Μέσα στην «αναμπουμπούλα» της πανδημίας, δίπλα στα προκλητικά αντεργατικά μέτρα που νομοθετεί η κυβέρνηση, σπρώχνει στα μουλωχτά και μια σειρά από ζητήματα που αφορούν «εμβληματικές προτεραιότητες» του κεφαλαίου και έχουν προκαλέσει λαϊκές αντιδράσεις το προηγούμενο διάστημα. Ετσι, σε λιγότερο από ένα μήνα, η κυβέρνηση έχει προωθήσει αποφάσεις που αφορούν τα σχέδια για την περιβόητη «απολιγνιτοποίηση» στη Δυτ. Μακεδονία, την καύση σκουπιδιών, την ιδιωτικοποίηση περιφερειακών λιμανιών με πρώτο αυτό της Αλεξανδρούπολης («στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο» για τις ΗΠΑ, κατά τον Πάιατ), ανακοίνωσε ότι ετοιμάζεται να φέρει νέο χωροταξικό μέσα στον Απρίλη - ενσωματώνοντας προφανώς και όλες τις διατάξεις «μπάτε σκύλοι αλέστε» για τους «επενδυτές» και πολλά ακόμα. Μάλιστα ο πρωθυπουργός, σε μία από τις τηλεδιασκέψεις που είχε με στελέχη πολυεθνικής μέσα στη βδομάδα, διαβεβαίωνε ότι «η κρίση λόγω κορονοϊού όχι μόνο δεν επιβραδύνει αλλά αντιθέτως ενισχύει την απόφαση για τη μετάβαση στη νέα ενεργειακή εποχή και στην "πράσινη Ενέργεια"». Η «στοχοπροσήλωση» αυτή βέβαια εξηγείται, στην προσπάθεια να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφόρας επένδυσης κεφαλαίων και να «ξορκίσουν» τη διαφαινόμενη νέα κρίση. Ομως τα σχέδια αυτά όχι μόνο δεν προμηνύουν τίποτα καλό για το λαό, όχι μόνο υπονομεύουν την υγεία και την ασφάλειά του, αλλά έχουν στην άλλη τους όψη την ένταση της εκμετάλλευσης και τα αντεργατικά σχέδια που νομοθετεί με ρυθμούς πολυβόλου η κυβέρνηση. Γι' αυτό και η πάλη των εργαζομένων απέναντί τους δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μπει σε καραντίνα.