Κρύος ιδρώτας θα λούσει του γονείς των παιδιών που «πέρασαν» στα ΑΕΙ και ΤΕΙ μακριά από το σπίτι όταν έρθουν αντιμέτωποι με τα έξοδα που τους περιμένουν. Βραχνάς νούμερο ένα: η αναζήτηση στέγης. Αφού ξεπεράσουν αυτό το σοκ, όλα τα άλλα μπορεί και να τους φανούν, αν όχι παιχνιδάκι, τουλάχιστον ότι κουτσά - στραβά κάπως θα τα καταφέρουν. Γιατί τα ενοίκια στις λεγόμενες φοιτητικές περιοχές κινούνται πια στη σφαίρα του παράλογου. Οι ιδιοκτήτες «δεν έχουν το Θεό τους» και προσπαθούν κυριολεκτικά να θησαυρίσουν ζητώντας ολόκληρους μισθούς για μια γκαρσονιέρα ή για ένα δυάρι της κακιάς ώρας - και είναι γνωστό σε τι χάλια νοικιάζουν τα σπίτια τους φοιτητές.

Αυτά κάνει η «απελευθέρωση» των ενοικίων σε συνδυασμό με την απουσία κρατικής πρόνοιας για τη στέγαση των φοιτητών.

Το πλέον απαράδεκτο όμως που μας καταγγέλθηκε, είναι ότι οι ιδιοκτήτες έχουν εκχωρήσει το δικαίωμα της ενοικίασης στα μεσιτικά γραφεία που - άκουσον άκουσον! - μόνο για να σου δείξουν το διαμέρισμα που πρόκειται να νοικιάσεις, πρέπει να προκαταβάλεις 16.000 δραχμές στο μεσίτη, ανεξάρτητα αν καταλήξεις ή όχι στην ενοικίασή του... Κανονική ληστεία δηλαδή!