Με το διορισμό του στη θέση του προέδρου του Ανώτατου Υπηρεσιακού Συμβουλίου ανταμείφθηκε από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών ο συνταξιούχος πρέσβης (επί τιμή) Ιωάννης Μπεβεράτος. Τα προσόντα του εν λόγω συνταξιούχου διπλωμάτη, τα οποία αξιολόγησε και επιβράβευσε η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών, είναι ο αντικομμουνισμός και η απόλυτη προσήλωσή του στις πολιτικές ενσωμάτωσης στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που ακολουθεί εντατικά η κυβέρνηση. Ο Ι. Μπεβεράτος έχει διορισθεί στην παραπάνω θέση από τον ΥΠΕΞ Δημ. Δρούτσα με διετή θητεία και ημερομηνία ανάληψης καθηκόντων του την 1/1/2011. Ο διορισμός υπεγράφη το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη. Λίγες μέρες μετά το διορισμό του, στις 14 Δεκέμβρη, ο Ι. Μπεβεράτος, εκφράζοντας δημόσια το πνεύμα και τη φιλοσοφία της κυβέρνησης, φρόντισε να επιτεθεί στο ΚΚΕ, δημοσιεύοντας στην «Καθημερινή» μια επιστολή, με αντικομμουνιστική επιχειρηματολογία τού στιλ ότι «το κόμμα αυτό, μαζί με τα συνδικαλιστικά του όργανα, προβαίνει ή και υποστηρίζει ακραίες και έκνομες ενέργειες, με σκοπό όχι να "προασπίσει" τα δικαιώματα των εργαζομένων, όπως δήθεν ισχυρίζεται, αλλά να πλήξει την οικονομία της χώρας και κατ' ακολουθίαν την κοινωνική συνοχή της, σε μια κρίσιμη καμπή για την επιβίωση της πατρίδας μας». Και καλεί την «πολιτεία να αντιμετωπίσει αποφασιστικά και αποτελεσματικά την τακτική του Κομμουνιστικού Κόμματος. Το απαιτεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και το δημοκρατικό μας πολίτευμα». Μόνο που δε λέει ανοιχτά στην κυβέρνηση να θέσει εκτός νόμου το ΚΚΕ! Πίσω από την «αγανάκτηση» του πρεσβευτή για τη «διασάλευση της τάξης» από την πάλη του λαού, στην οργάνωση της οποίας πρωτοστατεί το ΚΚΕ, δεν κρύβεται μόνον ο φόβος της κυβέρνησης για τη λαϊκή οργή και την επιρροή των θέσεων του Κόμματος. Ενυπάρχει και η δικαιολογημένη ανησυχία για την επίδραση που έχει στο λαό η αποκάλυψη από το ΚΚΕ των επικίνδυνων σχεδίων για συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, όπως και για το βάθεμα της συμμετοχής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Είναι αυτονόητο ότι όσο πλησιάζει η ώρα τέτοιων σημαντικών για την ντόπια αστική τάξη αποφάσεων, η κυβέρνηση αναζητά στελέχη ικανά να τις προωθήσουν και να τις υπερασπιστούν, κόντρα στο κοινό αίσθημα και τα συμφέροντα του λαού. Τεκμήριο της «αποτελεσματικότητας» τέτοιων διπλωματών φαίνεται πως είναι και ο αντικομμουνισμός, όπως επιβεβαιώνει ο διορισμός του Μπεβεράτου στη συγκεκριμένη θέση.