Σε οριακές καταστάσεις φτάνουν εργαζόμενοι και ασθενείς στα νοσοκομεία, ως συνέπεια της αντιδραστικής πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στο χώρο της Υγείας (στο στιγμιότυπο εργαζόμενοι του «Ευαγγελισμού» κρεμούν τις ιατρικές ρόμπες τους διαμαρτυρόμενοι για τις ελλείψεις)

• Για τη δομή του συστήματος Υγείας

Στο νέο πρόγραμμα, το ΠΑΣΟΚ αναφέρει ότι το νέο «ΕΣΥ» θα δημιουργηθεί με τη συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΤΑ), των κοινωνικών εταίρων και των πολιτών. Δηλαδή, συνεργασία των δημόσιων, ιδιωτικών, δημοτικών ΜΚΟ, εθελοντών, οι οποίοι θα πωλούν το προϊόν (υπηρεσίες Υγείας) στους πελάτες, που είναι τα ασφαλιστικά ταμεία και οι εργαζόμενοι.

Η ΝΔ υποστηρίζει ακριβώς τον ίδιο τύπο «συστήματος» Υγείας με την ίδια συγκρότηση και το αναφέρει ως Δίκτυο Υπηρεσιών Υγείας. Οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αποτελούν πιστή υλοποίηση της πολιτικής της ΕΕ στο ζήτημα αυτό που το ονομάζουν «άτυπη μέριμνα».

Η σχεδόν ανύπαρκτη δημόσια εξωνοσοκομειακή φροντίδα, π.χ., Κέντρα Υγείας, που αναδεικνύεται πολύ περισσότερο σήμερα, με το πρόβλημα της «νέας γρίπης», ξεκίνησε από το ΠΑΣΟΚ και συνεχίζεται με τη ΝΔ. Ιδιαίτερα αυτόν τον τομέα τον έχουν αναθέσει κατά κύριο λόγο στην ιδιωτική επιχειρηματική δράση.

• Για τη χρηματοδότηση

Οταν λένε και οι δύο δωρεάν, εννοούν την πληρωμή μέσω των ασφαλιστικών ταμείων. Επιδιώκουν τη μείωση έως μηδενισμό της κρατικής χρηματοδότησης στην Υγεία - Πρόνοια. Το ΠΑΣΟΚ «δεσμεύεται» για αύξηση 1% του ΑΕΠ για την Υγεία. Στη 15ετία 1992 - 2007 η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας μειώθηκε από 41,4% σε 27%.

Η θέση τους για νοσοκομεία, αυτοδύναμες λειτουργικές μονάδες, σημαίνει αυτοχρηματοδότησή τους, από την πώληση υπηρεσιών με απαλλαγή της κρατικής χρηματοδότησης. Μεταξύ 1999 και 2006 τα έσοδα των νοσοκομείων από τα νοσήλια αυξήθηκαν κατά 7,8%, ενώ η κρατική χρηματοδότηση μειώθηκε κατά 5%.

Στη δεκαετία του '90 ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αύξησαν αθροιστικά τα νοσήλια κατά 806%, φορτώνοντας τις δαπάνες στα ασφαλιστικά ταμεία. Το 2007 η ΝΔ αύξησε τα νοσήλια στα προνοιακά ιδρύματα χρονίως πασχόντων και στα ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης κατά 300% (από 50 ευρώ σε 150 ευρώ) και το 2008 στις ψυχιατρικές κλινικές κατά 21%.

Οι ασθενείς αναγκάζονται να πληρώνουν εξ ολοκλήρου μια σειρά εξετάσεις, που πριν κάλυπταν σε ποσοστό 75% τα ασφαλιστικά ταμεία. Π.χ. ο ΟΠΑΔ, με απόφαση του Λογιστηρίου του Κράτους, δεν καλύπτει 87 εξετάσεις. Η απόφαση αυτή ισχύει για όλα τα Ταμεία. Οι εξετάσεις αυτές αφορούν σε καρκινικούς δείκτες, σπινθηρογραφήματα οστών, test για AIDS, για εγκύους, κλπ.

