Στον απόηχο της μεγάλης απεργίας των ταξικών δυνάμεων στις 17 Δεκέμβρη, έγινε το περασμένο Σάββατο η Παναθηναϊκή Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ, όπου μεταξύ άλλων αναδείχτηκε η νέα Γραμματεία Αθήνας. Στις εργασίες αποτυπώθηκε ως κοινή πεποίθηση, αυτό που και εισηγητικά διατυπώθηκε για την απεργία: «Είναι μια μεγάλη παρακαταθήκη για το ταξικό κίνημα, ποιοτικό βήμα χειραφέτησης και απεγκλωβισμού εργατικών δυνάμεων από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό» απεργία - ορόσημο που «ανοίγει το δρόμο για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος».

Η ζωντάνια, ο πλούσιος προβληματισμός, η αισιοδοξία, αλλά κυρίως η εμπειρία που έφτασε από δεκάδες σωματεία και χώρους δουλειάς για την προετοιμασία της απεργίας και συνολικά για τη δράση και παρουσία του ΠΑΜΕ το τελευταίο χρονικό διάστημα στην Αθήνα, ήταν τα στοιχεία που διαπέρασαν και χρωμάτισαν τις δεκάδες παρεμβάσεις των συνδικαλιστών από τα ταξικά σωματεία και συνδικάτα της πρωτεύουσας.

Η επιτυχία της απεργίας, η μεγάλη συμμετοχή στη συγκέντρωση στο Πεδίον του Αρεως και στην πορεία που ακολούθησε, αλλά και οι διαθέσεις που διαπιστώνονται μέσα στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, επιβεβαιώνουν τη δυναμική που αποκτά το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και όπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε στην εισήγησή του εκ μέρους της Γραμματείας Αθήνας ο Χρήστος Κατσώτης, «δείχνει ότι το εργατικό κίνημα μπορεί να ανασυνταχθεί, η εργατική τάξη να αποκτήσει τη δύναμη για να αποκρούσει και να ανατρέψει την αντιλαϊκή θύελλα που συντονισμένα προωθούν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και καπιταλιστές».

Προϋπόθεση για την ενίσχυση αυτής της δυναμικής είναι η όξυνση της ιδεολογικής αντιπαράθεσης, η χειραφέτηση της εργατικής τάξης από τους μηχανισμούς χειραγώγησης, το ξεπέρασμα της αστικής «νομιμότητας», των λεγόμενων θεσμικών οργάνων. «Χρειάζεται - σημείωσε ο Χρ. Κατσώτης - να επιμείνουμε ότι η αστική νομιμότητα κατοχυρώνει την εκμετάλλευση, τη μοιρολατρία, μπαίνει εμπόδιο στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης.

Το σύνθημα "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη", σημαίνει η εργατική τάξη να βρίσκει τρόπους να ανατρέπει τους νόμους που κατοχυρώνουν τα δεσμά της, να μην πειθαρχεί στα όργανα της απεργοσπασίας και του κεφαλαίου, όπως η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ... Η γραμμή της "απειθαρχίας" έχει μεγάλη σημασία για το μέλλον του εργατικού κινήματος».

Ειδικά για το ρόλο της ΓΣΕΕ, το στέλεχος του ΠΑΜΕ σημείωσε: «Σήμερα η ΓΣΕΕ είναι αντίπαλος του εργατικού κινήματος, όργανο του κεφαλαίου των αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων και ως αντίπαλος πρέπει να αντιμετωπίζεται. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία ψευδαίσθηση ότι η σημερινή ΓΣΕΕ μπορεί να αλλάξει με κάποιον "καλύτερο συσχετισμό". Και μετά την απεργία, από τη ΓΣΕΕ συνεχίζεται ο αισχρός αντικομμουνισμός και οι επιθέσεις στο ταξικό κίνημα. Η αναμέτρηση μαζί της χρειάζεται να συνεχιστεί μαχητικά στους χώρους δουλειάς».

Χαρακτηρίζοντας την «πάλη για την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα» ως ένα «από τα κεντρικά ζητήματα της αναζωογόνησής του», ο Χρήστος Κατσώτης υπογράμμισε: «Οταν μιλάμε για αλλαγή συσχετισμού δύναμης, εννοούμε τον απεγκλωβισμό δυνάμεων από την επιρροή των ρεφορμιστικών και οπορτουνιστικών απόψεων, από την επιρροή της εργοδοσίας και του κράτους για την προσέλκυση στη συνδικαλιστική οργάνωση νέων δυνάμεων που σήμερα είναι μακριά από τα συνδικάτα και την πάλη».

Με βάση και τη δεκάχρονη πείρα του ΠΑΜΕ, ο εισηγητής σημείωσε την ανάγκη για τον εμπλουτισμό των μεθόδων της δουλειάς και των οργανωτικών μέτρων. Συγκεκριμένα, επισημάνθηκε η ανάγκη να δυναμώσει η δουλειά για:

• Ισχυροποίηση των κλαδικών σωματείων και δημιουργία νέων.
• Οργάνωση των εργαζομένων σε ενιαία σωματεία ανεξάρτητα από ειδικότητα, εργασιακές σχέσεις με ιδιαίτερη προσπάθεια οργάνωσης των μεταναστών και σθεναρή αντίσταση στις ρατσιστικές αντιλήψεις.
• Προσανατολισμό σε νέους κλάδους, με νέα στρώματα εργαζομένων και ιδιαίτερα στη νεολαία, γενικά στους σύγχρονους κλάδους που αναπτύσσονται.
• Τα ταξικά σωματεία, και τα κλαδικά να αποκτήσουν μόνιμη σταθερή σχέση με τους νέους που βρίσκονται σε σχολές (μαθητεία, νυχτερινά, ΤΕΙ, ΑΕΙ).
• Να γίνουμε πιο τολμηροί σε μορφές οργάνωσης των εργαζομένων που δεν καλύπτονται από σωματεία ή μετακινούνται γρήγορα από δουλειά σε δουλειά.
• Να βελτιώσουν ουσιαστικά τη λειτουργία τους τα πρωτοβάθμια σωματεία και ιδιαίτερα αυτά που είναι στην επιρροή του ΠΑΜΕ.

Ταυτόχρονα - όπως σημειώθηκε στην εισήγηση της Γραμματείας της Αθήνας - «Ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος και προοπτική στον αγώνα του σημαίνει να μπει πιο ορμητικά σε αυτόν η νεολαία, η νέα βάρδια της εργατικής τάξης. Χρειάζεται στροφή στη δουλειά του ΠΑΜΕ. Το πιο επείγον είναι να συνδεθούν τα ταξικά σωματεία με τις αντίστοιχες σχολές σε ΤΕΙ και Πανεπιστήμια. Αυτό απαιτεί καλή γνώση και θέσεις για τα ζητήματα που αφορούν στις συνθήκες εκπαίδευσης, εργασίας και ζωής της σπουδάζουσας νεολαίας». Το ίδιο σημαντικό είναι η δουλειά του ΠΑΜΕ στις γυναίκες, γιατί όπως χαρακτηριστικά τονίστηκε «Είναι κριτήριο του βαθμού ταξικής συνειδητότητας και ταξικής ευαισθησίας, η φροντίδα για τη ζωή και τα προβλήματα των γυναικών της εργατικής τάξης, για τη συμμετοχή τους στην ταξική πάλη».