Η στάση του Κόμματός μας όλα τα προηγούμενα χρόνια και ειδικά την περίοδο της πανδημίας, που είχε σταθερό προσανατολισμό στα συμφέροντα και τα δικαιώματα του λαού, που πρωτοστάτησε ώστε να μην περάσει η λογική του «μένουμε σπίτι» και «θα λογαριαστούμε μετά» (με χαρακτηριστικές τις εκδηλώσεις - κινητοποιήσεις την Πρωτομαγιά και την επέτειο της 17ης Νοέμβρη), συνέβαλε ώστε να ανέβει το κύρος του ΚΚΕ, να διευρυνθούν οι δυνάμεις που μας αναγνωρίζουν και συσπειρώνονται δίπλα μας. Ολα αυτά, βέβαια, την ώρα που συνεχίζει να υπάρχει μεγάλη μερίδα ανθρώπων που θεωρεί ουτοπική και μη ρεαλιστική την πρόταση του Κόμματος, ιδιαίτερα μετά τη σπίλωση του ονόματος της αριστεράς από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε, την ώρα που αυξάνεται η δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με περισσότερο κόσμο, αυξάνεται και η ανάγκη ακόμα καλύτερα να εξηγήσουμε ότι η πρόταση του ΚΚΕ είναι όχι μόνο αυτή που δίνει απάντηση στα οξυμένα προβλήματα της καθημερινότητας του λαού, αλλά μπορεί και να πραγματοποιηθεί.

Αυτή η προσπάθειά μας, εκτός από εκδηλώσεις, συσκέψεις, την προσωπική επαφή με εργαζόμενους, άλλες δράσεις, περνάει και μέσα από τη διακίνηση και διάδοση του «Ριζοσπάστη». Στη σημερινή εποχή του διαδικτύου, της γρήγορης και αποσπασματικής πληροφόρησης, των σύντομων κειμένων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, της απομάκρυνσης πολλών νέων ανθρώπων από το διάβασμα, που συχνά θεωρούν «παλιομοδίτικο» το διάβασμα της εφημερίδας, μπαίνουν επιπρόσθετα εμπόδια στην επαφή ενός κόσμου με τη βαθύτερη μελέτη των επεξεργασιών και των θέσεών μας. Ωστόσο, έχει φανεί ότι με σχέδιο, με καλή δουλειά και υπομονή, μέσα στην ίδια την ΚΟΒ μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα, να φέρουμε σε επαφή περισσότερο κόσμο με την εφημερίδα μας.

Οι ευθύνες, όμως, ενός εκπαιδευτικού είναι μεγαλύτερες. Ζήτημα που χρειάζεται να δώσουμε βαρύτητα είναι αυτό του περιεχομένου της εκπαίδευσης, σε όλες τις βαθμίδες της. Ακριβώς επειδή η ιδεολογική παρέμβαση στη νεολαία και στις μικρότερες ηλικίες είναι στοιχείο της στρατηγικής της αστικής τάξης, απαιτείται κι εμείς να δώσουμε τη δική μας απάντηση. Θεωρώ πως πρέπει να αξιοποιήσουμε το ρόλο μας σαν εκπαιδευτικοί και να αναδείξουμε θέματα όπως τη διαστρέβλωση της Iστορίας, τη στοχευμένη από το κράτος ανάδειξη και τον εξωραϊσμό του ρόλου της Ευρωπαϊκής Ενωσης που επιδιώκεται μέσα από τα σχολικά βιβλία, την εξειδίκευση της εκπαίδευσης, την καλλιέργεια του ανταγωνισμού και κυρίως την προσπάθεια εξίσωσης του φασισμού με τον σοσιαλισμό που προσπαθούν να περάσουν κ.ά. Πρέπει να ανέβει ποιοτικά η καθοδήγηση και ο εξοπλισμός των μελών του Κόμματος, για να δώσουμε εύστοχα την αντιπαράθεση ως προς αυτόν το στόχο.

