Το αντεργατικό τερατούργημα που χτυπάει κατάκαρδα το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, την ιστορική κατάκτηση της εργατικής τάξης, το οκτάωρο και το επτάωρο, και επιβάλει την «ελαστικότητα» κατ' απαίτηση των καπιταλιστών, συζητείται από χτες στη Βουλή.

Την απόσυρση του αντεργατικού τερατουργήματος ζήτησε στην ομιλία του ο εισηγητής του ΚΚΕ Σπ. Στριφτάρης τονίζοντας: «Κάθε βουλευτής αναλαμβάνει σήμερα μεγάλες ευθύνες. Ψήφος υπέρ του νομοσχεδίου συνιστά συναίνεση στην επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα, καταπάτηση θεμελιωδών εργασιακών δικαιωμάτων. Δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο αντεργατικό νομοσχέδιο που αφαιρεί το ένα ή το άλλο δικαίωμα των εργαζομένων και παρέχει προνόμια στο κεφάλαιο. Πρόκειται για τερατούργημα που χτυπάει κατάκαρδα το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, την ιστορική κατάκτηση της εργατικής τάξης, το οκτάωρο και το επτάωρο, επιβάλλοντας την ελαστικότητα του ωραρίου εργασίας, τη λεγόμενη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, σύμφωνα με τις ανάγκες των καπιταλιστών για την αύξηση των υπερκερδών τους.

Η κυβέρνηση νομοθετεί για λογαριασμό των βιομηχάνων και των άλλων τμημάτων της ολιγαρχίας του πλούτου, κάνοντας πράξη τις κατευθύνσεις της ΕΕ της επονομαζόμενης Λευκής, στην ουσία Μαύρης, Βίβλου, των πολυεθνικών, που πέρασαν από τη Βουλή το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΣΥΝ.

Την ώρα που η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας τονίζει τις δυνατότητες για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, για τη γενικευμένη εφαρμογή του εφτάωρου και του 35ωρου τη βδομάδα, του εξάωρου για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, η κυβέρνηση επιχειρεί να γυρίσει την εργατική τάξη στον εργασιακό μεσαίωνα καταργώντας το οκτάωρο, δίνοντας στους εργοδότες τη δυνατότητα να διαχειρίζονται 138 ώρες εργασίας, να τις κατανέμουν σύμφωνα με τις επιδιώξεις τους και να αυξάνουν τον ημερήσιο χρόνο εργασίας μέχρι την εξόντωση των εργαζομένων, χωρίς να πληρώνουν υπερωριακή αμοιβή.

Αντί για υπερωριακή αμοιβή θα δίνουν ρεπό ή αύξηση της ετήσιας άδειας. Είναι πρωτάκουστο και πρόκειται για διαδικασία καταλήστευσης των εργαζομένων και χρυσοφόρα πηγή για το μεγάλο κεφάλαιο. Ο κυβερνητικός ισχυρισμός περί μείωσης των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας στις 38 είναι ουσιαστικά απάτη γιατί το 38ωρο απαιτεί τη ρητή κατοχύρωση των 7,5 εργάσιμων ωρών την ημέρα.

Υποκριτικές χωρίς αντικείμενο είναι επίσης οι κυβερνητικές τυμπανοκρουσίες για την κατάργηση της υπερεργασίας και η αύξηση της υπερωριακής αμοιβής γιατί οι εργοδότες θα χρησιμοποιούν χωρίς υπερωριακή αμοιβή την υπερεργασία που προκύπτει από τη διευθέτηση των 138 ωρών το χρόνο».

Ο Σπ. Στριφτάρης κατήγγειλε ότι με το νομοσχέδιο «οργανώνεται σφοδρότερη επίθεση ενάντια στο δικαίωμα της δουλιάς, ενάντια στην πλήρη σταθερή απασχόληση που θυσιάζεται στο βωμό της απασχολησιμότητας, της μερικής απασχόλησης, της υποαπασχόλησης. Αυτό επιδιώκει να περάσει η κυβέρνηση με την αύξηση του ορίου των απολύσεων, εφοδιάζοντας ταυτόχρονα το οπλοστάσιο της εργοδοτικής τρομοκρατίας με ακόμα περισσότερα όπλα.

