Η κατάντια του ΟΗΕ | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η κατάντια του ΟΗΕ

Ταυτόχρονα με το μακελειό και το ατέλειωτο λουτρό αίματος που έχει προξενήσει το κράτος του Ισραήλ στον παλαιστινιακό λαό, αναδεικνύονται, για άλλη μια φορά, ο κυνισμός και η υποκρισία των λεγόμενων διεθνών οργανισμών για τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα. Η ισραηλινή πολεμική μηχανή βομβάρδισε χτες τις κεντρικές εγκαταστάσεις του ΟΗΕ στη Γάζα, έναν τηλεοπτικό σταθμό και ένα νοσοκομείο, την ίδια στιγμή που κάποια χιλιόμετρα πιο πέρα ο ΓΓ του ΟΗΕ συναντιόταν με τον υπουργό Αμυνας του Ισραήλ.

Αυτή η πρόκληση ολκής, από τον Μπαν Κι Μουν, τον άνθρωπο που έχουν τοποθετήσει οι ιμπεριαλιστές επικεφαλής στον ΟΗΕ, «απαντήθηκε» και πάλι με «έκφραση λύπης» και παραινέσεις περί «αυτοσυγκράτησης», ενώ ο ίδιος συνέχισε κανονικότατα τις επαφές του. Κάτι βεβαίως αναμενόμενο. Αλλωστε, αν δεν ήταν αυτή η στάση του, δε θα βρισκόταν σε αυτό το πόστο.

Η ηγεσία του ΟΗΕ έχει δώσει πολλές φορές δείγματα γραφής, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες στην Ευρώπη, πρώτα και κύρια την ΕΣΣΔ, και τον δυσμενή συσχετισμό δυνάμεων που επικράτησε από τότε. Την ίδια κυνική στάση στήριξης των ιμπεριαλιστών ο ΟΗΕ κράτησε και στις άλλες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο. Στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, στην «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία και τους πολέμους σε Αφγανιστάν και Ιράκ, για να θυμηθούμε τα πιο χτυπητά παραδείγματα. Ακριβώς ο αρνητικός συσχετισμός που επικράτησε και εν πολλοίς επικρατεί ήταν αυτός που οδήγησε τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών να καταντήσει παράρτημα των φονιάδων του κεφαλαίου. Στο σημερινό πόλεμο στην Παλαιστίνη, ο ΟΗΕ με τη στάση εξίσωσης θύτη και θύματος, δηλαδή στηρίζοντας τον εισβολέα, την κατοχική δύναμη Ισραήλ, επιβεβαιώνει αυτό το γεγονός.

Οι εργαζόμενοι, κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος στον κόσμο μπορεί να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα από αυτή την εξέλιξη. Οσο ο ιμπεριαλισμός έχει το πάνω χέρι θα δημιουργεί και τα αντίστοιχα εργαλεία του για να επιβάλλει τα συμφέροντά του και μάλιστα θα μπορεί να τα εμφανίζει ως δήθεν «διεθνή κοινότητα».

Επίσης, απόψεις που ακούγονται περί «εκδημοκρατισμού του Οργανισμού», αν δεν υπάρξει ριζική ανατροπή του σημερινού αρνητικού διεθνούς συσχετισμού, είναι ανέφικτες. Αυτό που απαιτείται και είναι μονόδρομος για τα λαϊκά κινήματα, είναι να δυναμώσει η αντιιμπεριαλιστική πάλη, η πάλη ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων. Και αυτό σημαίνει πάλη σε εθνικό και διεθνές επίπεδο ενάντια στο κεφάλαιο, χωρίς η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να μπαίνουν στο δίλημμα να επιλέγουν ιμπεριαλιστές ή ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, όπως πολύ χαρακτηριστικά βλέπουμε από δήθεν αριστερές δυνάμεις στην Ευρώπη, που θέλουν να βλέπουν την ΕΕ ως το «αντίπαλο δέος» απέναντι στις ΗΠΑ.

Η έκφραση αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό και σε κάθε αγωνιζόμενο λαό που παλεύει για την απελευθέρωσή του, θα δυναμώνει και θα γίνεται πιο αποτελεσματική με το δυνάμωμα της αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής πάλης. Αυτός είναι ο δρόμος στον οποίο καλεί το ΚΚΕ για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του.