Παπαγεωργίου Βασίλης

Με στόχο κάποια δευτερόλεπτα δημοσιότητας - κατά προτίμηση στο CNN - έφτασε χτες το απόγευμα, μετά από ταξίδι εννιά ωρών, στην πρωτεύουσα του Πακιστάν ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου.

Η όποια δημοσιότητα λάβει στο εξωτερικό και κυρίως στο εσωτερικό η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών στο Ισλαμαμπάντ θα είναι ίσως το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει να επιδείξει η «πρωτοβουλία» του Γ. Παπανδρέου, να επισκεφτεί μια χώρα επάνω στην οποία έχουν πέσει όλοι μαζί οι ισχυροί της Γης. Αλλωστε, ακροθιγώς και ο ίδιος παραδέχτηκε προ ημερών τις περιορισμένες - έως ανύπαρκτες - δυνατότητες ελληνικής παρέμβασης στην παγκόσμια κρίση, λέγοντας ότι μια μικρή χώρα για να έχει φωνή πρέπει να έχει παρουσία.

Ομως η «φωνή» του Γ. Παπανδρέου στο Πακιστάν δεν είναι δυνατό να ακουστεί, καθώς αντηχεί ακόμη η φωνή του Κ. Πάουελ, που επισκέφτηκε πρόσφατα το Ισλαμαμπάντ. Στην πακιστανική πρωτεύουσα ακούστηκε ήδη και η «φωνή» του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών, ενώ σήμερα θα ακουστεί μια ακόμη «φωνή» του υπουργού Εξωτερικών της Γαλλίας που θα επισκέπτεται και αυτός Πακιστάν και Ινδία.

Ολες αυτές οι φωνές απόλυτα συντονισμένες στον τόνο που έχει δώσει ήδη η Ουάσιγκτον και ο Κ. Πάουελ δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να υπόσχονται και κυρίως να πιέζουν και να εκβιάζουν το καθεστώς του στρατηγού Μουσάραφ προκειμένου το Πακιστάν να συνεχίσει να δίνει τις διευκολύνσεις που είναι απαραίτητες για τη διενέργεια των αμερικανο-βρετανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά του Αφγανιστάν.

Μάλιστα προκειμένου να βοηθήσουν το καθεστώς να ξεπεράσει τις οξύτατες και κλιμακούμενες εσωτερικές αντιδράσεις του πακιστανικού λαού, που τάσσεται κατά της συνεργασίας με την Ουάσιγκτον, οι Δυτικοί σύμμαχοι έχουν ξεκινήσει μια γιγαντιαία επιχείρηση οικονομικής «βοήθειας» προς το Πακιστάν. Ηδη οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Ιαπωνία έχουν προσφέρει και υπόσχονται να προσφέρουν «ζεστό χρήμα» που τόσο ανάγκη έχει η παραπαίουσα πακιστανική οικονομία. Μάλιστα στην πρόσφατη δεκαπενθήμερη (!) επίσκεψή του στις ΗΠΑ ο υπουργός Οικονομίας του Πακιστάν εξέτασε τα οικονομικά θέματα που συνεπάγεται η πρόσδεση στο αμερικανικό άρμα.

Είναι φανερό, πως μέσα σε αυτό το πλαίσιο η παρουσία του Ελληνα υπουργού στο Ισλαμαμπάντ περιορίζεται στη σφαίρα του συμβολικού. Βέβαια, τα περίπου 500 εκατ. δρχ. που προσφέρει η Ελλάδα ως ανθρωπιστική βοήθεια, είναι ένα ποσό που δημιουργεί «ευκαιρία φωτογράφισης» με την ηγεσία του Πακιστάν.

Αυτήν την ευκαιρία την αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο ο Γ. Παπανδρέου που συναντήθηκε χτες με τον Πακιστανό ομόλογό του και σήμερα θα γίνει δεκτός από τον «πρόεδρο» της χώρας στρατηγό Μουσάραφ.

Φτάνοντας στο Ισλαμαμπάντ ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών είχε συνομιλίες με τον ομόλογό του Abdul Sattor. Μετά τη συνάντηση ο Πακιστανός υπουργός χαρακτήρισε τις συνομιλίες «εγκάρδιες» και ευγενικά (ή μήπως αμήχανα;) πρόσφερε το λόγο στον Γ. Παπανδρέου για να εξηγήσει αυτός το λόγο της επίσκεψης.

