πάλι χωρίς τον ξενοδόχο... Στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου, οι «27» αναφέρουν ότι εξασφαλίζεται η διατήρηση της πολιτικής ουδετερότητας της Ιρλανδίας, ότι οι όροι της Συνθήκης δε θα επηρεάσουν τη συνεχή εφαρμογή των διατάξεων του ιρλανδικού Συντάγματος και ότι ο τομέας της φορολογίας της Συνθήκης ουδόλως μεταβάλλει την εμβέλεια ή την άσκηση των αρμοδιοτήτων της Ενωσης. Επιπλέον, μοιράζονται διαβεβαιώσεις για τη μεγάλη σημασία που αποδίδει τάχα η ΕΕ στην κοινωνική πρόοδο και στην προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, στις δημόσιες υπηρεσίες, για την παροχή υπηρεσιών Εκπαίδευσης και Υγείας, κ.ο.κ. Επίσης, αποφασίστηκε ομόφωνα, μετά από αίτημα της Ιρλανδίας, όλα τα κράτη - μέλη να διατηρήσουν τη θέση του Επιτρόπου, καταργώντας τη σχετική διάταξη της Συνθήκης της Λισαβόνας που προέβλεπε ότι από το 2014 ο αριθμός των Επιτρόπων δε θα πρέπει να είναι μεγαλύτερος από τα 2/3 των κρατών - μελών. Τέλος, συμφώνησαν ότι η επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί από όλες τις χώρες μέχρι το τέλος του 2009.