Η αλήθεια, όμως, είναι αρκετά διαφορετική. Να, ένα μικρό δείγμα από το άρθρο του Β. Μουλόπουλου, πάλι από το «Βήμα της Κυριακής»:

«...Να λοιπόν που το "τέλος της Ιστορίας" δε σήμανε ακόμη. Την περασμένη Πέμπτη όλα τα μεταμαρξιστικά αστέρια του εκσυγχρονισμού πάγωσαν (μαζί με το ασφαλιστικό), διαπιστώνοντας ότι υπάρχει ακόμη εργατική τάξη.

Ο "Μαρξ πέθανε", αλλά όλοι όσοι προσπάθησαν να στηρίξουν τις καριέρες τους (και τις περιουσίες τους) πάνω στο πτώμα του δεν αισθάνθηκαν και πολύ καλά παρακολουθώντας τα "παρωχημένα πολιτικά υποκείμενα" να πλημμυρίζουν τους δρόμους της Αθήνας.

Καταλαβαίνω την αγωνία τους. Επί δέκα χρόνια κέρδιζαν όλες σχεδόν τις μάχες και τώρα χάνουν τον πόλεμο αυτόν από τους "λιγδιάρηδες", τους "Τουρκαλβανούς", τους "οπισθοδρομικούς", τους "Βαλκάνιους", που ούτε τα βραβεία ποπ κορν, ούτε ο γάμος της Μενεγάκη σε απευθείας σύνδεση μπορούν να εξοντώσουν. Ο πανικός της ήττας είναι διάχυτος στο στρατόπεδο των εκσυγχρονιστών. Τον αισθάνεσαι αυτόν τον πανικό, τον μυρίζεσαι τον φόβο των πολιτικών που παρέδωσαν τα πρωτεία της πολιτικής στους λογιστές και τα πρωτεία της ιδεολογίας στους μουλάδες της "μοναδικής σκέψης"».