Κοίτα ποιοι μιλάνε...
«
Οι δηλώσεις ηγετικών στελεχών του ΚΚΕ ενάντια στον Συνασπισμό και στον ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν ακραίο ατόπημα. Πολύ σύντομα για τις δηλώσεις αυτών των ημερών θα ντρέπονται συλλογικά. Θα προσπαθούν να τις εξαλείψουν από την ιστορική διαδρομή τους. Ας θυμηθούν ότι το ίδιο έκαναν πριν 35 χρόνια στην εξέγερση του Πολυτεχνείου»... Το απόσπασμα, από δηλώσεις χτες στη ΝΕΤ του Δ. Χατζησωκράτη, κορυφαίου στελέχους του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, μας θύμισε εκείνο το έρμο μηδενικό που ήθελε να γίνει νούμερο.
Δεν πρωτοτύπησε ο Δ. Χατζησωκράτης. Αυτή την καραμέλα περί Πολυτεχνείου και προβοκάτσιας - απάντηση στην οποία δίνει η ίδια η αντιδικτατορική πάλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ - μασάει και η αστική και μικροαστική προπαγάνδα. Η οποία σκόπιμα αποσιωπά ότι ήταν το λεγόμενο ΚΚΕ Εσωτερικού, ο τότε φορέας του οπορτουνισμού και πρόγονος του σημερινού ΣΥΝ που ετοιμαζόταν να συμβάλλει στο μασκάρεμα της χούντας υπό τον Μαρκεζίνη. Αν επιλέγουν την ιστορία για να επιτεθούν στο ΚΚΕ, ας το αποφύγουν γιατί η ιστορία έχει πολλά ράμματα για τη γούνα τους. Αν πάλι την επιλέγουν για να «σκεπάσουν» την πολιτική υπονόμευσης του κινήματος που ακολουθούν σήμερα, δεν καταφέρνουν και πολλά.
Είναι βέβαια προκλητικό να μιλάνε για ντροπή όσοι ξετσίπωτα δουλεύουν ψιλό γαζί τον λαό και τη νεολαία, μιλώντας τους για φιλολαϊκή πολιτική και την ίδια ώρα ψηφίζοντας στην ΕΕ το 65ωρο. Κάνοντας κολεγιές με το ΠΑΣΟΚ σε δήμους και νομαρχίες, νομιμοποιώντας τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, βαφτίζοντας εξέγερση τα τυφλά, καθοδηγημένα από τους μηχανισμούς της κουκούλας, χτυπήματα. Αλλά είπαμε, κάποιοι όταν πιάνονται στα πράσα, σκούζουν...
Μιας όμως και μιλούν για ατοπήματα, ας υπενθυμίσουμε ότι ο λόγος γίνεται απ' τα στελέχη μιας πολιτικής δύναμης που μέσα σε ούτε 20 χρόνια ύπαρξης, βαρύνεται:
-- Με το ατόπημα, για το οποίο θα έπρεπε να νιώθει ντροπή αν είχε λίγη τσίπα, δηλαδή της προσπάθειας διάλυσης του ΚΚΕ, με τον πιο χυδαίο τρόπο.
-- Με το ατόπημα της υπερψήφισης της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Και μετέπειτα πλείστων όσων στρατηγικών επιλογών για το ευρωενωσιακό μεγάλο κεφάλαιο (π.χ. ΟΝΕ).
-- Με το ατόπημα υποστήριξης στην ΕΕ των ΚΕΣ, προωθώντας την αναγνώρισή τους σε βάρος του δημόσιου πανεπιστημίου.
-- Με το ατόπημα της υποστήριξής του στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο Ανάν για την Κύπρο.
-- Με το ατόπημα της υποστήριξης της πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ και τη δημιουργία ευρωστρατού.
-- Με το ατόπημα της στήριξης της κατάπτυστης έκθεσης Σέρκα για 65 ώρες δουλειάς.
-- Με το ατόπημα της στήριξης, σε κρίσιμες στιγμές για το κίνημα, της γραμμής συμβιβασμού των συνδικαλιστικών ηγεσιών.
-- Με το ατόπημα των αυταπατών για το ρόλο του ΠΑΣΟΚ, δεκανίκι του οποίου έγινε στην τοπική διοίκηση, στο συνδικαλιστικό κίνημα κ.α..
-- Με το ατόπημα, πολύ πρόσφατα, να εξομοιώνει τους αγωνιστές της αντίστασης με τους κουκουλοφόρους ροπαλοφόρους.
Με, με, με.... Θα μπορούσε να μην έχει τέλος ο κατάλογος αυτός. Αυτοί λοιπόν τολμούν να μιλούν για ατοπήματα του ΚΚΕ. Αυτοί θα 'πρεπε να ντρέπονται να απευθύνονται στον λαό. Θα 'πρεπε να ντρέπονται να τολμούν να μιλούν εξ ονόματος της φοιτητικής νεολαίας, της εργαζόμενης νεολαίας, τα προβλήματα της οποίας πηγάζουν από αποφάσεις που φέρουν και τη δική τους τζίφρα, αρκετές φορές από δικές τους αποφάσεις π.χ. στις περιπτώσεις όπου ασκούν διοίκηση μόνοι τους ή από κοινού με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και εφαρμόζουν και τη μερική απασχόληση και τα stage και πληρώνουν με 700 ευρώ. Να τολμούν να προσπαθούν να οικειοποιηθούν τους αγώνες της όταν αποδεδειγμένα δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την ανάπτυξή τους.
Αλλά, ένα απ' τα πολλά χαρακτηριστικά με τα οποία δεν έχει σχέση ο οπορτουνισμός είναι και η τσίπα.
B.N.
Feeds
Σχέσεις στοργής 