Το ΠΑΣΟΚ από το 1998 καθιέρωσε την εξαίρεση από το νοσήλιο μιας σειράς ιατρικών και εργαστηριακών πράξεων καθώς και φαρμάκων που οδήγησε σε αυξήσεις από 29% έως 64%, ανάλογα με τη θέση νοσηλείας, επιβαρύνοντας τα ασφαλιστικά ταμεία.

Το ΠΑΣΟΚ, το 2001, μετέτρεψε το 20% των κρεβατιών των δημόσιων νοσοκομείων σε Α' και Β' θέσης, για να εισπράττουν ακριβότερα νοσήλια.

Η Νέα Δημοκρατία νομοθέτησε την εφαρμογή στα δημόσια νοσοκομεία των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων που ισχύουν στις ανώνυμες εταιρείες για να λειτουργούν και αυτά με κριτήριο το κέρδος.

Την ίδια στιγμή: Το ΠΑΣΟΚ μιλάει για τις υψηλές ιδιωτικές δαπάνες που επιβαρύνουν το λαό όταν στο διάστημα 1989 - 2004 οι ιδιωτικές δαπάνες από 42,6% έφτασαν στο 46,1%. Το 2007 οι ιδιωτικές δαπάνες πήγαν στο 58% (ΝΔ). Το ΠΑΣΟΚ το 2002 καθιέρωσε τα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία στα δημόσια νοσοκομεία με την επίσκεψη από 25 έως 100 ευρώ. Η ΝΔ διατήρησε τη λειτουργία τους.

• Ενισχύουν τη δράση του ιδιωτικού τομέα

Η ΝΔ τροφοδότησε με κέρδη τον ιδιωτικό τομέα με την ενίσχυση της αγοράς υπηρεσιών Υγείας από τα ασφαλιστικά ταμεία. Προωθήθηκαν συμβάσεις μεταξύ ασφαλιστικών ταμείων και ιδιωτικών επιχειρήσεων Υγείας για την ενοικίαση κρεβατιών Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), για κρεβάτια εντατικής θεραπείας νεογνών κλπ. Την ίδια στιγμή που παραμένουν κλειστά 150 κρεβάτια ΜΕΘ στα δημόσια νοσοκομεία.

Τα κρεβάτια αποκατάστασης, που είναι αναγκαία για ένα σχετικά μεγάλο αριθμό ασθενών (τραυματίες, εγκεφαλικά, κλπ.) είναι 200, από 2.000 που χρειάζεται η χώρα. Από το 1996 δεν έχουν φτιάξει ούτε 1 παραπάνω, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει ανάπτυξη των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα στο χώρο αυτό.

Επί ΠΑΣΟΚ, ο τζίρος των ιδιωτικών επιχειρήσεων Υγείας μεταξύ 1997 - 2004 αυξήθηκε κατά 134%. Συνολικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ το διάστημα 1997 - 2007 υπερδιπλασίασαν τον τζίρο των επιχειρήσεων, από 508 εκατομμύρια ευρώ σε 1,8 δισ. ευρώ.

Από τους 191 μαγνητικούς τομογράφους που διαθέτει η χώρα, μόνο οι 29 είναι εγκατεστημένοι στα 130 δημόσια νοσοκομεία. Οι 162 είναι στον ιδιωτικό τομέα.

Από τους 336 αξονικούς τομογράφους μόνο οι 116 είναι εγκατεστημένοι στα δημόσια νοσοκομεία. Οι 220 είναι στον ιδιωτικό τομέα.

Η ΝΔ προώθησε την ανέγερση 4 νοσοκομείων μέσω των Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

• Για τα ασφαλιστικά ταμεία

Είναι συνένοχοι για τα εκατοντάδες εργατικά «ατυχήματα» και τις «αθέατες» (δεν τις καταγράφουν) επαγγελματικές ασθένειες στους χώρους δουλειάς. Καταργούν τα ΒΑΕ, την ίδια ώρα που η πολιτική τους οδηγεί σε χειροτέρευση των όρων και συνθηκών εργασίας, επιβαρύνοντας την υγεία.

