Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή 360^ο του ALPHA και την δημοσιογράφο Σοφία Παπαϊωάννου.

Ακολουθεί ολόκληρη η συζήτηση.

***

-- Λέτε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να ζήσει χωρίς να είναι μέσα στην ΕΕ. Να ζήσει καλύτερα και να μπορεί να θρέψει... Και δεν το θεωρείτε ότι αυτό έχει έναν κίνδυνο.

-- Μα δεν το καταλαβαίνουμε έτσι εμείς, ούτε πρέπει και ο κόσμος, οι εργαζόμενοι που μας ακούνε, να το βλέπουν στατικά, αυτό. Η πρόταση αυτή του ΚΚΕ - γιατί ψάχνουμε, συζητάμε και προεκλογικά και πάντα βάζουμε στην ελληνική κοινωνία τις θέσεις μας, όλα τα κόμματα, αλλά και το ΚΚΕ - να σκεφτεί ο κόσμος να προβληματιστεί για μια εναλλακτική πρόταση, για μια πρόταση που θα μας βγάλει από την κρίση, θα μας βγάλει απ' αυτό το μονόδρομο που μέχρι σήμερα έχουμε γνωρίσει και που δυστυχώς μας έφερε εδώ που μας έφερε.

Συμμαχίες μπορεί να γίνουν με άλλες χώρες, με άλλα κράτη. Θα μπορούσε να συνεργαστεί και με άλλες χώρες της περιοχής και των Βαλκανίων και της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης, άλλες ευρωπαϊκές χώρες, χώρες της Βορείου Αφρικής που είναι στη γειτονιά μας. Επίσης, ασιατικές χώρες. Θα μπορούσε να υπάρχει και αμοιβαία ανταλλαγή προϊόντων, αν θέλετε σε ισότιμη επωφελή βάση, όχι όπως γίνεται σήμερα. Δηλαδή, μας λείπει κάποιο προϊόν εμάς, π.χ. καύσιμα λέω τώρα υποθετικά, βρίσκεις και κάνεις ανταλλαγές. 'Η τους λείπουν αγροτικά προϊόντα ή άλλα προϊόντα του ορυκτού πλούτου ή της βιομηχανίας, της μεταποίησης που μπορεί να παράγει η Ελλάδα, πρωτότυπα ή καλύτερα και τους ενδιαφέρουν; Θα μπορούσε να γίνει ισότιμη ανταλλαγή σε αυτή τη βάση.

Δεν είναι απαραίτητο, δηλαδή, να είσαι ενταγμένος σε μια λυκοσυμμαχία ή σε μια συμμαχία που δε συμφέρει τη χώρα σου, δε συμφέρει το λαό σου αλλά συμφέρει μόνο αυτούς που έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι.

-- Απλώς θα έλεγε κάποιος, αφού θεωρείτε την Ευρώπη μια λυκοσυμμαχία, γιατί συμμετέχετε στις ευρωεκλογές μεθαύριο; Να μην κατέβει το ΚΚΕ, να μην έχει αντιπροσώπους στην Ευρωβουλή, αφού δεν πιστεύει σ' αυτήν.

-- Ξέρετε, αυτό μας το ρωτάγανε απ' όταν μπήκαμε στην ΕΕ. Ομως, μετά από τόσα χρόνια έχει νομίζω πείρα ο ελληνικός λαός. Αυτό θα ήθελα να σας απαντήσω. Δηλαδή, ξέρει ότι οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, για παράδειγμα, δίνουν σοβαρές μάχες μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, στην Ευρώπη και για να καθυστερήσουν μέτρα, τα οποία δε συμφέρουν τη χώρα, το λαό μας, για να εμποδίσουν άλλα και βεβαίως πρώτα απ' όλα να αποκαλύψουν τι σχεδιάζεται. Γιατί, ξέρετε, είναι πάρα πολύ σημαντικό να ξέρει ο ελληνικός λαός έγκαιρα τι θα του συμβεί το επόμενο διάστημα. Μπορεί να προετοιμαστεί. Γιατί όσα μέτρα έρχονται στο ελληνικό κοινοβούλιο που τα φέρνει η ελληνική κυβέρνηση, αντίστοιχα και άλλες κυβερνήσεις από άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ, αυτά έχουν συζητηθεί ένα εξάμηνο πριν, ένα χρόνο πριν, ίσως μερικά, πολλά χρόνια πριν, στην ΕΕ, στο Ευρωκοινοβούλιο, έχουν δοθεί κατευθύνσεις, έχουν δοθεί ντιρεκτίβες και οδηγίες και μετά έρχεται η εκάστοτε κυβέρνηση να τις υλοποιήσει.

