«Αλληλεγγύη των γενεών». Αυτό είναι το καινούριο παραμύθι της κυρίαρχης νεοφιλελεύθερης προπαγάνδας, για να δικαιολογήσουν την εμμονή τους στα αντιασφαλιστικά μέτρα. «Αν δεν παρθούν τώρα μέτρα τότε δε θα πάρουν σύνταξη οι επόμενες γενιές», αναμασούν Σημίτης, Καραμανλής, Μάνος, Αβραμόπουλος, ΣΕΒ και όσοι απαρτίζουν τον αντιλαϊκό συνασπισμό. Κατ' αρχήν πρέπει να σημειώσουμε ότι όταν ψήφιζαν τα μέτρα για την «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων φώναζαν ότι τα παίρνουν γιατί «σκέφτονταν τους άνεργους». Και αυτό που κατάφεραν είναι να μοιράσουν μια θέση εργασίας σε δύο ή τρεις εργαζόμενους, να ενισχύσουν τη μερική απασχόληση και άρα τη μερική σύνταξη. Με λίγα λόγια έβαλαν τους εργαζόμενους, χειροτερεύοντας δραματικά τη θέση τους, να πληρώσουν χωρίς βέβαια να μειωθεί η ανεργία, αλλά, αποκλειστικά και μόνο να αυξηθούν τα κέρδη της μεγάλης εργοδοσίας.

Αυτό επιχειρούν και τώρα. Οι εργαζόμενοι να πληρώσουν τώρα και «τοις μετρητοίς», να δεχτούν να τους αφαιρεθούν κεκτημένα δικαιώματα, για να έχουν -οι ίδιοι και οι οι επόμενες γενιές- συντάξεις πείνας. Είναι φανερό ότι πρόκειται για αλληλεγγύη προς το κεφάλαιο και τα υπερκέρδη του. Από την άλλη, για να μην ξεφτιλίζουν και τις λέξεις, η πραγματική αλληλεγγύη των γενεών είναι οι εργαζόμενοι να υπερασπίζονται και να διευρύνουν τα δικαιώματά τους σήμερα, ώστε να μπορούν -εκτός των άλλων- να κληροδοτούν περισσότερα και στις επόμενες γενιές.