Να εξωραΐσει την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να αποφύγει την τιμωρία για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει, επιχειρεί η κυβέρνηση επιστρατεύοντας επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και κατασκευάζοντας ανύπαρκτα «θέματα» για τη δικομματική πόλωση.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να αποπροσανατολίσει, μη διστάζοντας να κατεβάσει ...στα μέτρα του δικομματισμού το κατ' εξοχήν επίκαιρο δίλημμα των κομμουνιστών «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Διαστρέφοντας βάναυσα το δίλημμα αυτό, μετά τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο Κ. Καραμανλής ταύτισε το σοσιαλισμό ...με το ΠΑΣΟΚ ενώ αντέδρασε οργισμένα επειδή τάχα ο Γ. Παπανδρέου βάφτισε «βάρβαρους» την κυρίαρχη πολιτική δύναμη της ΕΕ, δηλαδή το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο ανήκει και η ΝΔ. Ο σχεδιασμός του κυβερνώντος κόμματος να αναδείξει και διατηρήσει στο επίκεντρο στο δικομματικού καυγά ένα ανύπαρκτο θέμα επιβεβαιώθηκε με τη χτεσινή τοποθέτηση του Ε. Αντώναρου, ο οποίος έδωσε συνέχεια στο θέμα σε ακόμα πιο υψηλούς τόνους. Ο εκπρόσωπος κατηγόρησε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι «καθυβρίζει τους Ελληνες», καθώς και ότι «εξακολουθεί να απευθύνεται με απόλυτα ανοίκειο τρόπο, υποτιμητικό, προσβλητικό τρόπο, σε εκείνους τους Ελληνες που θεωρεί ότι επειδή δεν ψηφίζουν το ΠΑΣΟΚ, είναι βάρβαροι»...

Από κοντά η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, Φ. Πατριανάκου, ζήτησε από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ «να ανακαλέσει άμεσα το ακραίο δόγμα τους "πας μη ΠΑΣΟΚ βάρβαρος"».

Το προκλητικό είναι ότι την ίδια στιγμή που οργίζεται επειδή η κυρίαρχη πολιτική έχει καταστεί συνώνυμη της βαρβαρότητας, ταυτόχρονα υπερασπίζεται μετά πάθους την ΕΕ, τον κατ' εξοχήν δηλαδή εκφραστή και φορέα της σύγχρονης βαρβαρότητας και της διαρκούς επίθεσης κατά των λαών.

Χαρακτηριστικές είναι οι φιλοΕΕ κορόνες που ακούστηκαν στη φιέστα που έγινε χτες το βράδυ στο Ζάππειο για τα 30χρονα από την υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΕ (τότε ΕΟΚ).

Πρώτος και καλύτερος ο Κ. Καραμανλής, ο οποίος δε δίστασε να ισχυριστεί ότι «τις ώρες αυτές που η ανθρωπότητα διανύει την πιο κρίσιμη περίοδο από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης δικαιώνει απόλυτα εκείνους που πίστεψαν και πάλεψαν γι' αυτήν». Παντελώς αστήρικτη και αυθαίρετη η εκτίμησή του ότι «η διεθνής κρίση καταδεικνύει σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες, πόσο βαριές θα ήταν οι συνέπειες για τις οικονομίες και τις κοινωνίες μας εάν βρισκόμασταν έξω από την ασφάλεια που παρέχει η Ενωση». Στο ευρω-παραλήρημά του δε δίστασε να εμφανίσει ως ευεργετικά για τους λαούς «τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία, τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, την Κοινή Αγροτική Πολιτική και τη Νομισματική Ενωση», ταυτίζοντας τα συμφέροντα των λαών με αυτά της αστικής τάξης. Σε άλλο σημείο απαντώντας στις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι «δεν τίθεται ζήτημα κατάργησης του Συμφώνου Σταθερότητας», επειδή «καμιά χώρα δεν έδειξε και δε δείχνει καμιά τέτοια διάθεση» και επειδή «καμία χώρα, κανένας δε θέλει να βάλει σε κίνδυνο το κοινό μας νόμισμα, την εγγύηση της σταθερότητας, το ευρώ».