Ο Γ. Παπανδρέου είπε ότι σκοπός της επίσκεψής του είναι η έκφραση αλληλεγγύης στην πακιστανική κυβέρνηση για τις προσπάθειες που καταβάλλει για την αντιμετώπιση της κρίσης και της τρομοκρατίας. Είμαστε εδώ, είπε ο Γ. Παπανδρέου, για να βοηθήσουμε ηθικά αλλά και με πρακτικό τρόπο.

Σε άλλο σημείο των δηλώσεών του ο Ελληνας υπουργός αναφέρθηκε στην εμπειρία της Ελλάδας που βρίσκεται σε μια περιοχή όπου υπάρχουν διαφορετικοί πολιτισμοί και θρησκείες γεγονός που οδήγησε σε συγκρούσεις. «Κωδικοποιώντας» προφανώς για να αποδοθεί καλύτερα στις τηλεοπτικές κάμερες, το μήνυμά του ο Γ. Παπανδρέου υπογράμμισε ότι λέμε ΟΧΙ στη σύγκρουση των πολιτισμών ΟΧΙ στη δημιουργία νέων τειχών, αλλά οι πολιτισμοί και οι θρησκείες να γίνουν γέφυρες επικοινωνίας.

Περισσότερο σαφής ο Πακιστανός υπουργός υποστήριξε ότι η συζήτηση που είχε με τον Ελληνα ομόλογό του περιστράφηκε κυρίως στο τεράστιο ανθρωπιστικό πρόβλημα που έχει προκύψει και στους τρόπους που θα μπορούσε να προωθηθεί η ανθρωπιστική βοήθεια εκτός του Αφγανιστάν. Με τον τρόπο αυτό ο Πακιστανός υπουργός ίσως θέλησε να υπενθυμίσει: Πρώτον, την ανάγκη της χώρας του για οικονομική βοήθεια και δεύτερον ότι το Ισλαμαμπάντ διατηρεί ακόμη διαύλους επικοινωνίας με την Καμπούλ. Από την πλευρά του ο Ελληνας υπουργός «υπενθύμισε» και αυτός στον ομόλογό του ότι η ΕΕ έχει ήδη διαθέσει 300 εκατ. ευρώ σε ανθρωπιστική βοήθεια και πως η Ελλάδα από τις πρώτες μέρες της κρίσης χορήγησε 1 εκατ. δολάρια για τον ίδιο σκοπό.

Συνοψίζοντας, ο υπουργός Εξωτερικών του Πακιστάν υπογράμμισε την αποφασιστικότητα της χώρας του να εργαστεί για να εξασφαλιστεί η σταθερότητα στην περιοχή, σημείωσε ότι αυτό θα γίνει μόνο όταν επικρατήσει ειρήνη στο Αφγανιστάν και επανέλαβε τη θέση για την προώθηση, σε συνεργασία με τη Διεθνή Κοινότητα, της δημιουργίας μιας κυβέρνησης συνεργασίας που θα αντιπροσώπευε τον αφγανικό λαό.

«Ευκαιρία για φωτογράφιση» έχει εξασφαλίσει ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου και στην Ινδία, που θα βρίσκεται σήμερα το μεσημέρι. Στο Ν. Δελχί όμως, δεν πρόκειται να γίνει δεκτός από τον πρόεδρο της χώρας και κατά τα φαινόμενα θα περιοριστεί να φωτογραφηθεί με τον Ινδό ομόλογό του με τον οποίο θα έχει συνομιλίες. Και στην προκειμένη περίπτωση το μόνο, ίσως, που θα μείνει θα είναι η φωτογραφία, αφού η φωνή του Ελληνα υπουργού το περισσότερο που μπορεί να κάνει είναι να «σιγοντάρει» τις φωνές των Δυτικών, οι οποίες ζητούν από την Ινδία να δείξει ρεαλιστική ευεξία και να «κατανοήσει» πως το δυτικό «ενδιαφέρον» για το Πακιστάν είναι μια αναγκαιότητα που επιβάλλουν οι απαιτήσεις των στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Προφανώς, αν το Ν. Δελχί επιδείξει αυτήν την κατανόηση τελικά ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου δε θα είναι ο πρώτος που θα το... μάθει. Η Ινδία, όπως άλλωστε και το Ιράν που θα επισκεφτεί αύριο ο Γ. Παπανδρέου, έχουν εξασφαλισμένους - στον ένα ή τον άλλο βαθμό διαύλους άμεσης επικοινωνίας και διαπραγμάτευσης με τα ισχυρά κέντρα λήψης των αποφάσεων στη Δύση.