Μιλώντας χτες στη Βουλή στη συζήτηση του νομοσχεδίου της κυβέρνησης για τα βάρβαρα οικονομικά μέτρα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, τόνισε:

«Ερώτημα σοβαρό, που το ακούμε από δέκα έως εκατό φορές τη μέρα: Κινδυνεύει η πατρίδα; Ναι, κινδυνεύει. Γιατί κινδυνεύει; Κινδυνεύει γιατί οι εργατοϋπάλληλοι δέχονται ένα συντριπτικό και πρωτόγνωρο πλήγμα, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα σκαμπανεβάσματα που υπήρχαν από τη μεταπολίτευση και μετά. Γιατί η φτωχή αγροτιά βρίσκεται σε απόγνωση, γιατί τα μικρομάγαζα βρίσκονται σε μια εξαιρετικά δύσκολη και αμφίβολη για το άμεσο μέλλον θέση. Αν θέλετε να συμφωνήσουμε σε αυτό, ναι, η πατρίδα κινδυνεύει. Καθαρά πράγματα, δεν έχουμε καμία αντίρρηση να το υποστηρίξουμε αυτό.

Οταν κινδυνεύει η πατρίδα, ποια είναι καταρχήν η πρώτη και θεμελιακή απάντηση; Είναι να πάρει την υπόθεση ο λαός στα χέρια του. Κοιτάξτε να δείτε: Συνήθως κάτι τέτοια συνθήματα τα θεωρείτε ντεμοντέ, ξεπερασμένα, του παρελθόντος, του πολύ παλιού παρελθόντος. Πολλά πράγματα και πολλά συνθήματα η ζωή τα βγάζει έξω γιατί πραγματικά υπάρχουν εξελίξεις. Και υπάρχουν και συνθήματα ξεπερασμένα. Δεν το αρνούμαστε.

Ε, αυτή η θέση στις δύσκολες ώρες και καμπές, στις καμπές, αν θέλετε - οποιοδήποτε κοινωνικό σύστημα και να είναι - ότι τα πάντα κρίνονται από το αν ο λαός θα πάρει την υπόθεση στα χέρια του, αυτό δεν πρόκειται να ξεπεραστεί.

Και με την ευκαιρία, αν δεν κάνω λάθος, σήμερα είναι η επέτειος της μέρας ματαίωσης της επιστράτευσης των Ελλήνων στο Σοβιετικό Μέτωπο. Μη μου πείτε ότι είναι ξεπερασμένη αυτή η επέτειος, διότι δείχνει ένα πράγμα: Οτι ματαιώθηκε η ελληνική συμμετοχή στήριξης των γερμανικών στρατευμάτων, σε ένα πάρα πολύ σοβαρό μέτωπο στην Ευρώπη, που έκρινε και σε πολύ μεγάλο βαθμό την τελική έκβαση του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.

Και πώς ξεπεράστηκε, πώς δεν εφαρμόστηκε επιστράτευση στην Ελλάδα; Γιατί πήρε την υπόθεση ο λαός στα χέρια του. Και για να μη μιλάμε γενικά και αφηρημένα, η ματαίωση της επιστράτευσης οφείλεται στο ΕΑΜ και τον ένοπλο ΕΛΑΣ. Καθαρά πράγματα. Δεν οφείλεται στις πολιτικές προσωπικότητες της εποχής, στην κυβέρνηση της Κατοχής, στην κυβέρνηση των δοσιλόγων. Αυτά για το πώς κάθε φορά και σε κάθε περίοδο μπορεί να εννοείται το "παίρνει ο λαός την υπόθεση στα χέρια του".

Εμείς δε σας κατηγορούμε ότι κινείστε έξω από την ιδεολογία σας, έξω από το πρόγραμμα και την τακτική σας. Είστε μέσα στην ιδεολογία σας, με όλα τα μέτρα που παίρνετε, είστε μέσα στο πρόγραμμά σας. Τώρα, ποια είναι η διαφορά; Μέτρα τα οποία θέλατε να τα πάρετε σε τρία χρόνια, αναγκάζεστε να τα πάρετε μέσα στο πρώτο πεντάμηνο.