-- Οπότε οι ευρωβουλευτές σας τι έχουν δει ότι έρχεται για την Ελλάδα στους επόμενους μήνες;

-- Ηδη με το μεσοπρόθεσμο αναπτύχθηκε αυτή η πορεία. Κοιτάξτε, εμείς δεν είμαστε με τους πανηγυρισμούς που κάνει η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή για την έξοδο από την κρίση, για την έξοδο στις αγορές, το πρωτογενές πλεόνασμα κ.λπ., παρότι δεν καταστροφολογούμε όπως άλλα κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα. Εμείς με βάση την ανάλυσή μας, ξέρουμε ότι φτάνοντας στον πάτο της κρίσης, κάθε τέτοια οικονομική κρίση κάνει τον κύκλο της, θα υπάρξει κάποια αναζωογόνηση, κάποια στιγμή, θα υπάρξει κάποια ανάκαμψη. Το 2014, λοιπόν, θεωρούμε ότι θα υπάρξει μια σταθεροποίηση της οικονομίας στην Ελλάδα, μόνο που θα είναι σταθεροποίηση, για να μην μπερδευόμαστε, για το κεφάλαιο, για την ανάπτυξη των μονοπωλιακών ομίλων, των κερδών τους. Δε θα υπάρξει σταθεροποίηση με την έννοια ότι δε θα παρθούν, για παράδειγμα, άλλα μέτρα. Δηλαδή, αυτό το μέτρο των ομαδικών απολύσεων, που έχει ξεκινήσει η συζήτηση ήδη - γιατί η ΕΕ έχει δώσει αντίστοιχες οδηγίες - θα το έχουμε μετά τις εκλογές. Τώρα θα είναι το Σεπτέμβρη, τον Οκτώβρη, θα είναι το 2015 δεν έχει σημασία. Οι ιδιωτικοποιήσεις, για παράδειγμα, σε μια σειρά τομείς ήδη έχουν ξεκινήσει και θα προχωρήσουν πιο εντατικά. Αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία, στην Υγεία που σημαίνει περικοπή για να υπάρξουν οι λεγόμενοι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, θα υπάρξουν. Και στην Παιδεία και στην Υγεία και στο φάρμακο και σε μια σειρά άλλα ζητήματα.

-- Οταν εσείς λέτε ότι θέλετε όπως και όλος ο κόσμος μια ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αυτό πώς το εννοείτε; Δηλαδή, τι φανταζόσαστε, τι θα θέλατε να γίνει;

-- Σε άλλη κατεύθυνση, όμως. Για μας ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των πλούσιων πηγών που έχει και του ορυκτού πλούτου και της μεγάλης βιομηχανίας που έχει και σε σύγχρονους τομείς η ελληνική οικονομία, μπορεί να γίνει με άλλη εξουσία, με άλλη διακυβέρνηση, όπως λέει και ο κόσμος, όπως το ξέρουμε όλοι μας. Χρειάζεται, δηλαδή, αυτό που λέμε να είναι πραγματικά στην εξουσία, στη διακυβέρνηση ο λαός, τα λαϊκά στρώματα.

-- Ηθελα να σας ρωτήσω. Εμείς στην εκπομπή έχουμε παρουσιάσει πάρα πολλές φορές, και το ξέρετε και εσείς ότι υπάρχουν πάρα πολλές ομάδες νέων ανθρώπων που κάνουν μια μικρή οργάνωση, μια μικρή ομάδα και προσπαθούν να στήσουν μια μικρή επιχείρηση, προσλαμβάνουν κάποιους ανθρώπους και σιγά σιγά προσπαθούν να χτίσουν κάτι που θα πετύχει ελπίζουν. Αυτή τη μικρή ομάδα που προσπαθεί να κάνει τώρα κάτι, μέσα στην κρίση, εσείς τη θεωρείτε κεφάλαιο;

