Ξεκινώντας την εκδήλωση οι συγκεντρωμένοι κράτησαν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του αγωνιστή Νίκου Μπελογιάννη. Στην κεντρική εισήγηση, ο Χάρης Χουρδάκης υπογράμμισε ότι η οικονομική κρίση, που είναι σύμφυτη με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, επιβεβαιώνει ότι αυτό το σύστημα έχει ξοφλήσει, «έχει φάει τα ψωμιά του».

«Οι ανάπηροι και οι οικογένειές τους, οι χρόνια πάσχοντες πλήρωσαν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Χρόνια τώρα καλούσαν τα λαϊκά στρώματα να κάνουν θυσίες. Αποδείχτηκε αυτό που έλεγε το ΚΚΕ ότι αυτή η ανάπτυξη δεν είναι ανάπτυξη για την υπηρέτηση των συμφερόντων των εργαζομένων. Κερδοφορία του κεφαλαίου και εξασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, δεν συμβιβάζονται», τόνισε.

Ο Χ. Χουρδάκης, υπογράμμισε ότι οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις θα πλήξουν ιδιαίτερα τον κοινωνικό τομέα, την Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση, τους εργαζόμενους σε αυτούς τους χώρους και αυτούς που έχουν άμεσα ανάγκη από τη λειτουργία του κοινωνικού τομέα, την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Εκφραση αυτών των προβλημάτων θα είναι το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η καθήλωση μισθών, η απλήρωτη εργασία που εφαρμόζεται ιδιαίτερα στον κοινωνικό τομέα. «Εχουμε γενικευμένα εργαζόμενους απλήρωτους σε μια σειρά χώρους, τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, που είναι εργαλείο των ιδιωτικοποιήσεων», επισήμανε.

«Η κρίση δείχνει ότι υπάρχουν δυο δρόμοι: Ο ένας δρόμος είναι ο δρόμος της υπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου, της κατακρεούργησης των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Και ο άλλος, ο δρόμος της ανάπτυξης, που στο κέντρο του θα έχει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, που ολοκλήρωση αυτού του δρόμου θα είναι η εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας», υπογράμμισε.

«Το 18ο Συνέδριο και οι αποφάσεις του να γίνουν εφαλτήριο ανασύνταξης και αντεπίθεσης του κινήματος», τόνισε. «Να συνειδητοποιήσει ο εργαζόμενος, ο ανάπηρος, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, ότι έχουν κάθε συμφέρον να συγκρουστούν με την πολιτική των μονοπωλίων, της ΕΕ, των κομμάτων που τη στηρίζουν και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Να δημιουργήσουν συνθήκες παρεμπόδισης, στοχεύοντας στη δημιουργία του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου, την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, την επιβολή της λαϊκής εξουσίας».