Την ίδια στιγμή, χρόνια πάσχοντες, καρκινοπαθείς, έγκυες δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν όπως πριν στα ιατρεία των νοσοκομείων, αγροτικά ιατρεία κλείνουν, Κέντρα Υγείας αποδυναμώνονται, για να μπαλωθούν άλλα κενά. Και αντί από την κυβέρνηση να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας και μαζί με το προσωπικό που απασχολεί να μπει στο σχεδιασμό «πολέμου» που τάχα κάνει, μένουν αναξιοποίητες υποδομές, έμπειρο επιστημονικό δυναμικό μπαίνει στον «πάγο», τεχνολογικά μέσα και εφαρμογές βγαίνουν από την πρίζα. Αντί να ανοίξουν σε πλήρη λειτουργία όλες οι μονάδες, που είναι έτοιμες και πολλές από αυτές υπερσύγχρονες, ο ιδιωτικός τομέας παραμένει ξένο σώμα, βλέποντας εχθρικά την ανάγκη προστασίας της ζωής του λαού. Συνεπώς, και με επιδημία και χωρίς, τα τεράστια κέρδη τους πάνε πακέτο με τον πόνο του ανθρώπου που εμπορεύονται, με τις ευλογίες της κυβέρνησης...