-- Καλά, κεφάλαιο είναι. Υπάρχουν τέτοιες μικρές επιχειρήσεις για παράδειγμα αυτοαπασχολούμενοι, που εμείς θεωρούμε και έχουμε προτάσεις και γι' αυτούς, απ' τη σκοπιά της λαϊκής συμμαχίας που πρέπει να δημιουργηθεί στη χώρα μας, της ενότητας του λαού, είναι μέσα. Δηλαδή, είναι μικρές επιχειρήσεις, αυτοαπασχολούμενοι, όπως από την άλλη μεριά είναι οι φτωχοί αγρότες, είναι οι εργάτες, οι άνεργοι. Ολοι αυτοί έχουν κοινά συμφέροντα. Ξέρετε, απέναντι είναι τα μονοπώλια. Γι' αυτό εμείς θεωρούμε ότι αυτή η συμμαχία και αυτό πρέπει να παλεύει, μέχρι να φτάσει πραγματικά αυτός ο λαός να μπει στην εξουσία. Ολοι αυτοί που περιγράψατε, μαζί με τους εργάτες, τους αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, τα μικρομεσαία στρώματα τέλος πάντων, γιατί τέτοιοι είναι, έχουν έναν κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια.

-- Μπορεί να μεγαλώσουν όμως και να έχουν υπαλλήλους...

-- Στις σημερινές συνθήκες ή θα τους εξαγοράσουν μεγάλες επιχειρήσεις, αν όντως το περιεχόμενο, η πατέντα που δημιουργούν έχει κέρδος ή συμφέρον μια μεγάλη εταιρεία, μια πολυεθνική, ένα μονοπώλιο, ή θα κλείσουν.

-- Θα ήθελα να σας ρωτήσω για το ΠΑΜΕ, που είναι συνδικαλιστικό όργανο που υποστηρίζετε. Εχουμε δει πάρα πολλές φορές τις κινητοποιήσεις που έχει κάνει το ΠΑΜΕ και στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και στη Χαλυβουργία και σε μικρότερες επιχειρήσεις ανά την Ελλάδα, εμποδίζει εργαζόμενους, που θέλουν να δουλέψουν, έχουμε δει τα επεισόδια που γνωρίζετε πολύ καλά. Ποια είναι η άποψή σας γι' αυτό, γιατί να είναι το ΠΑΜΕ αυτό που καθοδηγεί μια απεργία και να μην αφήνει κάποιους άλλους να δουλέψουν;

-- Κοιτάξτε να δείτε, το ΠΑΜΕ είναι μια μετωπική οργάνωση, στην οποία συμμετέχουν σωματεία, εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, δεν είναι μια παράταξη του ΚΚΕ. Είναι μια τέτοια οργάνωση που έχει τις δικές της διαδικασίες. Για παράδειγμα, τα σωματεία, απ' όσο έχω υπ' όψιν μου, και στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, χρόνια τώρα, που εκλέγονται με την ψήφο των εργαζομένων και παίρνουν πλειοψηφία οι αγωνιστές, που στέκονται σ' αυτά τα ζητήματα, που παλεύουν, αντιστέκονται και για τα μεροκάματα και για να μην αλλάξουν προς το χειρότερο οι εργασιακές σχέσεις. Και υπάρχουν κατακτήσεις σ' αυτόν τον τομέα. Οταν όμως ένα συνδικάτο αποφασίζει μια απεργία, μια κινητοποίηση, πρέπει να την τηρήσει, να την περιφρουρήσει. Γι' αυτό την αποφασίζει, για να διεκδικεί, άρα διεκδικεί για το καλό των εργαζομένων. Δε διεκδικεί για πάρτη του, ο συνδικαλιστής για παράδειγμα, δε βάζει ο ίδιος κάτι στην τσέπη. Αντίθετα, διώκεται, έχει μηνύσεις, δικαστήρια, τους τρέχουν από δω και από κει, χάνουν πάρα πολλοί τη δουλειά τους. Κατά τη γνώμη μας, απευθύνονται στο ΠΑΜΕ, γιατί ξέρουν ότι θα πάει να τους βοηθήσει, θα πιέσει, θα πιέσει τον εργοδότη, την κυβέρνηση να λύσει κάποια προβλήματα...

Και πάει στο ΠΑΜΕ, γιατί η ΓΣΕΕ, το ξέρουμε, τα έχει δώσει όλα, τα έχει ξεπουλήσει, δεν κάνει τίποτα, δεν οργανώνει στοιχειωδώς έναν αγώνα. Οπως άλλες ομοσπονδίες, άλλα σωματεία επίσης.

