Συμφωνώ με τις Θέσεις. Μερικές σκέψεις για το πρώτο και εν μέρει για το δεύτερο κείμενο.

Α. Ζητήματα σχετικά με την Κίνα

Στις Θέσεις 3, 4, 12 διατυπώνονται ζητήματα που μεταξύ άλλων αναφέρονται και στην Κίνα. Σωστά χαρακτηρίζεται αυτή ως καπιταλιστική χώρα (ανάλογα με το κείμενο, σε κάθε Θέση υπάρχει η σχετική διατύπωση). Παρόμοιες αναφορές βρίσκουμε και στο δεύτερο κείμενο, στις Θέσεις 3, 13, 14, 18, ενώ στη Θέση 18 γίνεται σαφής αναφορά στην αρνητική εικόνα που υπάρχει στο ΔΚΚ σε κορυφαίες καπιταλιστικές χώρες, ανάμεσα στις οποίες αναφέρεται και η Κίνα. Στη Θέση 19 σωστά αναφέρεται η ύπαρξη οπορτουνιστικής αντίληψης σε μια σειρά ΚΚ για την «οικοδόμηση του σοσιαλισμού με κινεζικά χαρακτηριστικά». Μετά από όλα αυτά, προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:

Πώς γίνεται το ΚΚΚ να συμμετέχει στις συναντήσεις όπου συμμετέχει το Κόμμα μας, μαζί και με άλλα Μ-Λ κόμματα; Και αφού διαπιστώνεται (σωστά) ότι στις γραμμές του ΔΚΚ διεξάγεται σφοδρή ιδεολογική - πολιτική διαπάλη, μήπως θα έπρεπε να διαχωρίζουμε σαφώς τη θέση μας από αυτό το απροσδιόριστο σύνολο, όπου κάποια κόμματα συμμετέχουν ενδεχομένως μόνο και μόνο για να φαίνονται ότι δεν μένουν «απέξω» από την προσπάθεια του ΔΚΚ, που ειλικρινά και με θυσίες προσπαθούν να χαράξουν τα συνεπή Μ-Λ κόμματα; Και παραπέρα, δεν θα έπρεπε κάπου μέσα στις Θέσεις να γίνεται σαφής ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ αναφορά για τον χαρακτήρα του κινεζικού καπιταλισμού και του ΚΚΚ; Σημειώνω την ιδιαίτερης σημασίας πρόσφατη τοποθέτηση του σ. Γ. Μαρίνου στην τηλεδιάσκεψη της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας (151 χρόνια από τη γέννηση του Λένιν), όπου μεταξύ άλλων τόνισε ότι ο λεγόμενος «σοσιαλισμός με κινεζικά χρώματα» είναι μια καρικατούρα, αφού στην Κίνα έχουν κυριαρχήσει από χρόνια οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, με ευθύνη του ΚΚΚ.

Καταθέτω προσωπική μου εμπειρία, όταν βρέθηκα στην Κίνα το 2006 - 2007, δουλεύοντας για λογαριασμό ναυτιλιακής (παρακολούθηση χτισίματος βαποριών) σε ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΝΑΥΠΗΓΕΙΟ. Οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής εμφανίζονταν σε όλο τους το μεγαλείο. Η εκμετάλλευση των Κινέζων εργαζομένων στην πιο σκληρή της μορφή. Για παράδειγμα, ο ειδικευμένος τεχνίτης του ναυπηγείου ελάμβανε κατά μέσον όρο περίπου 2.000 Γιουάν (κάπου 200 δολάρια), ενώ ο Κινέζος ίδιας ειδικότητας τεχνίτης, που δούλευε προσωρινά για κάποια ξένη ναυτιλιακή εταιρεία, ως μέλος της ομάδας της επιφορτισμένης με την παρακολούθηση κατασκευής των πλοίων ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΑΥΠΗΓΕΙΟ, έπαιρνε δεκαπλάσια αμοιβή! Στις μεγάλες πόλεις, όπως π.χ. η Σανγκάη, όπου βρέθηκα αρκετές φορές, αλλά και σε άλλες μεγαλουπόλεις, ενώ στο κέντρο τους «λάμπουν» ουρανοξύστες και πολυτελή κτίρια των μεγάλων ξενοδοχείων και των άλλων εμβληματικών (και ακριβοπληρωμένων) ιδρυμάτων, στις συνοικίες τους οι άνθρωποι πλένουν τα πιάτα τους στους δρόμους, μένουν στριμωγμένοι σαν σαρδέλες σε άθλιες κατοικίες και η ατμόσφαιρά τους θεωρείται μια από τις πιο μολυσμένες του πλανήτη. Τέλος, οι μεγαλύτερες βιομηχανίες, αν δεν είναι μέρος ξένων επενδυτών, όπως οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες της Ευρώπης και των ΗΠΑ ή οι μεγάλες βαριές βιομηχανίες των Δυτικών, αλλά και κάποιες μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις τεχνολογίας αιχμής, όλες είναι στα χέρια ολίγων δισεκατομμυριούχων ξένων ΚΑΙ Κινέζων, που απομυζούν τον μόχθο του Κινέζου εργαζόμενου. Οι μεγάλοι αξιωματούχοι του κράτους, κατά κανόνα όλοι τους μεγαλοστελέχη του ΚΚ, ζουν στη χλιδή, ενώ δεν λείπουν από τις τοπικές αγγλόφωνες εφημερίδες συχνές, αλλά επιλεκτικές αναφορές για περιπτώσεις διαφθοράς ανάμεσα σε αυτά τα στελέχη, που όμως είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου. Ολα αυτά ως σκέψη για προβληματισμό, χωρίς να παραβλέπω την αξία που έχει η προσπάθεια - όπου μάλιστα το Κόμμα μας πρωτοστατεί - για τη συγκρότηση του ΔΚΚ σε σωστές βάσεις.

