Το Κόμμα μας, στηριγμένο στην ταξική ανάλυση της κατάστασης από τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης, εξετάζει τις αντικειμενικές εξελίξεις, τις αντιθέσεις που διαπερνούν το παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και τον κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό στη χώρα μας και συγκεντρώνει την προσοχή του σε δύο κορυφαία ζητήματα.

Μελετά τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για την οικοδόμηση αγωνιστικών συσπειρώσεων και τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού - Αντιμονοπωλιακού - Δημοκρατικού Μετώπου πάλης στην προοπτική της Λαϊκής εξουσίας και της Λαϊκής οικονομίας.

Μελετά, επίσης, τις αναγκαίες προσαρμογές για την ολόπλευρη οργανωτική, ιδεολογική, πολιτική ισχυροποίηση του Κόμματος.

Δε μεμψιμοιρεί, δεν τα διπλώνει.

Παλεύει αταλάντευτα για την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Οι κομμουνιστές βρέθηκαν και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αγώνων για τα λαϊκά προβλήματα. Προετοιμάζονται για σκληρότερες ταξικές μάχες, προωθούν την τακτική τους εμπνεόμενοι από το στρατηγικό στόχο, την ανατροπή του καπιταλισμού και το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.

Η πορεία αυτή, η άνοδος του κύρους και της απήχησης της πολιτικής του Κόμματος, ενοχλεί, ανησυχεί έντονα την άρχουσα τάξη, τους διαχειριστές και τους απολογητές του συστήματος.

Το Κόμμα μας προέβλεψε έγκαιρα ότι πηγαίνοντας προς το 16ο Συνέδριο θα ενταθεί ο αντικομμουνισμός, θα επιχειρηθεί να παρεμβληθούν εμπόδια στη συζήτηση επάνω στις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής, στο πολιτικό άνοιγμα στον εργαζόμενο λαό, στη νεολαία, που βιώνουν τις επώδυνες συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος.

Η πρόβλεψη επιβεβαιώθηκε. Το Κόμμα είναι προετοιμασμένο. Επιβάλλεται επιθετική στάση, ακόμα πιο πλατύ, σχεδιασμένο πολιτικό άνοιγμα, ουσιαστική συζήτηση με τους φίλους, τους ψηφοφόρους του Κόμματος, σφυρηλάτηση της ενότητας θέλησης και δράσης, αποκάλυψη, ξεμπρόστιασμα των βρώμικων στόχων της επίθεσης ενάντια στο Κόμμα μας.

Το τελευταίο διάστημα ο αντικομμουνιστικός παροξυσμός τροφοδοτείται από τη στάση του Μ. Κωστόπουλου και του Γ. Θεωνά.

Ηταν αναμενόμενο. Επέλεξαν το δρόμο της σύγκρουσης με το ΚΚΕ, τους χιλιάδες κομμουνιστές και φίλους του Κόμματος και μπήκαν κάτω από την προστασία της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, των αστικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.

Οι περί «αγάπης», στο ΚΚΕ, κορόνες που πρόβαλε πρόσφατα ο Μ. Κ. σε τηλεοπτική του εμφάνιση, είναι γνωστή καιροσκοπική μέθοδος δημιουργίας εντυπώσεων, πλαγιοκοπήματος και διέγερσης του συναισθήματος, με σκοπό την παραπλάνηση πλατιών λαϊκών στρωμάτων, την καλλιέργεια κλίματος καχυποψίας και διαμόρφωσης του εδάφους για να πιάνει τόπο η σπίλωση σε βάρος του ΚΚΕ.

Παρόμοιες υποκριτικές «τεχνικές» χρησιμοποιήθηκαν οργανωμένα και την περίοδο του 1990-1991 από τους αποστάτες του κομμουνιστικού κινήματος.

Ο Μ. Κ. και ο Γ. Θ. ήταν μέλη, στελέχη του ΚΚΕ, δεσμεύονταν από το Καταστατικό και το πρόγραμμα του Κόμματος, τις αποφάσεις των κομματικών, συλλογικών οργάνων.

Ετσι λειτουργεί το λενινιστικό, Κόμμα Νέου Τύπου. Στο πλαίσιο αυτό εκπληρώνονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις αυτών που στρατεύονται εθελοντικά στη μεγάλη αυτή υπόθεση.

Καταχράστηκαν την ιδιότητα του κομματικού μέλους και ακολούθησαν μεθοδευμένη τακτική υπονόμευσης του Κόμματος, της πολιτικής και των αρχών του.

Η δημόσια τοποθέτησή τους στον Προσυνεδριακό Διάλογο για το 15ο Συνέδριο δεν είχε ως στόχο τη συμβολή στη συζήτηση, αλλά την παρουσίαση σοσιαλδημοκρατικής πλατφόρμας, δίνοντας εσκεμμένα λαβές για το χτύπημα του Κόμματος.

Ενώ μετά το Συνέδριο επανεκλέχθηκαν σε βασικές κοινοβουλευτικές θέσεις (βουλευτής - ευρωβουλευτής), η υπονόμευση του Κόμματος συνεχίστηκε με την εμφάνιση και παρουσίαση του βιβλίου του Μ.Κ., την περίοδο των ευρωεκλογών. Το βιβλίο αυτό που παρουσίασε αυθαίρετα, όχι τυχαία, ο Γ.Θ., υιοθετεί σοσιαλδημοκρατικές αντιλήψεις και περιέχει αντικομματικές αιχμές.