-- Πάμε σε ένα άλλο θέμα, τελείως πολιτικό. Το βλέπω και στη σημερινή μας συζήτηση, αλλά και γενικότερα, κάνετε μία επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα, ενώ θα περίμενε κανείς ότι η επίθεσή σας θα ήταν κυρίως προς την κυβερνητική πολιτική. Γιατί τόσο μεγάλη επίθεση στον κ. Τσίπρα;

-- Δεν ξέρω αν από τη μέχρι τώρα συζήτησή μας έχετε καταλάβει αυτό, αλλά εμείς θεωρούμε ότι η κυβερνητική πολιτική είναι η κρατική πολιτική. Και βεβαίως σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ - και γι' αυτό είναι έντονη η κριτική μας και, αν θέλετε, τον βάζουμε δίπλα δίπλα με την κυβέρνηση της ΝΔ - είναι στην αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν μπορεί να τον κρίνεις όπως πριν 2 ή 3 χρόνια που είχε 3%. Θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ και το επιδιώκει, το έχει πει καθαρά να γίνει το κόμμα και να πάρει τη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ. Αυτό το κάνει και με συγκεκριμένες ενέργειες, με μεταγραφές στελεχών κ.λπ. Και κυρίως με την πολιτική του. Η μετατόπιση που έχει αυτά τα 2 χρόνια, μαζί με τις παλινωδίες του, μαζί με τον καιροσκοπισμό που έχει ως κόμμα. Και εδώ δεν το λέμε εμείς ως πολιτική εκτίμηση ενός κόμματος, μιας ηγεσίας ενός κόμματος, το συναντάμε. Και εσείς αν ρωτούσατε κάποιον πώς θα χαρακτήριζε ένα κόμμα καιροσκοπικό, κάπως τυχοδιωκτικό στην ελληνική κοινωνία, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού -εμείς αυτό βιώνουμε, αυτό συναντάμε τουλάχιστον καθημερινά μέσα στους χώρους δουλειάς- θα σου πει κατευθείαν ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να το σκεφτεί κιόλας. Γιατί αυτό; Γιατί ακριβώς η πολιτική του, οι παλινωδίες του, σε πάρα πολλά ζητήματα είναι τέτοια.

Δηλαδή, δεν μπορεί να λες «ή ΣΥΡΙΖΑ ή Μέρκελ», υπονοώντας προφανώς τον Σαμαρά ή την ελληνική κυβέρνηση και να περιγράφεις την Μέρκελ, για παράδειγμα, ως το πρόβλημα των προβλημάτων, ως ένα τέρας, στην ηγεσία της Γερμανίας, στην ηγεσία της Ευρώπης, που ευθύνεται για όλα τα κακά της μοίρας, υπονοώντας ότι αν αλλάξει η Μέρκελ και έρθει για παράδειγμα ο Σόιμπλε, ο Σουλτς, ο δεν ξέρω πώς τον λένε, ότι θα λυθούν τα προβλήματα. Ε, αυτό είναι ψέμα, είναι λάθος και ο ίδιος πάλι εσύ, ο κ. Τσίπρας δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ, να βγαίνεις την ίδια μέρα, την άλλη μέρα και να λες - όταν πιέζεται για το τι θα γίνει, αν θα φύγει από την Ευρωζώνη, αν θα φύγει από την ΕΕ, αν θα δημιουργήσει προβλήματα, μια επίθεση που του κάνει η κυβέρνηση και η ΝΔ - ότι «όχι, κοιτάξτε είναι ρεαλιστής πολιτικός η κ. Μέρκελ, δεν θα βάλει σε κίνδυνο την ΕΕ, την Ευρωζώνη, τη Γερμανία και την Ελλάδα. Αρα θα καθίσει να συζητήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν γίνει κυβέρνηση και εμείς θα συνομιλήσουμε μαζί, θα πάμε να της πούμε, αφού είναι ρεαλιστής πολιτικός, θα τα βρει». Την ίδια στιγμή που την παρουσιάζει ως τέρας. Δηλαδή, επειδή θα βγει ο Τσίπρας κυβέρνηση στην Ελλάδα θα κάτσει και θα γίνει γατούλα η Μέρκελ από τέρας που ήταν.

-- Θα βγει κυβέρνηση ο Τσίπρας;

-- Δεν ξέρω. Αυτό είναι στο χέρι του ελληνικού λαού. Εμείς αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι -όπως κάνουν και άλλα κόμματα για μας- να τοποθετούμαστε με βάση τις θέσεις τους, τις προτάσεις τους και φυσικά με βάση και τη μεγάλη ιστορική πείρα, πλέον, που έχουμε.