ΠΡΟΤΑΣΗ:

Να συζητηθεί το ζήτημα στο Συνέδριο, στο πλαίσιο της συζήτησης για το ΔΚΚ, και να συμπεριληφθεί στην Απόφασή του η καθαρή εκτίμηση για τον χαρακτήρα του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος στην Κίνα και για τον ρόλο του ΚΚΚ, τόσο στο εσωτερικό της χώρας του όσο και στο ΔΚΚ.

Β. Για τη δουλειά μας στους φίλους και οπαδούς του Κόμματος

Είναι σημαντικό και ελπιδοφόρο ότι στον προσυνεδριακό διάλογο συμμετέχουν οι φίλοι του Κόμματος. Βέβαια, δεν είναι καινούργιο αυτό - προσωπικά δεν θυμάμαι κανένα συνέδριο, από το 10ο και μετά, που να μη συμμετείχαν φίλοι και οπαδοί στον διάλογο. Τώρα όμως διαπιστώνεται ότι αυτή η διαδικασία έχει αναβαθμιστεί, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά.

Επειδή ως πιστός οπαδός του Κόμματος συμμετέχω κι εγώ στην καθημερινή δουλειά του, στα μέτρα βέβαια των δυνατοτήτων που απορρέουν από το προχωρημένο της ηλικίας μου, και αναλαμβάνω συγκεκριμένες χρεώσεις σε διάφορους τομείς, παρατηρώ ότι αυτή η δουλειά έχει αξία και αποδίδει καρπούς. Με τη βοήθεια των φίλων του Κόμματος ο «Ριζοσπάστης» φτάνει πιο μακριά, η πολιτική του και η φωνή του γίνονται κτήμα περισσοτέρων ανθρώπων και διευρύνεται ο κύκλος αυτών που, λιγότερο ή περισσότερο, ενστερνίζονται τις απόψεις μας και την αναγκαιότητα για να παλέψουν σε συχνή βάση για τα προβλήματά τους.

Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στις νεότερες γενιές. Εμείς είχαμε την ευκαιρία και την τύχη να ζήσουμε τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού, με τις όποιες αδυναμίες του. Οι νεότερες γενιές δεν την είχαν, την ξέρουν μόνο μέσα από τις διηγήσεις μας. Μία από τις ιδιαιτερότητες αυτής της γενιάς και αυτών που ακολουθούν είναι η ενασχόλησή τους με τις νέες τεχνολογίες και ο τρόπος με τον οποίο αυτές επενεργούν στη συνείδησή τους και στις αντιλήψεις τους. Η καθημερινή προπαγάνδα του συστήματος, που βομβαρδίζει ανελέητα με κάθε μέσο (τηλεόραση, διαδίκτυο, φανφαρόνικες εκδηλώσεις των θεσμών που ελέγχουν κ.λπ.), είναι ο πιο αδίστακτος εχθρός της προσπάθειας να τους πλησιάσουμε. Η ρήση του Λουντέμη «Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν τα ίδια, αφού δεν ντράπηκαν τα στόματα που τα 'λεγαν» βρίσκει σήμερα πλήρη εφαρμογή. Η νέα γενιά έχει εθιστεί στο διαδίκτυο. Ενα πολύ μεγάλο μέρος της το θεωρεί την αυθεντικότερη πηγή πληροφόρησης, ενίοτε και τη μόνη. Εξαντλεί την - όποια - αγανάκτηση και αντιπολιτευτική της διάθεση στα λεγόμενα ΜΚΔ (Facebook, Instagram, Twitter, LinkedIn κ.λπ.) και στα διάφορα φόρουμ, τα οποία μάλιστα ποικίλουν σε αντικείμενο και περιεχόμενο. Το ίδιο συμβαίνει με τη χρήση των κινητών.

ΠΡΟΤΑΣΗ:

Να συζητηθεί στο Συνέδριο το ζήτημα για τη μεγαλύτερη αξιοποίηση φίλων και οπαδών. Ειδικά η υπεραπασχόληση της νεολαίας με το διαδίκτυο, τα ΜΚΚ, τα κινητά. Να βρεθούν τρόποι να τους βοηθήσουμε να «ξεκολλήσουν», να μπουν στη ζωντανή πλευρά της ζωής.