Μπροστά στη γενική κατακραυγή και τις αντιδράσεις που προξενεί ο «τρομονόμος», ο υπουργός Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλος, στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», δήλωσε ότι προτίθεται να κάνει κάποιες μικροαλλαγές πριν κατατεθεί το νομοσχέδιο στη Βουλή. Ωστόσο, θα είναι οριακές μόνο βελτιώσεις του «τρομονόμου», χωρίς να αλλάζουν σε τίποτα οι κατευθυντήριες γραμμές του.

Οι αντιδράσεις που έχουν εκδηλωθεί κατά του «τρομονόμου» από το νομικό κόσμο, δικηγορικούς συλλόγους, κοινωνικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις κλπ. πήραν τη μορφή χιονοστιβάδας και ιδιαίτερη αίσθηση προξένησαν οι αντιρρήσεις σημαντικών πανεπιστημιακών καθηγητών, όπως των Γ. Α. Μαγκάκη, Γ. Κασιμάτη, Στ. Αλεξιάδη, Ι. Πανούση, Ν. Παρασκευόπουλου, Ι. Μανωλεδάκη, Κ. Κωνσταντινίδη, Ηλ. Αναγνωστόπουλου κλπ.

Στην Επιτροπή Αγώνα που έχει συστήσει η Δημοκρατική Συσπείρωση για τις λαϊκές ελευθερίες και αλληλεγγύη συμμετέχουν άτομα, ανεξαρτήτως πολιτικών και ιδεολογικών πεποιθήσεων, ξεκινώντας από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Συνασπισμό, το ΔΗΚΚΙ, μέχρι την εξωκοινοβουλευτική αριστερά, ανένταχτους και φυσικά το ΚΚΕ.

Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στα σωματεία και ομοσπονδίες, καθώς στην Επιτροπή Αγώνα συμμετέχουν από την Ομοσπονδία των Οικοδόμων μέχρι την Ομοσπονδία των Εργαζομένων του υπουργείου Εμπορίου.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλος δηλώνει τώρα ότι σκοπεύει να προχωρήσει στην απαγόρευση παρακολούθησης εντός της κατοικίας, ιδιωτικής ή επαγγελματικής, δε θα επιτρέπεται στους αστυνομικούς να επιχειρούν προβοκατόρικες ενέργειες, θα υπάρξει επαναδιατύπωση της έννοιας της εγκληματικής οργάνωσης και κάποιες εγγυήσεις για τη λήψη γενετικού υλικού.

Η ουσία, όμως, είναι ότι παραμένει πλήρως η γενική φιλοσοφία του «τρομονόμου». Ετσι, θα παραμείνουν οι προβλέψεις για την εκδίκαση των υποθέσεων τρομοκρατίας και οργανωμένου εγκλήματος μόνο από ενόρκους και όχι από δικαστές, τα μέτρα για την ηλεκτρονική παρακολούθηση υπόπτων με καταγραφή ήχου και εικόνας, η μείωση του αριθμού των βουλευμάτων για την παραπομπή στο ακροατήριο, ο συσχετισμός των προσωπικών δεδομένων κλπ.

Ο Μ. Σταθόπουλος υπεραμύνθηκε του «τρομονόμου», ενώ εμμέσως παραδέχτηκε ότι υπήρξαν και έξωθεν πιέσεις. «Φυσικά, δε θα αμφισβητήσω ότι υπάρχει ενδιαφέρον των ξένων, είπε, για το αν και πώς αντιμετωπίζουμε το οικονομικό και τρομοκρατικό οργανωμένο έγκλημα, το οποίο ταλανίζει και αυτούς (ενδιαφέρον που σε μερικές περιπτώσεις συνδέεται, ομολογουμένως, με αμφιβολίες για το κατά πόσον έχουμε τη διάθεση να αντιμετωπίζουμε σοβαρά την οργανωμένη εγκληματικότητα)». Μάλιστα, ισχυρίστηκε ότι με την ψήφιση του «τρομονόμου» θα έχουμε και «ενίσχυση της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας».

Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλεί η επίθεση που εξαπολύει ο υπουργός Δικαιοσύνης σε όσους αμφισβητούν το νομοθέτημά του και υπερασπίζονται τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Ο Μ. Σταθόπουλος, απαντώντας σε όσους αρνούνται τον «τρομονόμο» και αγωνίζονται για να μην περάσει αυτό το τρομονομοθέτημα, χάνει την ψυχραιμία του και κατηγορεί για «λαϊκισμό», όσους δε συμφωνούν με τον «τρομονόμο» και μεταξύ των άλλων αναφέρει και τα εξής: «Πρόκειται για αποθέωση της αμετροέπειας, λέει. Χάνουμε κυριολεκτικά το μέτρο. Βρήκαμε φαινομενικές αφορμές να λέμε μεγάλα λόγια για ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες, χωρίς καν αναφορά στην ανάγκη αντιμετώπισης της οργανωμένης εγκληματικότητας, λες και αυτός ο στόχος πρέπει να διαγραφεί από την πολιτική μιας δημοκρατίας. Τέτοιου είδους μεγαλόστομη κριτική είναι αβανταδόρικη, χαϊδεύει το αυτί του ανυποψίαστου πολίτη. Πρόκειται για λαϊκισμό, συνειδητό ή μη».

Στις εύγλωττες ανησυχίες νομικών, όπως του προέδρου της Ενωσης Ελλήνων Ποινικολόγων Χρ. Αργυρόπουλου, ότι ο νομοθέτης δε δικαιούται να θάλπει την ασύδοτη εισβολή του κράτους στην ιδιωτική σφαίρα των πολιτών, ο υπουργός Δικαιοσύνης επιστρατεύει «το συμφέρον της ολότητας» και πως «δεν πρέπει να διστάζουμε να λέμε πως υπάρχουν θεμιτοί και αναγκαίοι περιορισμοί στις ελευθερίες μας».

Ο Μ. Σταθόπουλος επικρίνει και τους ειδικούς - νομικούς που αντιτίθενται στον «τρομονόμο». «Οι ειδικοί δε νομοθετούν, λέει. Αλλοι είναι σε μια δημοκρατία οι νομοθέτες... Παρατηρήσεις που εκφέρονται με αξιωματικό τρόπο, που αξιώνουν ισχύ μόνο και μόνο επειδή προέρχονται από κάποιον ειδικό, είναι αντιεπιστημονικές».