Πάνω από 150.000 άμεσα ασφαλισμένοι αγρότες - το 20% και πλέον του συνόλου των αγροτικών νοικοκυριών της χώρας μας - δε δικαιούνται, βάσει νόμου, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στο ΕΣΥ, επειδή δεν είχαν να πληρώσουν την εισφορά τους στον ΟΓΑ. Μαζί με τους άμεσα ασφαλισμένους, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μένουν - η τελευταία διορία για να πληρώσει κάποιος τις εισφορές, ώστε να αναθεωρήσει το βιβλιάριο υγείας, έληξε στις 31 του περασμένου Γενάρη και έκτοτε ουδείς γνωρίζει ακριβώς για πόσο διάστημα ακόμα θα δοθεί σιωπηρή παράταση - και τα προστατευόμενα μέλη των αγροτών. Τούτο σημαίνει ότι κοντά 400.000 άνθρωποι - άνδρες και γυναίκες από 18 μέχρι 65 ετών και παιδιά αγροτών - αν ασθενήσουν, δε θα μπορούν να επισκεφτούν τον αγροτικό γιατρό και το Κέντρο Υγείας της περιοχής τους, ή να νοσηλευτούν σε δημόσιο νοσοκομείο, ενώ θα είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν από την τσέπη τους το σύνολο της τιμής των φαρμάκων που θα χρειαστούν.

Το 1998 ψηφίστηκε ο νόμος, με βάση τον οποίο ο αγρότης υποχρεούται να καταβάλλει εισφορά στον ΟΓΑ - «νέο τσουχτερό χαράτσι» τη χαρακτήρισαν από τότε το ΚΚΕ και το αγωνιστικό αγροτικό κίνημα - για να δικαιούται σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Σταδιακά και αρχής γενομένης από το 2003, καταργείται το προνοιακό βοήθημα που δίνεται στους αγρότες, όταν φτάσουν στο 65ο έτος της ηλικίας τους - ανέρχεται στις 46.000 δραχμές το μήνα και, δυστυχώς, εξακολουθούν να το ονομάζουν «αγροτική σύνταξη» - και με την ολοκλήρωση του μέτρου, όπως υπολογίζει η κυβέρνηση, το κράτος θα έχει αποφύγει έξοδα πάνω από 300 δισεκατομμύρια το χρόνο. Ο νέος νόμος - κινούμενος στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία στοχεύει στην κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης και στην ενίσχυση των ιδιωτικών ασφαλίσεων, καθώς και στον περιορισμό των συντάξεων και των συνταξιούχων - έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα, επιχειρώντας την αφαίμαξη των αγροτών.

Πλην, όμως, «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Ενα μεγάλο μέρος του αγροτικού κόσμου δεν έχει, πράγματι, την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει το σύνολο των εισφορών για τον ΟΓΑ και κινδυνεύει να μείνει χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σήμερα και χωρίς σύνταξη αύριο. Και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, γιατί το αγροτικό εισόδημα, εξαιτίας της εφαρμοζόμενης αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, συνεχώς μειώνεται τα τελευταία χρόνια κι έχει συρρικνωθεί δραματικά. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο το γεγονός ότι το σύνολο, σχεδόν, των μικρομεσαίων αγροτών της χώρας μας είναι καταχρεωμένοι και τελούν «υπό την ομηρίαν» της Αγροτικής Τράπεζας - θύματα της τοκογλυφίας της, που εκδηλώνεται με τα υψηλά επιτόκια δανεισμού, τους τόκους υπερημερίας και τα πανωτόκια - και χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίζονται, «μακραίνοντας» κι άλλο τη «λίστα» της ανεργίας και δημιουργώντας ένα νέο κύμα μετανάστευσης από την ελληνική ύπαιθρο προς τα σκλαβοπάζαρα του εξωτερικού.

Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να λυπηθεί τους φτωχούς αγρότες, που στερούνται το δικαίωμα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στη σύνταξη και ν' αλλάξει την αγροτική και, γενικότερα, την κοινωνικοοικονομική πολιτική της. Αυτή η πολιτική δεν αλλάζει, ανατρέπεται. Κι αυτό μόνο με τους αγώνες της αγροτιάς, μόνο με τον κοινό αγώνα όλων των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, μπορεί να γίνει. Ο ενωτικός λαϊκός αγώνας θα συμβάλει και στη δημιουργία καλύτερων προϋποθέσεων για τη συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου, που θα αναδείξει τη Λαϊκή Εξουσία, η οποία θα εφαρμόσει Λαϊκή Οικονομία...