Λίγες μέρες πριν τις βουλευτικές εκλογές, Απρίλης 2000, με δημόσια προσχηματική τοποθέτηση, ο Μ.Κ. ανοίγει νέο κύκλο επιθέσεων ενάντια στο Κόμμα, προσπαθώντας να γκρεμίσει αυτό που έκτιζαν οι κομμουνιστές με μόχθο, μέσα σε αντίξοες συνθήκες.

Η κατάχρηση της ιδιότητας του μέλους του Κόμματος συνεχίστηκε με επικρίσεις ενάντια στο ΚΚΕ και διαστρέβλωση της πολιτικής του, μέσω συνεντεύξεων Τύπου του Μ. Κ. και ισχνότατων συνάξεων που οργάνωσαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ στη Δράμα, στη Χαλκίδα, στο Μεσολόγγι, για την παρουσίαση του βιβλίου του.

Δεν πρόκειται βέβαια για συμπτώσεις και για τυχαία γεγονότα. Δεν έβαλε «ο διάβολος το ποδάρι του»... Αυτό το κατανοεί και ο πιο αδαής.

Πρόκειται για συνειδητές ενέργειες, με επιλογή του κατάλληλου χρόνου, για να είναι όσο γίνεται πιο αποτελεσματική η επίθεση ενάντια στο Κόμμα και πιο μεγάλη η ζημιά που θα προκαλέσει.

Ετσι λοιπόν, τα περί πολύχρονης μεθόδευσης της διαγραφής του Μ. Κ. και του Γ. Θ. είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.

Το Καταστατικό του ΚΚΕ, οι αρχές συγκρότησης και λειτουργίας του υπηρετούν τον επαναστατικό χαρακτήρα και την ιστορική του αποστολή. Από τη στιγμή που τα πρώην αυτά στελέχη εναντιώθηκαν σε κρίσιμα, στρατηγικού χαρακτήρα ζητήματα, έκαναν τις επιλογές τους και απέναντι στις οργανωτικές αρχές. Αρνήθηκαν το Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό. Η διαχειριστική τους αντίληψη δεν έχει ανάγκη από το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και το Λενινιστικό κόμμα νέου τύπου.

Εθεσαν ζήτημα άρνησης της πολιτικής εξουσίας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της (δικτατορία του προλεταριάτου), που αποτελεί την πεμπτουσία της ταξικής πάλης. Αντιτάχθηκαν στην πάλη για την αποδέσμευση από την ΕΕ, καλλιεργώντας αυταπάτες, αναπαράγοντας το παραμύθι του «μονόδρομου», εξωραΐζοντας τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής ενοποίησης.

Με τη θέση για «ενότητα στο πρόβλημα» αμφισβητείται η βασική γραμμή άμυνας και αντεπίθεσης, ο στόχος της Αντιμονοπωλιακής - Αντιιμπεριαλιστικής συσπείρωσης. Περιορίζεται η πάλη του Κόμματος, στη στενή συνδικαλιστική δράση.

Η θέση για τη συνεργασία με το ΣΥΝ και τις «άλλες αριστερές δυνάμεις», αποκρύπτει το διαχειριστικό χαρακτήρα της πολιτικής τους, τη στάση τους απέναντι στα μονοπώλια και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, παραπέμπει στη λογική της λεγόμενης «Κεντροαριστεράς», έρχεται σε αντίθεση με τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου για το ρόλο και την προοπτική του Αντιμονοπωλιακού - Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου πάλης. Το 16ο Συνέδριο, μέσα από ένα γόνιμο προσυνεδριακό διάλογο, θα αποφασίσει την πολιτική του Κόμματος για το επόμενο διάστημα και θα εκλέξει τη νέα Κεντρική Επιτροπή.

Ο στόχος αυτής της υπονομευτικής προσπάθειας είναι εμφανέστατος. Ο Μ. Κ. και ο Γ. Θ. αναπαράγουν το αντικομμουνιστικό παραμύθι περί «κρίσης» στο κόμμα μας.

Γι' αυτό καταφεύγουν στο συνειδητό ψεύδος περί δίωξης μελών και στελεχών του Κόμματος, όταν οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν ότι οι Θέσεις για το 16ο Συνέδριο υπερψηφίζονται από το σύνολο των κομματικών δυνάμεων και ο προβληματισμός που αναπτύσσεται για την αντικομματική δράση, των επίδοξων σωτήρων, είναι καταπέλτης.

Συνέπεια αυτής της βρώμικης τακτικής είναι η θέση τους για τη διάλυση του Κόμματος. Σ' αυτό ακριβώς παραπέμπει η υπαγορευμένη από τις «εκσυγχρονιστικές» τους αντιλήψεις σύλληψη για ανάληψη της ευθύνης του Συνεδρίου από «επιτροπή βετεράνων»!!

Οι κομμουνιστές επαγρυπνούν. Συσπειρωμένοι γύρω από την πολιτική και την ηγεσία του Κόμματος προετοιμάζονται να ριχτούν στη μάχη για την υλοποίηση των αποφάσεων του Συνεδρίου.