α) Είχαν αρχίσει τα «παιχνίδια» με την Προεδρία της Δημοκρατίας, καθώς έφτανε η στιγμή της αποχώρησης Καραμανλή και συνακόλουθα είχαν ξεκινήσει τα «κομπρεμί» για την αποφυγή εκλογών, β) είχε γίνει φανερή - για πρώτη φορά - η εμπλοκή της Ελλάδας στους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς της Βοσνίας, γ) είχε αποδειχτεί σε όλο της το μέγεθος η αθλιότητα των εθνικιστικών συλλαλητηρίων για τα Σκόπια.

Και τότε, λοιπόν, όπως και τώρα, το ΠΑΣΟΚ είχε κάθε συμφέρον να κορδώνεται σαν σημαιοφόρος της ...αβασίλευτης δημοκρατίας και ...μαχητής «του λαού που δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά».

Ετσι συμβαίνει συνήθως με το ΠΑΣΟΚ. Οσο πιο δεξιά, νεοφιλελεύθερα και νεοσυντηρητικά πολιτεύεται, τόσο περισσότερο μιλά για το λαό, που δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά. Και το πράττει, μπας και καταφέρει το αντίστροφο. Να ξεχάσει, δηλαδή, ο λαός τι σημαίνει η «δεξιά» πολιτική της καρατόμησης των εργασιακών σχέσεων, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων κ.ο.κ. Αλλά είναι πολύ δύσκολο το εγχείρημα του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, εκτός από τον κ. Παπαντωνίου, που όσο περισσότερο αυξάνει η ανεργία και η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης τόσο περισσότερο χαμογελάει, υπάρχει και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Κοντογιαννόπουλος, για να θυμίζει στο λαό τι σημαίνει Δεξιά...

***

Η «βασιλική περιουσία», λοιπόν, εν έτει 2000 (!), χρησιμοποιείται ξανά από το ΠΑΣΟΚ, για να μπορούν τα στελέχη του να επιδίδονται στις κορόνες της αποπροσανατολιστικής γελοιότητας.

Η τακτική του ΠΑΣΟΚ υποβοηθείται κατάλληλα από τους εξής συμπρωταγωνιστές: Αφ' ενός, τον «Κοκό», ο οποίος, ούτε λίγο - ούτε πολύ, θέλει να καμώνεται τον «αδικημένο» και πάει στα «χάι» ξενοδοχεία του Λονδίνου για να δίνει συνεντεύξεις, θέλοντας να το παίξει δικαιούχος στεγαστικού δανείου που αναζητά τη συμπόνια μας, επειδή τον αγνόησε η Εργατική Εστία... Αφ' ετέρου, έχουμε τη ΝΔ (σε όλες τις εκδοχές της), που από τον Μητσοτάκη μέχρι την επίσημη ηγεσία της και από τους βασιλόφρονες - παρανυφάκια των γαμήλιων εκδηλώσεων του «τέως» μέχρι τα αντιδραστικά κατάλοιπα του «Φρειδερικισμού», κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, για να αποδείξουν ότι αυτοί είναι που εκπροσωπούν αυθεντικά την ολιγαρχία.

Βέβαια, έχουν ένα μικρό πρόβλημα. Διότι το ΠΑΣΟΚ, παρά τις «κολοκοτρωνέικες» δηλώσεις του κ. Σημίτη και των υφισταμένων του, ακόμα κι όταν πουλάει μέσω του αντιβασιλισμού τον κάλπικο και για εσωτερική κατανάλωση «αντι-δεξιισμό» του, ξέρει να σέβεται το θεσμό της βασιλείας. Μην πάμε μακριά, στην εποχή Α. Παπανδρέου και στις συμφωνίες, που, όπως αποκαλύπτεται, τώρα, είχε κάνει, τότε, με τον «τέως» για την περιουσία «του». Για του λόγου το αληθές, αρκεί να θυμηθείτε τον ...πρίγκιψ Καραγιόργεβιτς. Ο κ. Σημίτης ήταν που μας τον έφερε στην Ελλάδα. Πριν ακόμα τον δεχτεί ο Κοστούνιτσα στο Προεδρικό Μέγαρο της Γιουγκοσλαβίας, ο δικός μας, ο κ. Παπανδρέου, τον ανακήρυξε «άνακτα» της Σερβίας...

***

Πάει πολύ να θέλει να τονώσει το δικομματισμό με «κοκορομαχίες» γύρω από το νόμο Μητσοτάκη και τη φυγάδευση της κινητής περιουσίας των τέως ανακτόρων, περιουσία που ποτέ το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε τίποτα για να επιστρέψει στο ελληνικό Δημόσιο (γιατί;).

Πάει πολύ να καμώνονται οι κύριοι Βενιζέλος, Λαλιώτης και οι λοιποί, τους «εκθρονιστές» του «Κοκού», αντί να απολογούνται, γιατί δε λύνουν το θέμα της περιουσίας εδώ και τώρα, στο πλαίσιο της επικείμενης Αναθεώρησης του Συντάγματος, ώστε ο «τέως» να εισπράξει ό,τι του ανήκει; Ούτε δεκάρα τσακιστή, δηλαδή (μήπως θέλουν να έχουν το θέμα εύκαιρο για να το ξαναχρησιμοποιήσουν και στο μέλλον;).

Τελικά, πάει πολύ, τα «κότερα», το «Σαμίνα», οι Σαλαλέδες, ο προϋπολογισμός, τα εργασιακά, το πετρέλαιο θέρμανσης και τόσα ακόμα, να «καούν», επειδή κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να φέρουν κοντύτερα τις Απόκριες και βάλθηκαν να μας πείσουν - εν έτει 2000, επαναλαμβάνουμε - ότι είναι οι ...εκπορθητές της Βαστίλλης.