Το ΠΑΣΟΚ αναφέρει ότι το «νέο κοινωνικό κράτος» θα καλύπτει μόνο ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης, στο όριο της φτώχειας.

Η ΝΔ στην ίδια λογική υποστηρίζει το λεγόμενο ταμείο φτώχειας προκειμένου να αντιμετωπίσει τα ακραία κοινωνικά φαινόμενα, που προκαλεί η πολιτική τους.

Στην κατεύθυνση αυτή, στα σχέδιά τους προβλέπουν δωρεάν παροχές Υγείας - Πρόνοιας σε ένα ελάχιστο, ενιαίο, επίπεδο μόνο για λίγους. Από κει και πέρα θα παρέχονται υπηρεσίες σε ανταποδοτική βάση, σύμφωνα με το ύψος των εισφορών και την οικονομική δυνατότητα του καθενός. Σε αυτήν τη βάση υποστηρίζουν την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, την αποσύνδεση του κλάδου Υγείας από τον κλάδο Σύνταξης, την «ηλεκτρονική κάρτα υγείας» με τις πιστωτικές μονάδες, που βάζουν όριο στις ιατρικές - εργαστηριακές - φαρμακευτικές παροχές.

Με την προώθηση της «ηλεκτρονικής κάρτας υγείας» ουσιαστικά μειώνονται οι παροχές Υγείας από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι άνεργοι, οι μετανάστες χωρίς ασφάλιση και οι πρόσφυγες δεν έχουν κανένα δικαίωμα στο δημόσιο σύστημα Υγείας, παρά μόνο για επείγοντα περιστατικά.

Το ΠΑΣΟΚ καθιέρωσε την υποχρέωση των νοσοκομείων να παραδίδουν στην Αστυνομία όποιο μετανάστη απευθυνόταν για πρόβλημα υγείας και δεν είχε χαρτιά.

Με νόμο της ΝΔ αυξήθηκε ο αριθμός των ενσήμων από 50 σε 100 για να εκδοθεί ασφαλιστικό βιβλιάριο, σε καθεστώς αύξησης της μερικής απασχόλησης και της ανεργίας.

• Για τους υγειονομικούς

Το ΠΑΣΟΚ πρωτοστάτησε στη δημιουργία και επέκταση στο χώρο της Υγείας των ελαστικών μορφών απασχόλησης, διατήρησε την έλλειψη προσωπικού (25.000 νοσηλευτές), ενώ τελευταία προβάλλει και την «κοινωνική εργασία», δηλαδή κυρίως για άνεργους μεγάλης ηλικίας με χαμηλές αμοιβές και με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της ανεργίας. Το διατύπωσαν τώρα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης και ως μέτρο μείωσης των δαπανών στην Υγεία.

Η ΝΔ επεκτείνει την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας (επικουρικοί, Stage, κλπ.), ενώ προωθεί και την κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας.

• Για τις προμήθειες

Για τις προμήθειες υγειονομικού υλικού, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ αλληλοκατηγορούνται για κακοδιαχείριση, μίζες και ελλείμματα. Και επί των δύο κυβερνήσεων, με όλα τα μέτρα που πήραν, τα ελλείμματα παρέμειναν και διογκώθηκαν. Λόγω υποχρηματοδότησης συνολικά του δημόσιου συστήματος Υγείας, αλλά και των υπερτιμολογήσεων των προμηθευτών.

Η βάση του προβλήματος είναι ότι τα υγειονομικά υλικά και μηχανήματα είναι εμπορεύματα. Υπάρχει το κυνήγι της διεύρυνσης της αγοράς από τις πολυεθνικές και ο ανταγωνισμός. Οσο υπάρχει η επιχειρηματική δράση, που και τα δύο κόμματα υπηρετούν, θα υπάρχει και το «θερμοκήπιο» της μίζας και της διαφθοράς, δίπλα στη μεγαλύτερη επιβάρυνση του «νόμιμου» καπιταλιστικού κέρδους. Ολα αυτά είναι σύμφυτα με την καπιταλιστική ανάπτυξη, και τελικά φορτώνονται στα λαϊκά στρώματα.