Σταυροκοπηθήκατε και ξεκινήσατε μετεκλογικά, δίνοντας τριάντα ευρώ το μήνα αύξηση στους αγρότες - φοβερό ποσό δηλαδή, καταπληκτικό - και δίνοντας αυτά τα 68 λεπτά "επίδομα αλληλεγγύης". Ξεκινήσατε δηλαδή - τι μπαλώματα, ούτε καν μπαλώματα δεν είναι αυτά - και αναγκαστήκατε αυτά που είχατε υπόψη σας να τα πάρετε σε ένα, σε δύο χρόνια, να τα πάρετε πιο γρήγορα. Αυτή είναι η διαφορά.

Και απορούμε, δηλαδή, γιατί και η ΝΔ μιλάει για αθέτηση προεκλογικών υποσχέσεων και μάλιστα από κόμμα της Βουλής, από τον ΣΥΡΙΖΑ, έγινε χτες η αποκάλυψη - βόμβα ότι η 3η Μάρτη 2010 σημαίνει εγκατάλειψη της διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ της 3ης του Σεπτέμβρη. Ελεος! Μέχρι τώρα το ΠΑΣΟΚ εφάρμοζε τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη;

Γιατί τώρα τα λέμε αυτά; Οχι, δεν είναι η συνήθης αντιπολιτευτική κριτική στα άλλα κόμματα. Ετσι μπερδεύεται ο ελληνικός λαός, έτσι δημιουργούνται συγχύσεις και μπερδέματα. Τούτη την ώρα πρέπει να λέγονται τρεις φράσεις συγκεκριμένες και καθαρές. Αυτό σημαίνει ιστορική ευθύνη. Είτε υποστηρίζω την κυρίαρχη πολιτική, είτε δεν την υποστηρίζω. Δεν μπορεί με τερτίπια να λύνονται ζητήματα. Καθαρά πράγματα.

Εμείς δεν εγκαλούμε το ΠΑΣΟΚ γιατί εγκατέλειψε το πρόγραμμά του. Μέσα στο πρόγραμμά του είναι, απ' αυτά τα μέτρα που φέρνει, μέχρι και η αθέτηση της συμφωνίας για τους εργαζόμενους στην "Ολυμπιακή". Είναι μέσα στο πρόγραμμά του, όπως οι συμβασιούχοι και μια σειρά από άλλα πράγματα. Μέσα στο πρόγραμμά του είναι και αυτά που ανήγγειλε χτες η Α. Διαμαντοπούλου. Πάμε για μια Παιδεία των αμόρφωτων, των περιπλανώμενων ανθρώπων, που η μεγάλη πλειοψηφία, χωρίς ελπίδα, θα ψάχνει για δουλειά, όχι μόνο στα πλαίσια της Ελλάδας αλλά στα πλαίσια της Ευρώπης.

Και έρχονται και άλλα νομοσχέδια, τα οποία τα είχε υποσχεθεί το ΠΑΣΟΚ. Μην κάνουμε τώρα τους έκπληκτους ότι τα έφερε και μας κορόιδεψε. Δεν κορόιδεψε κανέναν. Είναι αυτό που είναι το ΠΑΣΟΚ. Εχουμε το φιλελεύθερο αστικό κόμμα, έχουμε και το σοσιαλδημοκρατικό αστικό κόμμα, δηλαδή, το κόμμα του κεφαλαίου. Τι να κάνουμε δηλαδή; Το χρέος του κάνει το ΠΑΣΟΚ απέναντι στους κεφαλαιοκράτες, απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Το χρέος του κάνει. Αυτό είναι το ιστορικό του χρέος και το υπηρετεί.

Θα ήθελα, όμως, να ξεκαθαρίσουμε το εξής ζήτημα: Ε, παίξτε με πιο καθαρά χαρτιά! Για να πω την αλήθεια, υπάρχουν στελέχη σας που μιλάνε καθαρά. Λένε "εχθρός μας είναι οι πιστωτές". Ποιοι είναι οι πιστωτές; Οι πιστωτές, τα λαμόγια, αυτοί που τα παίρνουν κάτω από το τραπέζι, οι διεφθαρμένοι και οι διαφθορείς είναι μέρος αυτού του συστήματος, το οποίο εσείς υπερασπίζεστε, γιατί έτσι έχετε επιλέξει να κάνετε. Μπορούσε σε αυτό το συγκεκριμένο σύστημα - και μάλιστα στην Ελλάδα του μεγάλου λαϊκού κινήματος, του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού της δεκαετίας του '70 - να γίνει αυτή η μετάλλαξη και να έχουμε ένα μεταλλαγμένο κόμμα, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ; Μπορούσε να σταθεί, αν δεν υπήρχε ένα πλατύ σύστημα εξαγοράς, ενσωμάτωσης και διαφθοράς;

