Μια καλή δουλιά | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μια καλή δουλιά

Λένε, πως όταν ο άνθρωπος γεράσει, λέει τα ίδια ανέκδοτα και ιστορίες ξανά και ξανά. Δε θέλω να νομίσει κανένας... ότι κι εγώ γέρασα, αλλά φοβάμαι ότι θα ξανααναφέρω το δικομματισμό. Και αφού δε γλιτώνω, θα πω αυτό που έχω να πω αμέσως τώρα για να ξεμπερδεύω: Με την ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ!!! που ψήφισε τον φασιστικό και εξευτελιστικό για το έθνος μας Τρομονόμο που επέβαλλε η κυβέρνηση κατ' εντολή των Αμερικάνων, κανένας τίμιος άνθρωπος, κανένας φιλότιμος άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει πως δεν καταλαβαίνει τη συνωμοσία για κατάργηση κάθε ελευθερίας, του αγαναχτισμένου ελληνικού λαού. Και για χιλιοστή φορά αποδείχτηκε ότι η αντιπολίτευση, είναι... το πιστό δεύτερον ήμισυ της κυβέρνησης. Οσο για την άρνηση του Αριστερού Αντικομμουνιστικού ΣΥΝ, στην πρόταση του ΚΚΕ για ονομαστική ψηφοφορία, αυτή δείχνει καθαρά με ποιους φλερτάρει και πόσο φερέγγυος είναι για μια σοβαρότερη συνεργασία με το λαό και το ΚΚΕ. Εξάλλου έχει τοποθετηθεί από καιρό. Διάλεξε σε ποια ενότητα ανήκει. Δεν μπορεί να είναι σε δύο. Δεν μπορεί να είσαι «και ολίγον έγκυος». Η παπάς παπάς, ή ζευγάς ζευγάς.

Παίρνω κουράγιο από τους ΕΛΛΗΝΕΣ βουλευτές που καταψήφησαν και βγήκαν μπροστά για να καταδικάσουν τον Τρομονόμο. Κανείς δεν τους υποχρέωσε. Επιτέλους είχαμε και ένα δείγμα ελληνικών προσόντων, για τα οποία καυχιόμαστε, αλλά που τώρα με την αμερικάνικη Κατοχή, ψάχνουμε να τα βρούμε. Οπως θάρρος, αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία, για να αναφέρω μόνο μερικά. Είπα αμερικάνικη κατοχή και αναρωτιέμαι γιατί τη γερμανική την καταλάβαμε αμέσως και ενωθήκαμε; Περιμένουμε ψωμί με το δελτίο για να καταλάβουμε ότι η κυβέρνηση (με τη βοήθεια της αντιπολίτευσης, όλων των υπουργών της και όλων των βουλευτών της, ιδιαίτερα αυτών που δεν παρουσιαστήκανε στην ψήφιση του Τρομονόμου για να μας πούνε αργότερα ότι... διαφωνούσαν με την κυβέρνηση) παρέδωσε εμάς και την Ελλάδα στον ξένο καταχτητή;

Ο Τρομονόμος ψηφίστηκε. Γιατί; Αν σας ρωτήσουνε αυτό το γιατί τα παιδιά ή τα εγγόνια σας, η πιο σύντομη απάντηση είναι: «Μας διέταξαν οι Αμερικανοί, ως καταχτητές εχθρικού έθνους». Και για να μην μπορεί να κάνει κανείς ότι δεν καταλαβαίνει σε τι υπόληψη μάς έχουν οι ΗΠΑ και τι μας επιφυλάσσουν για το μέλλον, επιβάλανε και την ετεροδικία. Αν ρωτήσεις οποιονδήποτε τι είναι ετεροδικία θα σου πει τι είναι, όμως θα σου πει λόγια ή θα σε παραπέμψει στο λεξικό. Το λεξικό λέει: «Η διεξαγωγή δίκης στο έδαφος μιας χώρας με κατηγορούμενο υπήκοο ξένης χώρας σύμφωνα με το δίκαιο της χώρας από την οποία κατάγεται». Νεκρά λόγια. Ετεροδικία θα πει εξευτελισμός. Αυτή είναι η σωστή απάντηση. Εξευτελισμός που πονάει τον κάθε πατριώτη, τον αληθινό πατριώτη.

Οι υπερπατριώτες πρώην υπουργοί που πρωτοστατήσανε στις πριν από μερικά χρόνια πολεμοχαρείς συγκεντρώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για τη χρησιμοποίηση της λέξης Μακεδονία από την ΠΓΔΜ, δεν ακούστηκαν ακόμα και κάτι μου λέει ότι ούτε θ' ακουστούν εκτός κι αν απελπιστούν πως ούτε με τη σιωπή και την καλή τους διαγωγή θα πάρουν κανένα πόστο. Ξέρουν καλά πως στο επάγγελμά τους η σιωπή είναι χρυσός. Για να συρθείς στα ανώτερα αξιώματα χρειάζεται σιωπή, υποταγή και αφιλοτιμία.

Οταν έχεις αυτά τα προσόντα, περνάς ζαχαρένια ζωή κι αν τα καταφέρεις μάλιστα να μείνεις παραπάνω από μια δυο τετραετίες παίρνεις και μια ωραία σύνταξη, λύνεις το ασφαλιστικό σου και άσε τους πραγματικούς συνταξιούχους να στερούνται τα γιαούρτια τους, εκσφενδονίζοντάς τα στα κεφάλια των υπουργών.

Ολοι θέλουμε μια καλή δουλιά και από πολύ νωρίς οι μανάδες μας μάς πνίγουν με συμβουλές που κάποτε είναι πραχτικές και κάποτε είναι τα όνειρα που έχουν αυτές για το παιδί τους. Σήμερα πολλές θα προτείνουν το επάγγελμα του βουλευτή. «Να γίνεις βουλευτής, παιδί μου. Θα έχεις μεγάλο μισθό, μεγάλη σύνταξη, απαλλαγές από φορολογίες, βουλευτική ασυλία, BMW και ποιος ξέρει πόσα άλλα».

Πολλές φορές έρχεται στη δημοσιότητα το θέμα του μισθού των βουλευτών σα διαμαρτυρία του πεινασμένου μισθωτού. «Πολλά είναι» λένε οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και συνταξιούχοι. «Λίγα είναι για τα έξοδα που έχουν» λένε οι κρατούντες. Σήμερα έχω κι εγώ γνώμη. Τα λεφτά είναι πολλά και οι παροχές σκάνδαλο, όμως δεν είναι μισθός. Είναι αλυσίδες. Είναι ομηρία. Είναι δωροδοκία. Για μερικούς είναι θείο δώρο και τον προστατεύουν όπως οι ήρωες του 1821 προστάτευαν την ελληνική σημαία. Αλλιώς δεν εξηγείται αυτή η συναίνεση και υπερψήφιση τόσων εξευτελιστικών και αντιλαϊκών νόμων. Αν οι βουλευτές ήταν άμισθοι θα ξεπετιόταν και κανένα... παλικάρι να πει: «Τέτοιες ντροπές εγώ δεν υπογράφω».

Και μια απορία. Εάν ο Γ. Παπανδρέου σκοτώσει τον κ. Θ. Πάγκαλο, θα δικαστεί από ελληνικά δικαστήρια ή ως σύμβουλος και καθοδηγητής του ΥΠεξ των ΗΠΑ, κ. Κ. Πάουελ, θα απαλλαγεί;

Αντε γεια.

Του
Τίτου ΒΑΝΔΗ