Το μαζικό «παρών» από αντιπροσωπείες σωματείων, εκπροσώπους αγωνιστικών παρατάξεων, καθώς και συνδικαλιστών και εργαζομένων από μια σειρά χώρους, που για πρώτη φορά ήρθαν σε επαφή με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, χαρακτήρισαν και τις εργασίες της συνδιάσκεψης που οργάνωσε και η Γραμματεία Πειραιά του ΠΑΜΕ. Απόδειξη τόσο του κύρους που έχει αποκτήσει το ΠΑΜΕ στην εργατική τάξη του Πειραιά, αλλά και του ότι ολοένα και νέες δυνάμεις εργατών κατανοούν το δίκιο της γραμμής πάλης του ΠΑΜΕ. Μετά τις εργασίες, η Γραμματεία Πειραιά του ΠΑΜΕ ενισχύθηκε με τη συμμετοχή εκπροσώπων από κλάδους όπως αυτοί των εργαζομένων στην ελαιουργοσαπουνοποιία, των μηχανικών συντηρητών, του εμπορίου, των εργαζομένων στους ΟΤΑ και άλλους.

Στη διάρκεια της συζήτησης που αναπτύχθηκε μεταφέρθηκε η εμπειρία από τη δράση που αναπτύσσουν οι ταξικές δυνάμεις στους χώρους δουλειάς, με την οργάνωση μιας σειράς πρωτοβουλιών, παρεμβάσεων και κινητοποιήσεων ενάντια στις απολύσεις, την εργοδοτική τρομοκρατία, το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων. Μεταφέρθηκε η πείρα από την επί 70 και πλέον μέρες απεργία στο εργοστάσιο ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ όπου αναγκάστηκε η εργοδοσία να πάρει πίσω μια σειρά απολύσεις.

Ο Νίκος Ξουράφης εισηγητικά ανέφερε ανάμεσα σε άλλα ότι όπου οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ απευθύνθηκαν αποφασιστικά στους εργαζόμενους είχαν και μετρήσιμα αποτελέσματα.

Στη σύντομη παρέμβασή του από την Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ ο Γιώργος Σκιαδιώτης ανέφερε τους άξονες πάνω στους οποίους πρέπει να κινηθεί η υπόθεση της ανασυγκρότησης. Πρώτος άξονας είναι η πολιτικοποίηση της δράσης του εργατικού λαϊκού κινήματος που πρέπει να κατανοείται πριν από όλα ότι «η πάλη για τα οξυμένα προβλήματα της εργατικής τάξης, η πάλη για την αντιμετώπιση της κρίσης, των συνεπειών της κρίσης, πρέπει να εξελίσσεται και να εξελιχθεί όλο και πιο αποφασιστικά σε πάλη κατά της ίδιας της εξουσίας των μονοπωλίων». Δεύτερος άξονας είναι ότι πρέπει να κατανοείται η υπόθεση της αλλαγής του συσχετισμού δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα πριν από όλα «ως βελτίωση της ποιότητας και της ποσότητας της δουλειάς» των υπαρχουσών δυνάμεων του ΠΑΜΕ, με τη δημιουργία πυρήνων του ΠΑΜΕ στους χώρους δουλειάς ώστε να αρχίσει να αποκτά ποδάρια. Τέλος, βασικός άξονας είναι το ζήτημα της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους μικρομεσαίους της πόλης και τη φτωχή αγροτιά.