Οι θέσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στηρίζονται πάνω στη γενικότερη αντίληψή τους ότι στα πλαίσια του καπιταλισμού μπορεί να δημιουργηθούν πολιτικοί συσχετισμοί που να τον διαχειριστούν προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Οι θέσεις του διαπνέονται από την αντίληψη των «ελάχιστων εγγυημένων υπηρεσιών» που επί της ουσίας ταυτίζονται με τη γενική πολιτική κατεύθυνση για την Υγεία που έχει η ΕΕ, αλλά και τα κόμματα του κεφαλαίου.

1. Υποστηρίζουν τη συνύπαρξη του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Υγεία. Προβάλλουν την αυταπάτη ότι η ανάπτυξη του δημόσιου τομέα θα προκαλέσει τον περιορισμό του ιδιωτικού.

2. Προβάλλουν τη θέσπιση «κανόνων» λειτουργίας του ιδιωτικού τομέα και της κερδοφορίας του, καθώς και ανώτατο όριο επιτρεπόμενων πράξεων και εξετάσεων στις συμβάσεις του με τα ασφαλιστικά ταμεία. Υποστηρίζουν το στόχο να υπαχθούν οι μεγάλες ιδιωτικές κλινικές και μαιευτήρια, σαν καπιταλιστικές επιχειρήσεις, σε «δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο». Πουθενά δε μιλάνε για κατάργηση των επιχειρήσεων στην Υγεία.

3. Ενώ μιλάνε για δωρεάν υπηρεσίες, υποστηρίζουν τη χρηματοδότηση και από τα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή από τους εργαζόμενους.

4. Υποστηρίζουν τον «ενιαίο φορέα Υγείας», εντάσσοντας σ' αυτόν τις υπηρεσίες Υγείας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ασφαλιστικών ταμείων, ΜΚΟ και του δημοσίου. Ουσιαστικά, απορρίπτουν την ανάπτυξη του συστήματος με αποκλειστική κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση.

5. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει την ανάγκη στήριξης των εγχώριων φαρμακοβιομηχανιών, ενώ ο ΣΥΝ υποστηρίζει τη συμμετοχή με 10% στη φαρμακευτική δαπάνη από τους εργαζόμενους. Η χορήγηση δωρεάν φαρμάκων προτείνει να είναι μόνο για τους χρόνια πάσχοντες και αυτούς που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Οι θέσεις του για την Υγεία - Πρόνοια δε διαφέρουν σε τίποτα από αυτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, από την πολιτική της ΕΕ. Για τα ίδια μέτρα και πολιτική χρησιμοποιεί διαφορετικές περιγραφές και τίτλους σχετικά με τους φορείς που θα τα υλοποιήσουν (Ενιαίος Φορέας Υγείας, Σύστημα Εθνικής Υγείας). Δηλαδή, στηρίζει την πολιτική αποποίησης της ευθύνης του κράτους για τη χρηματοδότηση και παροχή υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας και τη μεταφορά υπηρεσιών στην ΤΑ, την ενοποίηση των Ταμείων, το διαχωρισμό του κλάδου Υγείας από αυτό της Σύνταξης, την από κοινού λειτουργία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα Υγείας, των υπηρεσιών Υγείας στα ασφαλιστικά ταμεία, τα δημοτικά ιατρεία κλπ. σε ενιαίο φορέα.

Για να αμβλύνει τη θέση του, ότι δηλαδή στηρίζει την επιχειρηματική δράση, προτείνει υποκριτικά τη χρηματοδότηση της Υγείας από το ΦΠΑ αυτών των επιχειρήσεων και από ειδικά τέλη σε όσους επιβαρύνουν την Υγεία, στη λογική τού «ο ρυπαίνων πληρώνει».

Οριοθετεί τις ανάγκες Υγείας του λαού στην ανάγκη στήριξης και αλληλεγγύης των πιο ασθενέστερων στρωμάτων της κοινωνίας, ώστε να μη διαταραχτεί η κοινωνική συνοχή. Δηλαδή, διαχείριση της ακραίας φτώχειας για να μην οξυνθεί η ταξική πάλη.