Στοχεύοντας στην απασχολησιμότητα στην ψευτοαπασχόληση, στο μοίρασμα της ανεργίας, το νομοσχέδιο προκρίνει τη μερική απασχόληση ακόμα και λιγότερων από τέσσερις ώρες και αναφέρεται σε αυξήσεις - εμπαιγμό για να προσελκύσει νέα θύματα, απασχολήσιμους που θα βασανίζονται για να εξασφαλίσουν ένα μπουκάλι γάλα και μία φραντζόλα ψωμί την ημέρα.

Η κυβέρνηση προκλητικά προχωράει στην απαλλαγή των εργοδοτών από το 18% της ασφαλιστικής εισφοράς, στοχεύοντας όχι μόνο στην πριμοδότηση της πλουτοκρατίας, αλλά και στην υπονόμευση της οικονομικής βάσης των Ταμείων στη βάση των σχεδίων για την κατεδάφιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης».

Στο σημείο αυτό ο βουλευτής παρατήρησε ότι η θέση πως η απαλλαγή θα καλύπτεται από τον προϋπολογισμό, πρέπει να εξεταστεί μέσα από το πρίσμα των τεράστιων ήδη οφειλών του κράτους προς τα ασφαλιστικά ταμεία, που φθάνουν το 1,5 τρισ. δρχ. «Ας καταβάλλει η κυβέρνηση πρώτα τα χρωστούμενα και να αφήσει τα κουβαρνταλίκια», τόνισε χαρακτηριστικά.

Σχολιάζοντας τη «διαφωνία» των βιομηχάνων με τα προτεινόμενα μέτρα τόνισε ότι αυτοί «υποτίθεται ότι γκρινιάζουν γιατί στοχεύουν σε ακόμα περισσότερα προνόμια, αφού θεωρούν την κυβέρνηση πραγματικά υπηρέτη τους και τα θέλουν όλα». «Γκρινιάζει, είπε, και η ΝΔ, αλλά από τη σκοπιά της ολοκληρωτικής απελευθέρωσης και έτσι επί της ουσίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπηρετώντας τα συμφέροντα των μονοπωλίων συμφωνούν στον πυρήνα των αντεργατικών μέτρων και στην κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων».

Η ανεργία, είπε ο Σπ. Στριφτάρης, είναι γέννημα του καπιταλισμού και αυτό το ξέρουν καλά τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ και κάθε διαχειριστής του συστήματος, που διαπιστώνει ότι οι κυβερνήσεις εναλλάσσονται, οι υποσχέσεις και οι δημαγωγικές μεγαλοστομίες επαναλαμβάνονται, αλλά το πρόβλημα οξύνεται και καταδικάζει χιλιάδες οικογένειες στην εξαθλίωση.

«Το ΚΚΕ, είπε, τονίζει ότι η εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων του νομοσχεδίου θα αυξήσει τη στρατιά των απασχολήσιμων, των μισοανέργων και των ανέργων, γιατί εκτός των άλλων με την ελαστικότητα του ωραρίου και τη διευθέτηση οι βιομήχανοι θα καλύπτουν μεγάλο μέρος των παραγωγικών αναγκών με την αύξηση του εργάσιμου χρόνου, με την αξιοποίηση των 138 ωρών της διευθέτησης και τις υπερωρίες με την εντατικοποίηση της δουλιάς».

Ο εισηγητής της ΝΔ, Π. Παναγιωτόπουλος, χαρακτήρισε το νομοσχέδιο «ψευδεπίγραφο» και «αναποτελεσματικό», αλλά η κριτική του ήταν από την πλευρά των ακόμα περισσότερων αντεργατικών ρυθμίσεων, αφού ζήτησε τη λήψη μέτρων για την προώθηση των «διαρθρωτικών αλλαγών» και την «απελευθέρωση των αγορών».

Από την πλευρά του ο ειδικός αγορητής του ΣΥΝ, Γ. Αμπατζόγλου, τόνισε ότι το νομοσχέδιο δεν προωθεί την απασχόληση, απορυθμίζει ακόμη περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις και δρομολογεί νέες ανεξέλεγκτες υπέρ των εργοδοτών καταστάσεις στην αγορά εργασίας.