«Στη ΒΙΒΛΙΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ εκλέχτηκε εργοστασιακή επιτροπή του Σωματείου... Αποκρούστηκε προσπάθεια που έγινε να μαζευτούν υπογραφές απ' τους εργαζόμενους για κατάργηση της Επιτροπής...».

«Φύγαμε διωγμένοι από την ανέχεια από την πατρίδα μας για να μπορέσουμε να ζήσουμε μια καλύτερη ζωή και να βοηθήσουμε τις οικογένειές μας... οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις μας έχουν στο κενό. (...) Είμαστε πάντα νόμιμοι - παράνομοι και στις δουλειές πατάνε στην ανασφάλειά μας και μας εκμεταλλεύονται σκληρά».

«Είναι δύσκολα. Κυριαρχεί ο φόβος μέσα στη συνείδηση των εργαζομένων. Θέλει προσπάθεια για να τον πείσεις. Χρειάζεται και επιχειρήματα και να αποκρούσεις μια σειρά από ιδεολογήματα και πράγματα που σου βάζει μπροστά η ίδια η εργοδοσία».

«Βία για μας δεν είναι να κλείσει ένα εργοστάσιο την ημέρα της απεργίας. Είναι οι εκατοντάδες απολυμένοι, εργαζόμενοι που δουλεύουν 12ωρα. Και την ίδια στιγμή που η τεχνολογία προχωρά εμείς δουλεύουμε ανασφάλιστοι. Για μας βία είναι να δουλεύουν δίχως δικαιώματα εκατοντάδες μετανάστες...»

«Να συνεχίσουμε να ενημερώνουμε, να προετοιμάζουμε, να οργανώνουμε τους εργαζόμενους στον κλάδο. Οχι μόνο για τον αμυντικό αγώνα του σήμερα, αλλά προετοιμάζοντας και παίρνοντας καίριες θέσεις για τις μάχες του αύριο. (...) Ανεξάρτητα από διαφορετικές προσεγγίσεις και απόψεις πρέπει να υπερασπιστούμε το συμφέρον της τάξης μας. Σε κάθε εργοστάσιο μπροστά στην απεργία της 17ης Δεκέμβρη, να ανοίξει κουβέντα με βάση το πλαίσιο πάλης. (...) Χρειάζεται πλέον να πολιτικοποιήσουμε τους αγώνες μας. Να το πούμε ξεκάθαρα: μέσα σε αυτό το κοινωνικοοικονομικό σύστημα δεν μπορούμε να λύσουμε οριστικά τα προβλήματά μας».

«Ο καλύτερος τρόπος να υπερασπιστούμε θέσεις εργασίας, κεκτημένα - όσα έχουν απομείνει - είναι η συσπείρωση γύρω από το Σωματείο. (...) Πρέπει σε κάθε χώρο να κάνουμε εργοστασιακές επιτροπές».

(Από την προχτεσινή Γενική Συνέλευση της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων).