«Το Εργατικό Κέντρο δίνει μεγάλο αγώνα και πάλη για να είναι στο πλευρό των εργαζομένων», σημείωσε ο πρόεδρος του συνδικαλιστικού φορέα, Δημήτρης Μαρμούτας, απευθυνόμενος στον Δ. Κουτσούμπα και επισημαίνοντας πως «αυτό αναγνωρίζεται πλέον από τους εργαζόμενους, τη συμμετοχή τους σε όλες τις κινητοποιήσεις, από τις προηγούμενες απεργιακές μάχες, τις κινητοποιήσεις ενάντια στο νόμο - έκτρωμα Χατζηδάκη, τις δράσεις για την Παιδεία και την Υγεία».

Στάθηκε παράλληλα στα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη, χαρακτηρίζοντας «μεγάλο πλήγμα την ανεργία για την Πάτρα και συνολικά τη Δυτική Ελλάδα, όπου σχεδόν ένας στους τέσσερις είναι άνεργοι», υπογραμμίζοντας: «Αν προσθέσουμε όσους πρόσφατα βγήκαν σε αναστολή, όσους εργάζονται δύο ώρες ή τρεις ώρες, ακόμη και όσους είναι σε εργολαβίες, καταλαβαίνει κανείς ότι τα προβλήματα μεγεθύνονται».

Ιδιαίτερη ήταν η αναφορά του προέδρου στους «χιλιάδες μετανάστες εργάτες γης» σε Βόρεια Ηλεία και Δυτική Αχαΐα, που όπως επεσήμανε, «ζούνε σε άθλιες συνθήκες, με χαμηλά μεροκάματα, η μεγάλη πλειοψηφία τους μη εμβολιασμένοι», σημειώνοντας την ανάγκη ανάπτυξης δράσης για να ζήσουν όπως αρμόζει στη σημερινή εποχή, και πως στην κατεύθυνση αυτή κινείται και το Εργατικό Κέντρο.

Αναφέρθηκε και στους εκτρωματικούς αντεργατικούς νόμους που έδωσαν αέρα στα πανιά της εργοδοσίας, με συνέπεια και την αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων», καυτηριάζοντας τις ελλείψεις προσωπικού στις αρμόδιες ελεγκτικές Υπηρεσίες όπως το ΣΕΠΕ - ΚΕΠΕΚ, με προσωπικό που μετακινείται ακόμη και από την Ηπειρο για ελέγχους στην Αχαΐα και την Πάτρα.

Επιπλέον, στάθηκε στην πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου για τα ζητήματα της δημόσιας Υγείας στην πόλη και τα αιτήματα που προέβαλαν 86 εργατικά σωματεία και άλλοι φορείς για την ενίσχυσή της, κάνοντας λόγο για τις τραγικές συνέπειες που είχε το κλείσιμο νοσοκομείων όπως του «Νοσημάτων Θώρακος», επισημαίνοντας ότι οι δράσεις αυτές θα συνεχιστούν, εφόσον μέχρι και σήμερα δεν έχουν δοθεί λύσεις από την κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο.

Τέλος, ο Δημήτρης Μαρμούτας αναφέρθηκε στην προσπάθεια που θα συνεχίσει το ΕΚΠ, να εντάσσει στην πάλη και στα συνδικάτα εργαζόμενους απ' όλους τους χώρους, στοχεύοντας ιδιαίτερα στους νεότερους ηλικιακά.

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας στην παρέμβασή του τόνισε πως «το Εργατικό Κέντρο Πάτρας - και μετά το τελευταίο συνέδριό του - απέδειξε ότι μπορεί να αποτελέσει την εμπροσθοφυλακή της υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζομένων της περιοχής. Ξέρετε ότι το ΚΚΕ, απ' την αρχή της ίδρυσής του, εδώ και 103 χρόνια, τάχθηκε στο πλευρό της εργατικής τάξης, γεννήθηκε για να υπηρετήσει την εργατική τάξη της πατρίδας μας, το εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα. Εχουμε τη φιλοδοξία να συμβάλουμε ώστε να οδηγήσουμε να πάρει την εξουσία η ίδια η εργατική τάξη, ο ίδιος ο ελληνικός λαός, ουσιαστικά και πραγματικά, και να φύγει η εξουσία απ' αυτούς που κατέχουν και εκμεταλλεύονται τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός. Είναι φιλόδοξος στόχος, έχουμε σχέδιο κι έχουμε πλήρη συνείδηση των δυσκολιών, αλλά σ' αυτήν την κατάσταση συμβάλλουμε».

