«Τα βλέμματα πολλών εργαζομένων είναι στραμμένα πάνω στο ΠΑΜΕ». Σε αυτή τη φράση - όπως ειπώθηκε από έναν συνδικαλιστή οικοδόμο - συμπυκνώνεται η συζήτηση που έγινε το Σάββατο το πρωί για τις αδυναμίες και τα εμπόδια, τα θετικά βήματα και τις κατακτήσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Οπως αποτυπώθηκε στις τοποθετήσεις των συνδικαλιστικών εκπροσώπων από κλάδους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα τα καθήκοντα που μπαίνουν στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι πολλά και μεγάλα, όπως η ανάγκη να αποκτήσει το ΠΑΜΕ παντού σταθερά «ποδάρια», Επιτροπές Αγώνα, η ανάγκη να βαθύνει η κουβέντα με τους εργαζόμενους για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης και να προβληθεί σε όλους τους χώρους η γραμμή της ρήξης.

Μιλώντας για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος ο Γιώργος Σκιαδιώτης από την ΕΓ του ΠΑΜΕ σημείωσε μεταξύ άλλων ως βασικούς άξονες με τους οποίους πρέπει να ενισχυθεί η δράση των ταξικών δυνάμεων: Είσοδος νέων δυνάμεων και ηλικιακά και από νέους κλάδους στα συνδικάτα και πολιτικοποίηση αυτών των δυνάμεων. Πρέπει να γίνει καλύτερος συνδυασμός της οικονομικής και της πολιτικής πάλης, είπε, σημειώνοντας πως δεν υπάρχουν συνδικάτα ουδέτερα στο ζήτημα του τρόπου ανάπτυξης. Επιπλέον, επιβάλλεται η αλλαγή των συσχετισμών στα συνδικάτα, η χειραφέτηση του κινήματος από τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό. Αντιστοίχηση των δομών οργάνωσης του συνδικαλιστικού κινήματος στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Να δημιουργηθούν μεγάλα κλαδικά συνδικάτα ανά νομό.

Η δημιουργία σωματειακών Επιτροπών Αγώνα ως κύριος τρόπος παρέμβασης που πρέπει να «απλώσει» σε όλους τους χώρους δουλειάς αναδείχθηκε στη σύσκεψη: «Η Επιτροπή Αγώνα στην επιχείρηση Multicollection ήταν τα "αυτιά και τα μάτια" του σωματείου στο χώρο», όταν έκλεινε η εταιρεία και οι εργαζόμενοι κινδύνευαν να χάσουν τα πάντα, σημείωσε η Π. Λιάπη από το Σωματείο Χρηματοπιστωτικού.

«Οπου δημιουργήσαμε σωματειακές επιτροπές και επιτροπές αγώνα είχαμε αποτελέσματα. Εκεί που υστερήσαμε είναι στην παρακολούθηση αυτών των επιτροπών και στη συνεχή διεύρυνσή τους», υπογράμμισε ο Ν. Παπαγεωργίου από το Συνδικάτο Επιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων.

Το Νοέμβρη του 2008 το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων δημιούργησε την πρώτη σωματειακή επιτροπή στην εταιρεία Cosmocar, ακολούθησαν οι εργαζόμενοι στα διαφημιστικά φυλλάδια, τον Αύγουστο του 2009 η επιτροπή των εργαζομένων στη Γενική Ανακύκλωση, στο εργοστάσιο ανακύκλωσης στο Μαρούσι και στην Ελληνική Ανακύκλωση (Κωστούλας), οι τελευταίες αποτελούμενες αποκλειστικά από μετανάστες, ανέφερε ο Γ. Χαρβαλιάς. «Πάνω από 300 εργαζόμενοι μετανάστες γράφτηκαν στο σωματείο το τελευταίο τρίμηνο, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων πήρε μέρος στην απεργία και στο συλλαλητήριο». Την ίδια στιγμή, το σωματείο και οι επιτροπές των εργαζομένων στην ανακύκλωση σημειώνουν σημαντικές κατακτήσεις για τη βελτίωση των συνθηκών δουλειάς.

Ο Θ. Δημουλάς εκ μέρους της Επιτροπής Αγώνα Εργαζομένων στο ΨΝΑ (Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής) μετέφερε τη θετική πείρα 30 εργαζομένων στο νοσοκομείο που σήκωσαν ανάστημα στους προϊσταμένους τους και συμμετείχαν στην απεργία. Επίσης, στο Αττικό Νοσοκομείο το θέμα της απεργίας μπήκε στη Γενική Συνέλευση και ψηφίστηκε από όλο το Σώμα της ΓΣ. «Μετά από 28 χρόνια δουλειάς, ένας απεργός στάθηκε μπροστά στους καταπέλτες των καραβιών, υπερασπιζόμενος την απεργία των ναυτεργατών. Μετά από αυτή την εμπειρία μου είπε: Εχω πολλά να δώσω γι' αυτά τα 28 χρόνια που απουσίαζα από τους αγώνες!», μετέφερε τα λόγια του συναδέλφου του ο συνδικαλιστής.