Κοιτάξτε να δείτε, θα το πούμε για άλλη μια φορά: Ναι, το κίνημα στην Ελλάδα ηττήθηκε, έχασε τη μάχη του '49. Βεβαίως, αυτό το δεχόμαστε, όπως δεχόμαστε κάθε δυσμενή αλλαγή του συσχετισμού δύναμης. Αλλά τα συνθήματα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, των κατοπινών αγώνων, έμειναν γερά μέσα στον ελληνικό λαό και στη δεκαετία του '50 και του '60.

Και έρχεται το ΠΑΣΟΚ, το τότε ΠΑΣΟΚ, ναι, της 3ης του Σεπτέμβρη, ανεξάρτητα εάν σε βάθος τα πίστευε - εμείς δε θα κάνουμε δίκη προθέσεων - και συμβάλλει στην εμπέδωση αυτών των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών συνθημάτων, σε μια περίοδο που ξαναπαρουσιάζεται νόμιμο και με ανοιχτή δράση και το ΚΚΕ. Πώς αυτό το κίνημα θα χειραγωγούνταν; Μόνο με το μαστίγιο; Αλλά και με το καρότο.

Και, βεβαίως, έχουμε μια σειρά από παράγοντες, τη διεύρυνση της δημόσιας διοίκησης, του δημόσιου τομέα, τον κρατικό καπιταλισμό που διευρύνθηκε. Αυτό, άλλωστε, ήταν ανάγκη γενικότερα και του διεθνούς συστήματος. Εγινε και από φιλελεύθερα κόμματα η διεύρυνση του κρατικού καπιταλισμού, που σημαίνει και τη διεύρυνση της κρατικής υπαλληλίας, και όλα αυτά τα οποία σήμερα λέτε "λαμογιά", πολύ στην Ελλάδα, ναι, να το δεχθούμε, είναι ευρύτερα από ό,τι σε άλλες χώρες της Ευρώπης. `Η σε άλλες χώρες της Ευρώπης έγιναν 100 ή 50 χρόνια πριν, στην Ελλάδα διευρύνθηκαν, ναι, για συγκεκριμένους πολιτικούς και ιδεολογικούς λόγους. Και αυτό, εάν θέλετε, έπληξε βεβαίως και εμάς. Εμείς αυτά, όταν τα εξηγούμε, δεν τα καθαγιάζουμε. Επληξε και εμάς. Και άλλη δυνατότητα διαφθοράς και τρομοκράτησης έχει η ΝΔ και άλλη δυνατότητα έχει το ΠΑΣΟΚ.

Ας το ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν. Δε θα αναλύσω τα μέτρα, γιατί τα έχουμε αναλύσει δέκα χιλιάδες φορές. Δε συζητιόνται αυτά τα μέτρα. Σημασία έχει αυτό που λέμε, ο λαός να πάρει την υπόθεση στα χέρια του και να καταλάβει ότι το άμεσο είναι να τα παρεμποδίσουμε, να εμποδίσουμε τα νεότερα, να μην καταγραφεί καμία λαϊκή συναίνεση. Και μην μπερδεύετε το φόβο που ένα μέρος των εργαζομένων, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, έχει. Το φόβο να μην τον μετατρέψετε σε συναίνεση. Συναίνεση σημαίνει συνειδητά συμφωνώ. Ο φόβος δεν είναι συναίνεση.

Και να σας πω κάτι; Αυτοί που κυριολεκτικά θα σας πάρουν με τις πέτρες - το εννοώ πολιτικά - και εσάς και τη ΝΔ και όποιον άλλον θέλουν, είναι αυτοί που φοβούνται. Γιατί θα μετατρέψουν το φόβο τους πραγματικά σε ένα πρωτόγνωρο ταξικό μίσος. Αυτοί είναι που θα σας πάρουν με τις πέτρες, όπως και αυτοί που τους κοροϊδέψατε, και θα καταλάβουν πόση ζημιά κάνουν, εάν όλοι μαζί σήμερα δεν μπουν στη δράση, όχι μόνο εναντίον των μέτρων, αλλά εναντίον της κυρίαρχης πολιτικής.

