Ηκυβέρνηση, όπως έχει εξαγγείλει, θα παραχωρήσει στο κεφάλαιο και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Το σχέδιο ήταν παλιό, όμως ματαιώθηκε, χάρη στην αντίθεση του τότε ΔΣ (που πρόεδρός του ήταν ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδας, κ. Δημήτρης Χαλικιάς, του συντάκτη αυτού του άρθρου, μέλους του ΔΣ) και την αντίθεση του προσωπικού. Ετσι, το Ιδρυμα, που είχε συσταθεί με το Ν.3446/1909 και Ν.495/1914, παράμεινε μέχρι τώρα, ο «κουμπαράς του λαού».

Σ' αυτό το πιστωτικό Ιδρυμα εμπιστευόταν τις οικονομίες του ο εργάτης, ο αγρότης, ο υπάλληλος, η νοικοκυρά, ο μαθητής και για την ασφάλεια των καταθέσεών τους εγγυητής ήταν το κράτος. Μάλιστα αυτό αποδείχτηκε όταν μετά την απελευθέρωση της χώρας από τη γερμανική κατοχή το 1944, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ήταν το μόνο που αποζημίωσε τους καταθέτες του, σε αντίθεση με τις τράπεζες που αρνήθηκαν. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν είναι κερδοσκοπικός οργανισμός, όπως οι τράπεζες και γι' αυτό τα χρηματικά διαθέσιμά του, τα διαθέτει σε χαμηλότοκες χρηματοδοτήσεις στους οργανισμούς και επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας για την κατασκευή σχολικών κτιρίων, νοσοκομείων, δρόμων, σε δήμους και κοινότητες, σε Λιμενικά Ταμεία κλπ.

Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση επιθυμεί να βοηθήσει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και να συμβάλλει στην ανάπτυξή του σε όφελος του λαού και της εθνικής οικονομίας και όχι του χρηματιστικού κεφαλαίου, πρέπει να εγκαταλείψει την αντιλαϊκή και αντιοικονομική προσπάθειά της να ιδιωτικοποιήσει τον Οργανισμό και να αφήσει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να παραμείνει με τη νομική μορφή που έχει σήμερα της «Δημόσιας Υπηρεσίας σε διοικητική και οικονομική αποκέντρωση».

Ηκυβέρνηση δεν έχει κανένα δικαίωμα να «ρισκάρει» τις οικονομίες του λαού και να τις παίξει στον «τζόγο του Χρηματιστηρίου» με την έκδοση μετοχών. Αλλά δεν έχει και το δικαίωμα της διασπάθισης των διαθέσιμων του Ιδρύματος με διορισμούς «ντοκτοράδων εξ Αμερικής» σε βάρος της άριστης στελέχωσης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου με έμπειρο και αξιόλογο προσωπικό, καθώς γνωρίζω ύστερα από τη μακρόχρονη υπηρεσία στο Ιδρυμα.