Τη θετική πείρα, με την οποία η απεργία της περασμένης Πέμπτης εξόπλισε το κίνημα για τους επόμενους αγώνες μετέφεραν μια σειρά κλάδοι. Οπως το Μέταλλο, όπου νέοι απεργοί από την ΕΔΡΑΣΗ, τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, διαδήλωσαν με το ΠΑΜΕ. Τον κλάδο της Ενέργειας, όπου «πολλά νέα παιδιά στάθηκαν πρωτοπόρα και απήργησαν», όπως ειπώθηκε. Τους Λιθογράφους, όπου σε αρκετά τυπογραφεία νέοι εργαζόμενοι σήκωσαν ανάστημα και συμμετείχαν στην απεργία, «ενώ πριν δεν τολμούσαν να κοιτάξουν το αφεντικό στα μάτια», όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε, από την Αγροτική Τράπεζα Ελλάδας και αλλού. Στις Τηλεπικοινωνίες, η εργοδοτική τρομοκρατία πίεσε πολλούς να μην απεργήσουν, παρά το ότι συμφωνούσαν, ωστόσο αρκετοί κατάφεραν τελικά να πάνε στη συγκέντρωση. Στην Hellas On Line (όμιλος Ιντρακομ), είπε ο Αλ. Περράκης, πρόεδρος του ΣΕΤΗΠ, η εργοδοσία εξέτρεψε το τηλεφωνικό κέντρο τη μέρα της απεργίας σε εταιρεία ενοίκιασης, επειδή οι εργαζόμενοι απήργησαν. Την ίδια στιγμή το εργοδοτικό σωματείο της Ιντρακομ έβαλε «λυτούς και δεμένους» για να μην απεργήσουν οι εργαζόμενοι.

Επιτυχημένη ήταν η συμμετοχή και των καθαριστριών στην απεργία παρά το όργιο τρομοκρατίας που επικρατεί στις εταιρείες ενοικίασης, είπε η Π. Χατζηιωάννου, από το Σωματείο Καθαριστών - Καθαριστριών. «Είναι πολύ μαύρο αυτό που παλεύουμε εκεί μέσα», είπε χαρακτηριστικά η Μ. Κοντάκη από την Παναττική Ενωση Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού, καθαρίστρια η ίδια στον ΗΣΑΠ, μέσω εργολάβων. «Φέτος καταφέραμε να πάρουμε πρώτη φορά δώρο Χριστουγέννων», είπε και υπογράμμισε την ανάγκη τα συνδικάτα να κινηθούν σε αγωνιστικό «δρόμο». «Εχουμε πολλές δυσκολίες. Ακόμα και η γλώσσα είναι εμπόδιο. Το 85% των εργαζομένων στην καθαριότητα είναι αλλοδαποί, πρέπει να βγάλουμε ανακοίνωση σε 5 διαφορετικές γλώσσες, να επικοινωνήσουμε κάπως μαζί τους», είπε.

«Πρέπει να έχουμε επίγνωση ότι η ταξική πάλη δεν είναι "περίπατος"», τόνισε ανάμεσα σε άλλα ο Γ. Πέρρος εκ μέρους της ΕΓ του ΠΑΜΕ, αναδεικνύοντας την ανάγκη «να αντιτάξουμε πιο σθεναρά τις αξίες της τάξης μας» απέναντι στις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, όπως είναι η αλληλεγγύη, η ανιδιοτελής προσφορά, ο αγώνας και θυσίες. «Να δυναμώσουμε το μέτωπο ενάντια στην ηττοπάθεια, το συμβιβασμό, τον ατομικισμό, τις θεωρίες περί σεβασμού των αστικών θεσμών και να κάνουμε πράξη το "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη"», είπε.

Τονίζοντας πως η ταξική πάλη θα σκληρύνει ακόμα περισσότερο, είπε πως «πρέπει να είμαστε έτοιμοι για αυτή τη μάχη, γιατί αυτό έχει ανάγκη η τάξη μας». Να αναδειχτούν νέα πρωτοπόρα συνδικαλιστικά στελέχη, με υψηλό αγωνιστικό ήθος και κύρος στην εργατική τάξη. Ταυτόχρονα, κλείνοντας υπογράμμισε, ότι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν πρέπει να φύγει ούτε δευτερόλεπτο «από την ανάσα της εργατικής τάξης» και πως υπάρχουν δυνάμεις κρυμμένες ακόμα που καταλαβαίνουν ότι η δύναμη του κινήματος είναι «εδώ», στο ΠΑΜΕ, και ας έχουν κάποιες διαφωνίες.