Ενα πράγμα είναι καθαρό: Ανεβαίνει το κύρος της Ελλάδας όσο αδειάζουν οι τσέπες των εργαζομένων. Μόλις είπατε αυτά τα μέτρα, τι χαρά έκαναν η κυρία Μέρκελ, ο ένας, ο άλλος, κλπ. Ανέβηκε το κύρος, τα spread έπεσαν. Εμείς απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους και τους λέμε: Ανεβαίνει το κύρος όταν εσείς χάνετε. Ε, όχι, εμείς δε θέλουμε αυτό το κύρος, για να μην πω όλα αυτά τα αηδιαστικά που γίνονται, γιατί θέλετε να εξάψετε έναν πατριωτισμό που είναι νόθος.

Στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας είναι τι είπε ένας Γερμανός βουλευτής. Κοιτάξτε, στην Ελλάδα ζούμε και ξέρουμε πολλές φορές και σαχλαμάρες - με συγχωρείτε για τη λέξη - λέμε εμείς οι βουλευτές και έγινε διεθνώς θέμα! Είπε ένας Γερμανός βουλευτής "πουλάτε τα νησιά σας" και είναι πρώτη γραμμή. Για να εξάψετε τι; Τον πατριωτισμό. Για ποιο σκοπό; Για να ανοίξουν τις τσέπες τους οι Ελληνες και να δώσουν χρήματα.

Θέλω να πω μια κουβέντα ακόμα. Θα σας πολεμήσουμε καθαρά, πολιτικά, όπως και τη ΝΔ. Γιατί το λέμε αυτό; Ακούσαμε μια πρόταση, να κάνουμε, λέει, ονομαστική ψηφοφορία για να φέρουμε σε δύσκολη θέση αυτούς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που διαφωνούν. Υπάρχουν στιγμές που μπορεί να χρειαστεί και αυτό. Δεν είναι θέμα αρχής. Το έχουμε χρησιμοποιήσει στο παρελθόν και θα το ξαναχρησιμοποιήσουμε.

Για εμάς, όμως, σήμερα η ευθύνη είναι συλλογική, και αυτών που συμφωνούν και αυτών που διαφωνούν είτε για λόγους προσωπικούς είτε για λόγους τακτικής. Εμείς δεν πρόκειται να παίξουμε αυτό το παιχνίδι εδώ. Για εμάς, και όποιοι διαφωνούν από το ΠΑΣΟΚ και όποιοι συμφωνούν έχουν την ίδια ευθύνη, όπως την ευθύνη για το τι κάνουμε έχουμε όλοι οι βουλευτές του ΚΚΕ. Και το λέμε αυτό γιατί όποιος διαφωνεί, παραιτείται από τη βουλευτική του ιδιότητα, πάει στο Σύνταγμα και κάνει αλυσίδα περιφρούρησης για να πετύχει η απεργία. Ολα τα άλλα είναι κοροϊδία.

Με αυτήν την έννοια, λοιπόν, δηλώνουμε το εξής πράγμα: Εδώ σταματάμε. Αποχωρούμε από τη διαδικασία της συζήτησης. Οχι, δεν είναι μόνιμη πρακτική μας αυτή. Δεν είναι μόνιμη και ψάξετε, θα δείτε ότι είναι ορισμένες στιγμές. Γιατί το κάνουμε αυτό; Είναι ένα μήνυμα στο λαό. Δε χωράει συζήτηση. Τι να πάμε στην κατ' άρθρον συζήτηση και να πούμε ότι ξέρετε αντί για 4, κάντε το 3,9; Οχι, δε συζητιέται! Το πράγμα κρίνεται στους δρόμους. Τελειώσαμε! Αυτή είναι η θέση μας.

Αποχωρούμε από τη διαδικασία. Αυτό δε σημαίνει ότι δε σεβόμαστε τους επόμενους ομιλητές, αλλά υπάρχουν και στιγμές που πρέπει κανείς να φέρεται έτσι ή αλλιώς, αλλά σας πολεμάμε καθαρά, όχι με τερτίπια. Και αυτό το ξέρετε. Γι' αυτό απαιτούμε καθαρή πολεμική απέναντί μας και όχι τερτίπια».