-- Σε λίγους μήνες οι ευρωβουλευτές σας θα χρειαστεί να ψηφίσουν για πρόεδρο της Κομισιόν και ένας απ' αυτούς είναι ο κ. Τσίπρας, θα τον ψηφίσουν;

-- Καλά, τώρα αυτό ακούγεται και λίγο ως ανέκδοτο. Γιατί ο πρόεδρος της Κομισιόν, αυτού του πιο αντιδραστικού μηχανισμού - κατά τη γνώμη μας - της ΕΕ, όπως είναι η Κομισιόν, καθορίζεται από άλλους συσχετισμούς, όπως και από άλλες παραμέτρους.

-- Αρα ποιον θα υποστηρίξετε;

-- Μα, κανέναν, το έχουμε πει. Κανέναν. Δε συμμετέχουμε σε αυτές τις διαδικασίες.

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια, κατά καιρούς έχει καλέσει το ΚΚΕ να συνεργαστεί μαζί του και να κάνουν ένα ευρύτερο κόμμα της αριστεράς. Εσείς δε θα θέλατε να βοηθήσετε προς αυτήν την κατεύθυνση, να γίνει ένα ευρύτερο κόμμα και να συμπεριληφθούν και οι δικές σας απόψεις στις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ;

-- Θα μας έπαιρναν με τις πέτρες οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, αν απαντούσαμε θετικά σε αυτό. Γιατί ξέρουν ότι το ΚΚΕ είναι κόμμα με συνέπεια, με σταθερότητα, του έχουν εμπιστοσύνη. Θα χάναμε την εμπιστοσύνη του λαού, θα ήμασταν ανακόλουθοι με αυτά που σας έλεγα μόλις τώρα. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με ένα κόμμα και μάλιστα να βρεθούμε κάτω από κοινή στέγη, χώρια που το έχουμε δοκιμάσει, όπως ξέρετε πολύ καλά μαζί τους στο παρελθόν. Εχουμε βγάλει συμπεράσματα, ήταν η πιο αρνητική εμπειρία που μπορεί να ζήσει ποτέ ένα πολιτικό κόμμα. Αλλες δυνάμεις τη ζουν και τώρα μέσα εκεί. Δηλαδή, αυτά, οι συνιστώσες, οι συνιστώντες, οι έτσι, οι αλλιώς. Αλλα λέει ο ένας, άλλα λέει ο άλλος και δεν ξέρω τι θα λένε όταν βγουν κυβέρνηση, προφανώς κάποιοι θα φύγουν. Αυτό προβλέπουμε τουλάχιστον, για να δημιουργήσουν άλλα αναχώματα. Μπορεί να μη φύγουν τώρα, προεκλογικά, αλλά μετά αν συμβεί κάτι τέτοιο, μετά από τις βουλευτικές εκλογές, είτε ως κυβέρνηση είτε ως αξιωματική αντιπολίτευση, όπου είναι, μάλλον θα έχουμε και ανακατατάξεις και σε αυτόν το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό προβλέπουμε, τουλάχιστον. Αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα, αυτό είναι δικό τους θέμα, ας το λύσουν όπως θέλουν.

Εμείς προτείνουμε ενότητα του λαού και συμμαχία. Μόνο που αυτή η συμμαχία δεν έχει σχέση με αυτό που προτείνουν άλλες δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ για παράδειγμα. Εμείς θέλουμε να ενωθεί ο λαός μας σε μια λαϊκή συμμαχία, όπου θα πετάξει στην άκρη αυτούς τους κάλπικους -να πω έτσι- τους ξεπερασμένους, τους δογματικούς, χαρακτηρισμούς: Αυτός είναι κομμουνιστής - συνεργάζομαι. Αυτός είναι «δεξιός» - δε συνεργάζομαι. Αυτός είναι «μνημονιακός» - δε συνεργάζομαι. Αυτός είναι «αντιμνημονιακός»... Ο εργάτης, ο αγρότης, ο επαγγελματίας, ο νέος, η γυναίκα, η λαϊκή οικογένεια, δεν μπορεί σήμερα, το 2014, να ξεχωρίζονται με όρους του παρελθόντος, «αριστερός», «δεξιός», «κεντρώος», ή με γεωγραφικούς προσδιορισμούς, ή «μνημονιακός» - «αντιμνημονιακός». Εχουν κοινά συμφέροντα όλοι αυτοί.