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε και στο πρόσφατο 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ, λέγοντας πως «ασχοληθήκαμε και μελετήσαμε ειδικά το πώς θα συμβάλουμε σαν Κόμμα, πανελλαδικά και τοπικά, ώστε να ανασυγκροτηθεί το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, να μαζικοποιηθούν τα σωματεία, γιατί πολλά ακόμα είναι άμαζα και πολλοί εργαζόμενοι είναι ασυνδικάλιστοι, να λειτουργούν σωστά, με δημοκρατικές, συλλογικές διαδικασίες, να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους. Και εκεί να γίνεται η ουσιαστική συζήτηση για το περιεχόμενο του αγώνα, των αιτημάτων, τις μορφές πάλης, οι οποίες θα πρέπει να έχουν οπωσδήποτε αιτήματα άμεσης ανακούφισης των εργαζομένων, επίλυσης των προβλημάτων».

Επεσήμανε πως «όλοι μας ξέρουμε τα προβλήματα που πρέπει να προωθηθούν και να επιλυθούν, αλλά πάντα έχοντας στο μυαλό πως όποιο κεκτημένο, και κάτω από σκληρούς αγώνες, δεν είναι μόνιμο σ' αυτό το άδικο εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε. Και η μεγάλη εργοδοσία, οι κυβερνήσεις, το κράτος θέλουν - μόλις βρουν ευκαιρία - να ξαναπάρουν την οποιαδήποτε μικρή κατάκτηση έχει γίνει μετά από σκληρό αγώνα. Γι' αυτό πρέπει να ανοίξει αυτή η συζήτηση, το να πάμε αυτόν τον αγώνα μέχρι τέλους, με την έννοια ότι πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές στην κοινωνική οργάνωση, στην οικονομία, στις υπηρεσίες, στο ίδιο το πολιτικό σύστημα».

Αναφερόμενος στην πόλη της Πάτρας, ο Δημήτρης Κουτσούμπας επεσήμανε πως «ειδικά η Πάτρα, που είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, με σημαντική και μεγάλη εργατική τάξη, παρά την ανεργία, εξακολουθεί να έχει μεγάλους και σημαντικούς κλάδους. Εδώ δουλεύουν εργαζόμενοι, δυστυχώς με ελαστικές εργασιακές σχέσεις που πέρασαν οι κυβερνήσεις, η μια μετά την άλλη, με σκληρά αντεργατικά μέτρα, με εκτρώματα - νόμους, όπως είναι και ο τελευταίος νόμος Χατζηδάκη, αλλά και άλλοι νόμοι οι οποίοι πρέπει οριστικά να καταργηθούν. Αλλά, μέχρι να γίνει αυτό, πρέπει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με την πάλη τους να τους βάλουν στην άκρη.

Ευτυχώς, έχουμε καλά δείγματα τώρα τελευταία. Και στο λιμάνι του Πειραιά και στην "e-food", όπου οι διανομείς πετάξαν στην άκρη ακριβώς αυτόν τον νόμο και με τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις κέρδισαν, ανάγκασαν την εργοδοσία να υποχωρήσει σ' αυτούς τους χώρους. Αλλά και σε άλλους χώρους υπήρχαν κατακτήσεις».

Για τις εργασιακές σχέσεις και τα εργατικά «ατυχήματα» ο Δημήτρης Κουτσούμπας τόνισε: «Εδώ στην Πάτρα - αλλά δυστυχώς γενικεύεται σε όλη την Ελλάδα - υπάρχει επέκταση της εργολαβίας, παρέμβαση των εργολαβιών μέσα σε βιομηχανικούς κλάδους, σε εργοστάσια, σε άλλους χώρους, με αποτέλεσμα να υπάρχει ακόμα πιο σκληρή εκμετάλλευση, μεγαλύτερη ασυδοσία, εκτός των άλλων. Πάρα πολύ σοβαρό είναι και το πρόβλημα των εργατικών ατυχημάτων, όπου θρηνούμε συνεχώς νεκρούς συναδέλφους, σακατεμένους, τραυματίες σε χώρους δουλειάς, γιατί δεν υπάρχει ο στοιχειώδης έλεγχος από κρατικές και άλλες υπηρεσίες, οι οποίες έχουν απαξιωθεί εντελώς, δεν έχουν προσωπικό, με αποτέλεσμα να μη γίνεται στοιχειωδώς ο έλεγχος. Δεν μιλάμε για πράγματα που θα κάναμε εμείς αν ήμασταν εξουσία ή στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό, αλλά για ζητήματα που μπορούν να λυθούν, αλλά υπάρχει ασυδοσία, υπάρχει ένταση της εκμετάλλευσης, γιατί το κεφάλαιο θέλει να έχει κέρδος και να ξεζουμίζει τον εργαζόμενο για να βγάλει "απ' τη μύγα ξίγκι". Απ' αυτήν τη σκοπιά χρειάζεται επαγρύπνηση, ενότητα, συσπείρωση των δυνάμεων και ταυτόχρονα επαγρύπνηση απέναντι σε διάφορους που παριστάνουν τους εργάτες, αλλά δυστυχώς τιμούν μόνο τον τίτλο του "εργατοπατέρα", γιατί υπηρετούν συμφέροντα μεγάλων εργοδοτών, συμφέροντα κυβερνητικά και κρατικά».

