Την ανάγκη συγκρότησης ενός ενιαίου πανεργατικού παλλαϊκού μετώπου πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το σύνολο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ανέδειξε ο Κ. Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στις ομιλίες του προς τους εργαζόμενους της ΣΟΦΤΕΞ, κατά τη διάρκεια των χτεσινών περιοδειών αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στα εργοστάσια της επιχείρησης στο Μεγάλο Πεύκο και το Βοτανικό.

Οι εργαζόμενοι της ΣΟΦΤΕΞ, τόνισε, δεν πρέπει να νιώθουν μόνοι τους στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν από την ιδιωτικοποίηση της εταιρίας και την προοπτική διάλυσή της. Στην ίδια θέση, είπε, βρίσκονται χιλιάδες εργαζόμενοι, σαν αποτέλεσμα της ενιαίας επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στο σύνολο των δικαιωμάτων και τις κατακτήσεις των εργαζομένων με στόχο το κέρδος και την ενίσχυση της εξουσίας του.

Ο Κ. Παρασκευάς αναδεικνύοντας τις κοινές αιτίες του ιμπεριαλιστικού πολέμου στο Αφγανιστάν και στην επίθεση που δέχονται οι κατακτήσεις των εργαζομένων από το μεγάλο κεφάλαιο, επισήμανε ότι «οι λόγοι που γίνεται αυτός ο πόλεμος και στον οποίο η ελληνική κυβέρνηση συμμετέχει εξ ολοκλήρου, είναι οι ίδιοι με αυτούς για τους οποίους γίνονται και οι απολύσεις: Για την ένταση της εκμετάλλευσης». Και αναλύοντας αυτή τη θέση υπογράμμισε: «Ο πόλεμος γίνεται για τα πετρέλαια, για την υποταγή εκατομμυρίων νέων εργατών, για να ξεπεράσει το κεφάλαιο την κρίση του, για να διχάσει τους λαούς και ακόμα γιατί από πίσω κρύβεται ο μεγάλος ανταγωνισμός ΗΠΑ, Βρετανίας και Γερμανίας, Γαλλίας. Γίνεται, δηλαδή, για τους ίδιους λόγους που γίνονται και οι απολύσεις, που τσαλαπατιέται το 8ωρο, που ο εργάτης δεν έχει τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, που χτυπάνε το κοινωνικο ασφαλιστικό σύστημα, που σήμερα ανοίγουν απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία μέσα στα κατά τ' άλλα δημόσια νοσοκομεία». Πρέπει να αντιληφθούμε, επισήμανε, ότι έχουμε να κάνουμε με μια γενική επίθεση του διεθνούς κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού.

Αναφερόμενος στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ υπογράμμισε ότι αξιοποιούν το φόβο του πολέμου για να εξαπολύσουν ακόμα πιο σκληρή επίθεση στο σύνολο των εργασιακών σχέσεων. Ενώ, οι βιομήχανοι, συνέχισε, με τις πλάτες της κυβέρνησης θέτουν εκβιαστικά διλήμματα απαιτώντας νέα προνόμια, ή, αλλιώς, επέκταση των απολύσεων.

Η γενίκευση των ιδιωτικοποιήσεων που εξήγγειλε ο νέος υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης, σημαίνει - επισήμανε ο Κ. Παρασκευάς - γενίκευση της καταπάτησης των δικαιωμάτων, γενίκευση της τρομοκρατίας στους χώρους δουλιάς. Ενώ, οι Κ. Σημίτης και Δ. Ρέππας, σημείωσε, έκαναν καθαρό ότι θα επισπεύσουν τις διαδικασίες για την κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης.

Το δίδαγμα, είπε, από όλα αυτά είναι ότι αν οι εργαζόμενοι κατάφεραν με τους αγώνες τους την άνοιξη να παρεμποδίσουν την κυβέρνηση, σήμερα πρέπει να «κάνουμε ακόμα μεγαλύτερους αγώνες», απορρίπτοντας κάθε λογική συναίνεσης και συμβιβασμού, λογική που υπηρετεί και προωθεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

Από το σύνολο αυτής της κατάστασης, τόνισε, προκύπτει η ανάγκη ενιαίας αντιμετώπισης των προβλημάτων και αντίστασης των εργαζομένων ενάντια σε αυτή την επίθεση.

Συγκεκριμένα υπογράμμισε πως για «να τα βγάλουμε πέρα πρέπει να κατακτήσουμε δύο βασικές προϋποθέσεις: Η μια είναι ενότητα της εργατικής τάξης απέναντι στον ιμπεριαλισμό και το κεφάλαιο και η άλλη είναι ότι αυτή η ενότητα πρέπει να έχει σαφή ταξικό προσανατολισμό που δε θα καλλιεργεί αυταπάτες, ότι μπορεί, δηλαδή, και το κεφάλαιο να κυριαρχεί και τα δικαιώματα των εργαζομένων να μένουν άθικτα».

Στη βάση αυτής της ανάλυσης ο Κ. Παρασκευάς κάλεσε τους εργαζόμενους της ΣΟΦΤΕΞ ακολουθώντας τη λογική της ενότητας με ταξικό προσανατολισμό να στήσουν επιτροπές αγώνα και να αγωνιστούνε για να ακυρωθεί η πώληση της εταιρίας τους, για να μη γίνουν απολύσεις. Αλλά, παράλληλα, τους κάλεσε να συμμετέχουν και στο μεγάλο αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 8 Νοέμβρη απαιτώντας να σταματήσει ο πόλεμος, να απεμπλακεί η Ελλάδα από αυτόν.

Καταλήγοντας επισήμανε ότι τα προβλήματα έχουν πολιτικές ρίζες και λύσεις. Επομένως, δεν αρκεί «να κάνουμε αγώνα και μετά να ψηφίζουμε τα κόμματα που στρέφονται εναντίον μας. Πρέπει να τους καταδικάσουμε και πολιτικά. Δε γίνεται, και καπιταλισμός και κοινωνικά δικαιώματα».

Οι εργαζόμενοι έθεσαν από την πλευρά τους ερωτήσεις ζητώντας να μάθουν περισσότερα για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων, για το γεγονός ότι μεγάλο μέρος των εργαζομένων δεν εμπιστεύεται τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και για το ότι παρ' όλο που μεγάλα τμήματα εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων διαπιστώνουν τα προβλήματα και τις αιτίες τους, την ίδια ώρα τα δύο μεγάλα κόμματα που ευθύνονται γι' αυτή την κατάσταση παραμένουν ισχυρά.

Απαντώντας ο Κ. Παρασκευάς υπογράμμισε πως Νέα Τάξη Πραγμάτων σημαίνει επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου με ακόμα μεγαλύτερη ένταση, με σκοπό την ισχυροποίησή του, ενώ για τις κορυφές του συνδικαλιστικού κινήματος είπε ότι είναι λογικό να μην τους δείχνουν οι εργαζόμενοι εμπιστοσύνη γιατί αποτελούν τμήμα της εξουσίας της αστικής τάξης με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Μάλιστα έφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι χρόνια τώρα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αντί να καλλιεργεί στους εργαζόμενους την ανάγκη του αγώνα, καλλιεργεί το δηλητήριο της κοινωνικής συναίνεσης. Τέλος τόνισε ότι δεν αρκεί να διαπιστώνουμε τα προβλήματα αλλά να βρίσκουμε και τη διέξοδο. Δε φθάνει, είπε, να χτυπηθεί μόνο ο δικομματισμός πρέπει να χτυπηθεί η ουσία της πολιτικής που εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο.