«Ο υπουργός μίλησε για απόλυτη προστασία. Κανείς δεν θέλει την απόλυτη προστασία, αλλά να μη μένουν άστεγοι όσοι πληρούν τα κοινωνικά κριτήρια», λένε από προχτές τα κυβερνητικά παπαγαλάκια προκειμένου να μπαλώσουν τα όσα κυνικά είπε ο υπουργός «επί των πλειστηριασμών», προαναγγέλλοντας χιλιάδες ακόμα πλειστηριασμούς. Παραπονιούνται κι από πάνω, επειδή λέει η δήλωση παρουσιάστηκε «κολοβή», μόνο το πρώτο της μέρος. Η παρατήρηση βέβαια έχει νόημα αν μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, που στηρίζουν το «κουκούτσι» όσων είπε ο Αδ. Γεωργιάδης. Οτι δηλαδή τα λεγόμενα «κόκκινα» δάνεια αποτελούν εμπόδιο για την ανάπτυξη προς όφελος του κεφαλαίου, επειδή δεν επιτρέπουν στις τράπεζες να τροφοδοτήσουν με φτηνό δανεισμό τους ομίλους. Τα περί «απόλυτης προστασίας» έχουν νόημα και αν μιλάμε για τα διάφορα funds, που ακονίζουν τα μαχαίρια για να βγάλουν «κι από τη μύγα ξίγκι». Αλλά, για να 'χουμε καλό ερώτημα, τι εννοούν όταν λένε «να μη μένουν άστεγοι όσοι πληρούν κοινωνικά κριτήρια»; Εννοούν κάποια ελάχιστα (και για ελάχιστους) επιδόματα πτωχοκομείου, ίσα ίσα για να τσοντάρουν κάπως στο νοίκι ορισμένων από τις λαϊκές οικογένειες, που τα σπίτια τους θα βγουν στο σφυρί. Καμία σχέση δηλαδή με τις λαϊκές ανάγκες για σύγχρονη, φτηνή, ασφαλή στέγη για όλους, ανάγκη από την οποία ξεμακραίνουν όλο και περισσότερο τα λαϊκά στρώματα, την ίδια ώρα που χιλιάδες σπίτια θα συγκεντρώνονται στα χέρια τραπεζών και funds. Αυτό δηλαδή που χρειάζεται να βρεθεί στο επίκεντρο των λαϊκών κινητοποιήσεων, μαζί με τον αγώνα για να μη χάσει καμία λαϊκή οικογένεια το σπίτι της από τραπεζίτες και «κοράκια».