Το «κόκκινο Aερόστατο» είναι ένα πολύ καλό βοηθητικό εργαλείο όχι μόνο για μαθητές αλλά και για εκπαιδευτικούς. Οπως και οι παρουσιάσεις και τα υλικά της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών για κάποια θέματα (π.χ. για την Εργατική Πρωτομαγιά). Αλλά μπορούμε να αξιοποιήσουμε ακόμα περισσότερες ευκαιρίες για να μιλήσουμε στους μαθητές μας, όπως για παράδειγμα την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ολοκαυτώματος των Εβραίων, που ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία για να αναδείξουμε πού οδηγεί ο καπιταλισμός και ο φασισμός. Γι' αυτό και χρειάζεται να επιμείνουμε ακόμα περισσότερο σ' αυτή την κατεύθυνση. Εχουμε τη δυνατότητα από τις μικρές αυτές ηλικίες να καλλιεργήσουμε τη διαλεκτική - υλιστική αντίληψη και την κριτική σκέψη στα παιδιά, να τους δείξουμε το δρόμο της επιστήμης και της αλήθειας.

Επιπλέον, πρέπει να δοθεί έμφαση στην επαφή περισσότερων γυναικών με το Κόμμα, ακριβώς γιατί ο κλάδος των εκπαιδευτικών στην πλειοψηφία του έχει γυναίκες που βιώνουν πολύμορφα την καταπίεση (ελαστικές σχέσεις εργασίας, ανασφάλεια, ελλείψεις αναγκαίων δομών Πρόνοιας, ανατροφή παιδιών αλλά και φροντίδα ηλικιωμένων γονιών κ.ά.). Είναι κρίσιμο να γίνονται σταθερά συζητήσεις ή βιβλιοπαρουσιάσεις για το ρόλο και τη θέση της γυναίκας σε μια σοσιαλιστική κοινωνία, σε αντιπαραβολή με τη θέση της γυναίκας στο σήμερα, όπου καλείται να είναι ένα «πολυεργαλείο» το οποίο καλείται να ισορροπεί συνεχώς ανάμεσα σε δουλειά - οικογένεια - κοινωνικές υποχρεώσεις, ιδιαιτέρως αυτόν τον καιρό με την εκτίναξη της ανεργίας και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Να γίνουν οι θέσεις του Κόμματος γνώστες ευρύτερα, ακόμη και σε γυναίκες που ανήκουν σε άλλους πολιτικούς χώρους, να ενημερωθούν για τα πλεονεκτήματα και τα δικαιώματα που είχαν οι γυναίκες στο σοσιαλισμό και να αντιληφθούν πως τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά.

Τελευταίο και πιο σημαντικό σημείο των Θέσεων του Συνεδρίου μας είναι η σημασία που δίνεται στον ιδεολογικοπολιτικό εξοπλισμό και θωράκιση που απαιτείται να γίνεται, η προσπάθεια να κατακτούν όλα τα μέλη μαρξιστική εκπαίδευση, η αυτομόρφωση καθενός μας ξεχωριστά. Θα πρέπει να γίνονται περισσότερα ιδεολογικά μαθήματα - σεμινάρια, ειδικά στα νέα μέλη του Κόμματος, ώστε να λύνονται απορίες, να αφομοιώνονται στο σύνολό τους οι Θέσεις του Κόμματος, να μην υπάρχουν «συγχύσεις» σε σχέση με θέσεις οπορτουνιστικών κομμάτων και παρατάξεων.

Χρειάζεται, ειδικά στις σημερινές συνθήκες, να είμαστε μονίμως ενημερωμένοι για τις εξελίξεις, σε επαγρύπνηση, έτοιμοι ώστε να μπορούμε με κάθε αφορμή, καθημερινά, να κάνουμε γνωστές τις θέσεις μας στο ευρύ κοινό, να αποκρούουμε τις επιθέσεις του ταξικού εχθρού και ταυτοχρόνως να δείχνουμε στο λαό πως υπάρχει και η άλλη λύση, όπου ο κόσμος μας θα μπορούσε να είναι ένας καλύτερος, πιο δίκαιος κόσμος σοσιαλιστικός, που ο λαός θα είναι ο νοικοκύρης στον τόπο του και έτσι θα μπορεί να ικανοποιεί τις σημερινές του κοινωνικές ανάγκες με βάση τις δυνατότητες που μας δίνει η εποχή.