«Η κατάσταση, που δημιουργήθηκε με τις βροχοπτώσεις πριν λίγες βδομάδες και τώρα με τη χιονόπτωση, επιβεβαιώνει την απαράδεκτη κατάσταση της υποδομής της χώρας και των κοινωνικών υπηρεσιών, αφού η χώρα πνίγεται όταν βρέχει, παθαίνει ασφυξία στη ζέστη και έχει θύματα και τεράστιες ζημιές σε κάθε σεισμό.

Για μια ακόμη φορά, αναδείχτηκε ότι οι όποιες υποδομές έργων και υπηρεσιών δεν μπορούν να ικανοποιήσουν και να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές ανάγκες, ιδιαίτερα μετά το κύμα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που έχει πλήξει και αυτόν τον τομέα.

Αυτή η πολιτική οδηγεί στην ανυπαρξία μηχανισμών για την εξασφάλιση των πτήσεων στο αεροδρόμιο των Σπάτων. Η παράδοση της συντήρησης της υποδομής του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου, του ΟΣΕ, της ΔΕΗ σε ιδιώτες εργολάβους, η μείωση του μόνιμου προσωπικού, επιδεινώνει τις συνέπειες για το λαό. Η αυτοθυσία των ανθρώπων των διάφορων οργανισμών ΔΕΗ, ΟΤΕ, Πυροσβεστικής κ.ά. εξ αντικειμένου δεν μπορεί να καλύψει τα προβλήματα των οργανισμών αυτών.

Τα φαινόμενα μπορεί να είναι ακραία, αλλά δεν είναι σπάνια. Η ελληνική επαρχία πλήττεται συχνά από αυτά.

Εγινε για μια ακόμα φορά φανερή:

• Η έλλειψη ενός σχεδίου για την άμεση εκτέλεση δράσεων, που θα μπορούσαν να προλάβουν ή τουλάχιστον να περιορίσουν τις επιπτώσεις.
• Η έλλειψη συντονισμού οργανισμών και φορέων και η έλλειψη οργάνου λήψης και άμεσης εφαρμογής αποφάσεων.
• Η έλλειψη τεχνικού εξοπλισμού, αλλά και η σχεδιασμένη χρήση του.
• Η έλλειψη του ανθρώπινου δυναμικού, ιδιαίτερα του ειδικευμένου προσωπικού.

Δεν είναι άμοιρες ευθυνών οι πλειοψηφίες των διοικήσεων των νομαρχιών και δήμων της χώρας, που κατά κανόνα προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να μεταφέρει τις αποκλειστικές ευθύνες σ' αυτές, την ίδια στιγμή που τις αποστερεί από συγκεκριμένους πόρους και μέσα, δεν μπορεί να κρύψει το αναμφισβήτητο: την προσήλωσή τους στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, την αδιαφορία τους για τις ανύπαρκτες υποδομές στο χώρο τους και γενικά τη λειτουργία τους σαν μακρύ χέρι της κεντρικής εξουσίας. Η εκ των υστέρων διαμαρτυρία τους δεν έχει πρακτική αξία.

Οι μεγάλες καταστροφές που υπέστη ο αγροτικός κόσμος απαιτούν άμεσα:

• Να αποζημιωθούν στο 100% η παραγωγή, το φυτικό και ζωικό κεφάλαιο και οι αγροτικές εγκαταστάσεις και να επιχορηγηθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό ο ΕΛΓΑ.
• Να παγώσουν τα χρέη προς την ΑΤΕ και να δοθούν επαρκή νέα δάνεια με ευνοϊκούς όρους, ώστε να συνεχιστεί η αγροτική δραστηριότητα.
• Να διεκδικηθούν κονδύλια και από τον προϋπολογισμό της ΕΕ.

Πρέπει, επίσης, να επιταχυνθούν οι διαδικασίες αποκατάστασης των σεισμόπληκτων και να υπάρξει δίκτυο βοήθειας σε άτομα με ειδικές ανάγκες, αλλοδαπούς και άλλες παρόμοιες κατηγορίες ανθρώπων.

Αναδεικνύεται η σημασία της λαϊκής αλληλεγγύης, που, παράλληλα με την άσκηση πίεσης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, πρέπει να προωθηθεί ιδιαίτερα μέσω των εργατικών φορέων και άλλων κοινωνικών οργανώσεων. Μια τέτοια επιλογή, βεβαίως, δεν έχει σχέση με το λεγόμενο εθελοντισμό που προωθεί η κυβέρνηση, προκειμένου να μεταθέσει και να συγκαλύψει τις ευθύνες της. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να εμπνεύσει αλληλεγγύη. Την αποτρέπει η πολιτική της.

Με την εφαρμοζόμενη πολιτική τα προβλήματα του λαού θα οξύνονται σε κάθε καιρικό φαινόμενο. Τα φαινόμενα της χιονόπτωσης θα κοπάσουν, όμως η χώρα θα παραμένει έρμαιο όλων των καταστάσεων που θα προκληθούν από αυτά, όπως οι πλημμύρες, αφού η κυβέρνηση έχει ουσιαστικά εγκαταλείψει την αντιπλημμυρική προστασία και την προστασία του δασικού πλούτου της χώρας.

Είναι στο χέρι του λαού να την επιβάλει, οργανώνοντας το δικό του λαϊκό μέτωπο κατά της αντιλαϊκής πολιτικής και των φορέων της».