Πιο συγκεκριμένα για την πορεία της πανδημίας και τις ευθύνες της κυβέρνησης ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επεσήμανε: «Εχουμε μεγάλα προβλήματα με τεράστιες και εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης, η οποία τα έχει εναποθέσει μόνο στη γενική έκκληση για εμβολιασμό - όχι ότι δεν χρειάζεται να γίνεται - αλλά πρέπει να πάρεις και μέτρα. Χρειάζεται δημόσιος, δωρεάν εμβολιασμός, χρειαζόταν απ' την αρχή σωστό πρόγραμμα ενημέρωσης του λαού και βέβαια όταν λέμε ενημέρωση, όχι με μερικά διαφημιστικά σποτάκια στην τηλεόραση, αλλά ενημέρωση προσωποποιημένη στον καθένα που έχει ανασφάλειες, που έχει αρρώστιες, που φοβάται, διστάζει κ.λπ. για ένα καινούργιο εμβόλιο, κάτι που είναι φυσιολογικό. Δεν μιλώ για τις ανορθολογικές, μεταφυσικές απόψεις, τους αρνητές, που λένε σε τελευταία ανάλυση ό,τι τους επιβάλλουν. Λέμε για ανθρώπους οι οποίοι φοβούνται ή έχουν προβλήματα στην υγεία τους. Και εκεί πρέπει να μιλήσει ο γιατρός τους, πρέπει να ελέγχει το κράτος, πριν το εμβόλιο, την υγεία του κάθε ασθενή, αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχεις οικογενειακό γιατρό, αναβαθμισμένη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, που να ξέρεις για τον κάθε εργαζόμενο, για την κάθε οικογένεια τι προβλήματα έχει, να τον ενημερώνεις, να κάνεις όλα τα εμβόλια που είναι διαθέσιμα, όχι μόνο ένα, και από κει και πέρα να παρακολουθείς την εξέλιξη μετά τον εμβολιασμό για πιθανές παρενέργειες. Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν τα έκανε αυτά, αλλά μιλάει μόνο για ατομική ευθύνη, δηλαδή στην ουσία λέει "κόψτε το λαιμό σας, κάντε ό,τι θέλετε" και εφαρμόζει μόνο κάποια "υγειονομικά πρωτόκολλα", τα οποία δεν λύνουν το πρόβλημα. Οχι ότι κάποια δεν είναι απαραίτητα, και βεβαίως η ατομική ευθύνη υπάρχει, όμως εδώ λείπουν τα στοιχειώδη. Για παράδειγμα, στην Πάτρα, το Νοσοκομείο του Ρίου και άλλα νοσοκομεία υπολειτουργούν. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν κλινικές γιατί λείπουν γιατροί, ειδικότητες, νοσηλευτές, διοικητικό προσωπικό. Εχουν γίνει νοσοκομεία μιας νόσου, μόνο για Covid, έχουν παρατήσει όλα τα υπόλοιπα. Πεθαίνει κόσμος, ευπαθείς ομάδες με άλλες ασθένειες, που επίσης πρέπει να υπάρχει και πρόβλεψη, πρόληψη και αποκατάσταση μετά. Και εδώ είναι τεράστιες οι κυβερνητικές ευθύνες. Εμείς συνεχίζουμε να παλεύουμε. Σήμερα, για παράδειγμα, έχουν κινητοποιήσεις οι υγειονομικοί».