Με ρεφενέ στην εκδρομή, με αλτρουισμό στην παρέα. Εργατόπαιδα πρώτης γραμμής. Ωραία πράγματα. Αξια να επιβιώνουν. Δεν παρηγοριέται, βέβαια, μ' αυτά ο πατέρας, η μάνα, τ' αδέρφια, οι φίλοι. Εμείς, όμως, πρέπει να τις κρατήσουμε αυτές τις αξίες. Ειδικά σήμερα που στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης αλληλεγγύης στήνουν ως και επιχειρήσεις θανατηφόρες οι κατέχοντες που παριστάνουν τους ευεργέτες. Αλήθεια, γιατί, δηλαδή, είναι κακό τα παιδιά που δεν έχουν, τα παιδιά που η αστική τάξη κρατάει στο περιθώριο, να οργίζονται; Μακάρι να ποτίσει βαθιά μέσα τους η εκδίκηση. Σαν τάξη απέναντι σε τάξη. Αρκετά με τον πολιτισμό της ανοχής στο έγκλημα. Η κομπίνα στο παραδίπλα απόσπασμα του άρθρου για τη φτώχεια...