Είναι καταδικασμένη, στα μάτια του νομικού κόσμου και των πολιτών, η αντιδημοκρατική προσπάθεια της κυβέρνησης να καταργήσει στην πράξη το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της συνάθροισης, η άσκηση του οποίου δεν είναι παρά η έκφανση της δημόσιας συμμετοχής των πολιτών στις διαδικασίες σχηματισμού πολιτικής βούλησης της εξουσίας. Και δυστυχώς φαίνεται ότι η προσπάθεια αυτή της κυβέρνησης βρίσκει ευήκοα ώτα και σε πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης.

Με τον υπό ψήφιση εκτελεστικό νόμο, τίθενται ασφυκτικοί όροι στην άσκηση του δικαιώματος αυτού, που ουσιαστικά και τυπικά αναιρούν το ίδιο το δικαίωμα. Και αυτό καθόσον, ενδεικτικά και μεταξύ άλλων, ανατίθεται στην κρίση της Αστυνομικής ή Λιμενικής Αρχής, με αόριστα και γενικού περιεχομένου κριτήρια, η απόφαση για την προληπτική απαγόρευση των συναθροίσεων, ενώ τυποποιείται απαράδεκτα - και παρά την όψιμη προσπάθεια εξωραϊσμού του νομοσχεδίου - αντικειμενική ποινική και αστική ευθύνη στον «οργανωτή» μιας συνάθροισης σε περίπτωση παράβαση των φερόμενων ως νόμιμων υποχρεώσεων του.

Καμία αμφιβολία, οι διατάξεις του νόμου αυτού θα καταστούν στην πράξη ανενεργές με τους αγώνες των πολιτών.